Bron:
https://www.tubantia.nl/enschede/simon- ... ~a681b19a/
Simon Anter, ventje van Velve, is nu een man van 100 miljoen: ‘Het was niet zo slecht op Velve’
ENSCHEDE - Altijd als hij naar Enschede komt, rijdt hij eerst naar het graf van zijn moeder bij het Syrisch-orthodoxe klooster in Glane. Het geeft hem rust. In het drukke internationale zakenleven blijft Enschede voor Simon Anter zijn ‘thuis’, ook al woont hij nu in Düsseldorf.
Anja Kruise 15-01-21, 09:10
Bij de Duitse multinational Solidare, waar hij directeur voor Nederland is, heeft hij zijn geboorteplaats zelfs op de kaart gezet. Rond de 100 miljoen euro aan investering is gereserveerd voor het gehele gebied bij het Volkspark, waar vier locaties zijn gekocht door het Duitse vastgoedconcern. Totale oppervlakte: 25.000 vierkante meter.
De monumentale villa Menko-Edersheim aan de Tromplaan, het latere hotel Memphis, spreekt het meest tot de verbeelding. Lucratief vanwege de commerciële mogelijkheden, zou je denken. Maar enkel de villa was niet interessant genoeg, zegt Simon Anter. „Als we alleen die hadden kunnen kopen, was het niet doorgegaan. Het zou voor ons een te klein project zijn. Het werd pas interessant toen we ook het Macandraflat konden kopen.”
Diep van binnen is hij trots dat Hotel Memphis is toegevoegd aan de internationale portefeuille van Solidare. „Ik was hier nog nooit binnen geweest. Logisch, want het hotel was voor de sjieke mensen en niet voor jongens van de straat zoals ik.” Nu heeft hij er een kantoor.
Hoewel de plannen voor het voormalige hotel nog helemaal niet duidelijk zijn, staat één ding voor hem vast: „We denken erover om hier woonruimte te creëren voor ouderen, maar juist níet voor de kapitaalkrachtige groep. Het pand is gebouwd door Menko, petje af. Maar het is wel bijna slavernij geweest in zijn fabrieken. Geen enkele arbeider heeft het huis ooit van binnen gezien. Daarom willen we de villa als het ware teruggeven aan de mensen, of hun nazaten, die dergelijke luxe voor een ander mogelijk hebben gemaakt.”
We willen de Menko-villa teruggeven aan de arbeiders die dergelijke luxe voor een ander mogelijk hebben gemaakt
Simon Anter, directeur Solidare
Als leerling van het Jacobus College ging hij om met een aantal kinderen van bekende ondernemers, onder wie de toenmalige computerfabrikant Herbert Silderhuis. „Tegen zo iemand keek je enorm op.” Bijna dertig jaar later is hij zelf ondernemer en zit hij geregeld om tafel met mensen van hetzelfde kaliber als Silderhuis.
Vastgoed met een waarde van 1 miljard euro
Solidare, gespecialiseerd in het ontwikkelen en beheren van kleine appartementen en studio’s, is in zijn twintigjarig bestaan gegroeid naar 200 medewerkers. Het aangekochte vastgoed in meerdere landen heeft een geschatte waarde van een miljard euro. Gesprekspartners zijn veelal grote verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen.
Drie jaar geleden kwam Simon Anter in dienst van het familiebedrijf Solidare, waarvan zijn neef Zeki Anter CEO is. Daarvóór had hij de hele wereld rondgereisd als adviseur van bedrijven die zaken doen in Azië. De zoon van een Syrisch Orthodox echtpaar dat begin jaren '80 als vluchteling terechtkwam in Velve Lindehof, heeft na zijn studies aan Saxion en de universiteit in Groningen een aardige carrière opgebouwd, evenals de andere kinderen van het gezin. „Ik ben mijn ouders eeuwig dankbaar voor wat ze voor ons hebben gedaan.”
Velve. Hij werd er geboren en woonde er tot 2012 toen hij trouwde en het ouderlijk huis verliet. Gemakkelijk was het leven voor Syrisch Orthodoxe vluchtelingen in de Enschedese volkswijk niet. „De integratie ging moeizaam. Wij spraken de taal nog niet. Niemand accepteerde of waardeerde ons. Er waren veel vooroordelen, maar niemand die ons iets vroeg.”
‘Pas je maar aan, zeiden mijn ouders’
Veel geloofsgenoten die in dezelfde situatie zaten, wilden liever bij elkaar in de buurt wonen en verhuisden in groten getale naar Enschede-Zuid. De ouders van Simon kozen niet voor de gemakkelijkste weg. „Dat wilden ze per se niet. Pas je maar aan, zeiden ze tegen ons.”
Anders dan het merendeel van de Syrisch Orthodoxe gemeenschap, is ook dat het gezin zich aansloot bij de gereformeerde kerk. „Je wordt gevormd door je omgeving. Daar ben ik niet slechter van geworden. En als je terugkijkt, zie je dat het niet eens zo slecht was op Velve. In vergelijking met waar mijn ouders vandaan kwamen, hadden we eigenlijk maar luxeproblemen.”
Bij De Leeuw Tapijt linksaf
Zijn vader van 64 woont nog steeds op Velve. „Aan de Christiaan Huygensstraat. ‘Bij De Leeuw Tapijt linksaf’, zeiden we altijd als er familie op bezoek kwam.” En ‘bij de Miro rechtsaf’ als bezoek vanuit de andere kant kwam.
De achternaam van het gezin was Yigit. „Die was destijds opgelegd in Turkije.” Anderhalf jaar geleden zette hij een streep door die beladen herinnering. Hij veranderde zijn achternaam definitief in Anter.
