Spreek je dialect

[GerritHondelink]

SCHOBBEJAK.
Iemand die slechte dingen doet. vb: haar vriend is een echte schobbejak, bepaald geen brave Hendrik!
synoniemen: boef schurk schavuit bandiet ellendeling crimineel.



Gimmestik.

Zee toch es dat raanke lief,
ginne krömmel vet, gin-spierke stief.
Kiek es dee veutkes goan
of ze nooit ganders hebte doan.
De ring'n, de rekstok en de brug.
A’k de noar kiek, veul ik mien rug:
Woarum hek't, vrogger zölms nich doan
dan kon ik now wat better goan.
Dan deun mi-j de butte nich zo zeer.
Dan ha'k an ’t lèèw’n meer plezèèr
Ik leup dan nich krom en stief
Meer kèèrs rechtop was dan mien lief
Een goej'n road dus jonge leu
wor toch nich van 't kiek’n meu
Want a'j now oew spier’n loat goan
kö'j later better goan en stoan.
GERRET

[GerritHondelink]

Bie de schobbn pakken.
Iemand bij de lurven pakken.




Een visser.
Doar zit ik dan an 't water
Um vief uur, 't is nog koald.
De vöggel fluusterd zachtkens
an 'n raand in 't kröppelhoald.
Nen reiger steed doar in het reet
en wocht doar op zi-jn et'n.
Hee wocht tot ik der èène vang
en hem t'rug zal zetten,
Meer den dobber wil nich noar beneen
en den aarm'n voggel krig der geen.
Den reiger kik mi-j an en dech, aarm'n blood,
ak op di-j möt wocht'n, goa ‘ k joa dood.
'K goa mèèr noar 't hoes, het is toch mis
ik koop mi-j wa 'n gebak'n vis,
GERRET

[GerritHondelink]

A't op de pastoor reagnt, dan dröppelt t op de koster.
Als het de werkgever goed gaat, pikt de werknemer een graantje mee.






Vanoet het köknraam zag ik vandage un greune spechte op het mosgazon bezig. Hee bleef un hele tied zittn pikkn, wat opmaarkelijk is want spechen bint aaltied heel skrikachtig. Bie het minste of geringste vleengt ze awier weg. Later in de wekke zaggen wie zelfs dree greune spechen op het gazon, un ooln met twee jongn. Kloarbliekelijk smaakt het eur nog wàl bie oons. En dat oondaanks oons onbemeste gazon.

kroakshenk | Categorieën:Dagelijks Leawn 2016 | URL: http://wp.me/p2Z1v9-1n5

[GerritHondelink]

As de kat nen pokkel maakt is hee hellig.



MOEDERDAG (1)
't Was gauw Moederdag en Grolsen Gait piekerden zich suf aover 'n kadootje veur zien vrouw Liesbeth. Nao lange prakkizeren had e 't evonden. Liesbeth leep al, ik wet neet hoo lange, te zeuren um 'n ni-je wasliene; ze kon alle wasse nens in ene kere ophangen! 'n Dreugmolle. Dat was de oplossing! Dus Gait naor de winkel hen en hee koch zich 'n beste dreugmölle. Neet zo'n klein ding, nee, 'n lummel, want anders kon Liesbeth de wasse nog neet kwiet.
Met Moederdag was 't mense verguld met 't kadoo van euren Gait. Den zol metene d'n anderen dag dat ding wal 's efkes plaatsen. D'r wodden 'n gat egraven, beton d'r in en daorin de holder veur de dreugmölle. 'n Paar dage later was 't grote moment daor.
Onder toezicht van de hele hoesholling wodden de mölle eplaatst en los edraeid. Foi, foi, wat 'n groot ding was dat! 't Besloog bienao 't hele achtertuintje van Gait en Liesbeth. Ze konden gin kante meer oet. "Ruilen dat ding. En gauw 'n betje!", dee Liesbeth strabant, maor daor wol Gait niks van heuren.
Hee grep de slinger en draeiden de mölle hoge op. I-j konden d'r met gemak onderdeur lopen!
Maor daor was 't probleem neet met opelost. Goetegoet nee! Liesbeth zae: "'t Is in schande veur de buurte, Gait. En dat is 't. Ik miene wasse hoge in de loch en iederene maor kieken wat ik an d'n draod heb hangen. Niks d'r van. Ruilen dat ding!"
Maor Gait was onverbiddelijk. Dee dreugmölle ston d'r noe en hee zol blieven staon ok. Veur Liesbeth was de aardigheid van 't moederdagkadoo d'r heemaols af.
Eur olste dochter, Ria, had slim met moder te don en zee zon op 'n plan um eur vader 's iets an 't verstand te prutsen. Da's natuurlijk gauw ezeg, maor nog neet zo gemakkelijk edaone. Hoo mos ze dat anpakken? De slinger d'r afhalen en verstoppen? De wasdraö deurknippen? Nee, dat lek eur ok niks, want dan zol d'r wat zwaaien!
Op 'n zunnigen zundagmeddag dee zich onverwacht de gelaegenheid veur. Gait en Liesbeth gingen hen fietsen. De jongs wazzen naor 't voetballen en Ria was allene in ’t hoes

[Veteraan]

....ik ben benieuwd!

[GerritHondelink]

Ik kan de kat dr ok nich met voorn.



MOEDERDAG (2)
Ze ging de trappe op, naor de slaopkamer van de oldeleu. Oet de kleerkaste haalden ze alle olde, lange onderboksens van eur va, dee te toch nooit meer droog en ok dee olderwetse, grote hemde. Wieters nog luk olde zokke, 'n pilose bokse en 'n hele olde pette.
Dee kledingstukken hing ze allemaole mooi op an de dreugmölle. Ze draeiden an d'n zwengel en daor ging 't zootje hoge de loch in.
't Grei wapperden vrolijk in de Grolse wind. Noe maor afwachten wat de reacties wazzen as va en mo weer kwammen van 't fietsen.
Ria ging baoven op eur slaopkamer zitten um te kieken hoo 't zol gaon. Daor kwam 't fietsende stel an. De schuttingdeure ging los en Gait kwam als eersten 't achtertuintje in, maor hee had niks in de gaten. Too kwam zien vrouw d'r achteran. Dee bleef as an de grond genaegeld staon. Kats achter d'n aom ston ze te kieken naor dat olde grei daor hoge in de loch.
Too had ok Gait in de gaten wat 'r an de hand was. Metene foeterden e: "Schande! Wat mot de buurte wal neet van ons denken.
Op zundagmeddag zo'n kraom an de wasliene!"
Hee staof naor binnen hen en reep um Ria. Dee kwam veutje veur veutje naor onderen hen en bekenden dat zee den witz had oetehaald.
"Noe kö-j 's zeen, va, wat 'r in moder umme geet as ze de wasse zo hoge op mot draeien." Gait vlaog naor boeten hen, draeiden de mölle naor beneden, trok de wasse d'r af, grep de mölle bi-j de kladden en smet 'm in in hook.
D'n volgende dag kwam e met 'n kleindere dreugmölle anzetten. Gelukkig pasten den in d'n zelfden holder.
Liesbeth was tevraene, want zee kon in 't vervolg al eure wasse kwiet. En Gait? Ach, den kon d'r wal um lachen dat zien dochter 'm 'n hakke ezat had.
Oet: Grolsche wind van Jan Groot Zevert.

[Veteraan]

[GerritHondelink]

Joonkheid vergreui’jt nog.






Krisjaon zien wief
Wat hef toch den Krisjaon 'n vrees'lek dik wief! Mien laeven he'k der zo giene 'zeen.
Wi'j gleuven, as ze daor op de schoefkaore zat, I-j schoven ze neet met oew tween.

Gien haor op mien heufd, dat wat slechts van eer dech, En 'k spraeke ok van 't mens gien kwaod;
Maor stelt ow is veur, dat den keerl tot mi-j zae: Hier he'j ze; ik wist mi-j gien raod.

Waor zo'k der met blieven, zonne olifant, zeg? Ne stool kon 'k 't mense neet been;
En heremientied, ok de bedden dee 'k heb, Kont vaste zo'n vrachtjen neet lien.

Begriept toch: ne meter zowat in 't kruus, En dan as ne tonne zo rond!
Bo wisse, dat vet, dat liekt meer as 't is, Maor z' weg toch wal dreehonderd pond.

Ik mos ok an 't timmern, dat weet ik secuur, Want anders dan leep ze zik vast',
Ik weet wal 'n höksken, waor'j of en too komt, Waor ze kwelke, wi'k wedden, in past.

't Kelderloek, duch mi-j, dat zol nog wal gaon, Maor jonge, ik twiefle an de trap',
En 't gengesken, of ik eer daor kan passeern? Ik weet 't neet, maor 't lieket mi-j krap.

Jao, jonges, dat grepken, dat wo'j wal 's zeen, Maor 'k zeg oew, dan he'j nog den tied,
Want Krisjaon zol zeggen: bu'j stapeleernd gek, Veur gien geld van de wald wi'k ze kwiet.

Ik wete tenminste, da'k ne vrouwe nog heb; Ik holle van zachte en toch fiks;
Wat he'j an dee butte en haoste gien vleis, Zonne latte - dat liekt mi-j jo niks.
Hans Keuper.

[GerritHondelink]

Van ’n kalf kö’j nog ’n moal ne koo verwochen, mear nen ezzel blif nen ezzel!




DE WISSELTRUC
leder darp hef wa van die bizeundern,
Van die dorpsfiguurn die van boam tut eundern,
Aait wa ne groond geeft um oaver te proatn,
Des iets wat de leu toch nooit könt loatn,
Zo gung ne keer, van moond tut moond,
't Hele darp dit verhaaltje roond:
'n Wiefke, ok zo gesleppn as wat,
Mos hen bosschoppn doon, doar in de stad,
Ne flesse jenever mos d'r kommn,
Kwam ze zoonder thuus? Zoj va es heurn brommn!
Ma had nog ginne nègel um ie-weet-wa te krabbn joa,
En goan beedeln was eur de ere tenoa,
Ma wie neet stark is mut slim ween, zo is't ma net!
De bosschoppntasse wordn kwiek op de toonbaanke 'zet,
"Slieter, doot mie den liter jenever hier ma in"
Ma 't was eur schienbaar neet noar 't zin,
Ze haaln de flesse wier uut de tasse,
"Och, wat ik nog vergettn wasse:
lk möt nog aandere bosschoppn haaln,
lk zal oe temet wa kommn betaaln"
't Mèènske kon wa heel bes proatn,
En mog de flesse bes effn doar loatn,
"Ik kom zo wierumme had't nog ezeg,
Ma al wie d'r kwam....'t vröwke bleef weg,
'n Slieter dee 's oamds de winkel ma too,
En dach:"Wat mök now met die flesse doon?'
Zag den liter jenever doar zo stoan,
En had toen pas in de gaatn wat den smiesterd had edoan:
Zee had 'n draank verwisseld met ne flesse water,
Ma 't was now toch a völs te late,
Die zattn a hoog en breed met 't hele gezin,
Zich te verknöttern en... deedn d'r nog ene in!

Ineke Smit Vukkink uit Goor

[GerritHondelink]

Den koomp ok altied met ne pisbosschop.
Boodschap als voorwendsel; onbelangrijke boodschap. Hee wodn met ne pisbosschop vot jach. Hij werd weggestuurd om een onbeduidende boodschap te doen.




VRENDSCHOP
Doo mie de hand
ik zal die nich vergetten
En hes doe niks te etten:
Dan kens mie want
d'r steet nen teller
veur die klaor: schoew
an al doert het jaoren!
Al mö'k d'r ook
`t brood veur spaoren
oet mienen mond:
't valt mie nich zwaor.
Doo mie de hand
Te hoop kö'w 't al
verzetten
lk zal die nich vergetten.
Te hoop gao'w
naor de owerkant.

Rein Heerink Oldenzaal.

[GerritHondelink]

Alle gekaekel gif nog gin ei.
Dreigen is nog geen doen.




WACHTN
Stoat wiej vuur de kassa op oonze buurte te wachtn,
En duurt het dan nogal, noh, dan köij mangs lachn,
't Is mie een genöster en een geklaag,
Zo van:" 'k Heb nog meer te doon vandaag,
Loat ze d'r ne kassa bie lösdoon, of neet!
'k Mag barstn as't hier neet altied zo geet" !
lederene is op ziene meniere zo drok,
't Is mie 'n gemopper en een gemok,
'k Mut nog met mien oge noar'n dokter toch,
En't striekgood lig d'r ok allemoal nog" !

Ma... bint ze eidelijk die kassa dan duur,
Steet buutn de buurvrouw met de fietse vuur!
" Hej ok bosschoppn edoane? Het is toch gin doon!
Wat'n wachn hebt wie edoane, hebt ze dan gin fetsoon?
Toch zeunde van de tied" Zo wordt er duurezeurd,
" Ma luuster toch es eemn, zeg hej det al eheurd?
Bla, bla, bla en van bla, bla, bla,
Det meen ie neet, oh nee? oh, ja" ?
Ma 't striekgood lig toch nog bargenhoge?
En ze mos toch zo neurig noar'n dokter met det oge?

Wiej hebt allemoal ne hekel an wachtn,
Ma bie een preutje? Vot bint alle klachtn,
't Is zo laank as't breed is, oonzen hoast,
Doar zit ik volgens mie neet zo heel völe noast,
Kiek ma good uut as nösterpot,
Det oenen hoast oe straks de baas neet wordt!

Ineke Smit Vukkink uit Goor

[GerritHondelink]

Wel n reagn oetzied geet, kan in n sloat daalkomn.
Geen risico nemen kan slecht uitpakken.




Uit wat nog niet in Dijkhuis staat van A.L. Hottenhuis
Oetzied kieken - opletten, uitkijken.
As ie op dat drokke peunt in de Breenkstroat oaverstekken wilt, mag ie wal duftig oetzied kieken veur dat ie het woagt.
Als je op dat drukke punt in de Brinkstraat wilt oversteken, moet je wel heel goed uitkijken voor je het waagt.
Letterlijk betekent oetzied kieken' opzij kijken, maar het heeft een veel ruimere betekenis gekregen. Opletten, uitkijken, op je hoede zijn, dat is de strekking al naargelang de tekst waarin men het werkwoord gebruikt.

[GerritHondelink]

D'r kump ander weer: de varkens loopt met streukes in ’n bek.
Aan het gedrag van varkens voorspelt men een weersverandering.



SCHOBN schobben (krabben),schurken, wrijven (van vee tegen de jeuk).

Wat zit ie’j oe toch aalt te schobn, he'j ongemak? Wat zit je toch te krabben heb je last van luizen of vlooien?
Bie de schobbn pakken. Iemand bij de lurven pakken.

[GerritHondelink]

Kot op ’n bas zitt’n.
Iemand op zijn huid zitten.



De roodbeuk
Wat steet hee doar alleen te dreumn,
Den rooien beuk - mien'n mooisten boom!
Teegn'n bosraand, vlak an'n zoom.
Wat mooiers ko'j toch hoast nich gleumn.
Het jonge blad op't nieje hoalt:
Een piepke greun oet broene bast,
Dat hoalt hee zo een tiedke vast
Tot hee't glad en al ontvoalt.
Eerst pears, dan broen. Dee piepkes greun
Dee rolt hee oet tot 't roonde blad,
Roodgleuiend in 't zunnebad.
Dat veurjoar! Wat een eerbeteun!
En stöadig zee'j nen goaldn glood
De täk dee haangt d'r al luk noar.
Dee koale weend is gin bezwoar.
Zo heanig an koomp hee biej't blood.
De leu stoat stil en kiekt luk roond,
Dit klein momeant: een Godsgescheank.
A'k miej dat zo is oawerdeank:
Wat past dat teegn dee achtergroond!
Noe steet hee doar, Ne lust veur't oog,
Hemoal alleen, mien'n mooisten boom!
Zo statig teegn den greunen zoom,
Van den krieg ik ja nooit genoog.
Henny H.J. Haverkort

[GerritHondelink]

He,he van de been, dat röst.
Zittend kan men rusten.





TWEEDUUSTER
De zun geet langzaam oonder.
Heel 'n hemmel kleurt zich rood.
Tweeduuster geet now kommen
in dissen purperen glood.
De natuur leg zich te rösten
en aoveral wordt 't stil.
De blomen sluut ere blaedkes.
In 't vaeld is 't al wat kil.
Nog vlög nen laten voggel
veurbi'j met rappen slag.
Op zeuk naor 'n vaelig plaetske
waor hee voort slaopen mag.
In 't grös daor ritselt 't zachtjes.
Een muuske löp der roond.
Het waogt zich in 't tweeduuster
oet 't hölken in de groond.
De beum wordt zwarte schimmen
daor teggen dee rooie locht.
En geenter vlög nen oel
vot op zienen stillen vlocht.
Zo haenig an wordt 't doonker.
De sterren komt der now bi'j.
De nacht verdrif het lecht:
Weer is nen dag veurbi’j.

Oet de moespot. Georg Frieman.

[GerritHondelink]

As ’n haan krabt, möt de henne ok krabn.
Als de man flink werkt, moet de vrouw ook haar best doen en meewerken




Am Zug
Het was een hele belevenis toen de treinen tussen Enschede en Gronau weer gingen rijden.
Bij elke halte is een vriendelijke stem te horen die in het Nederlands en in het Duits aankondigt dat de trein
in enkele ogenblikken gaat stoppen en welk station het is. Dat is een grote luxe. In Duitsland stoppen sommige treinen
op heel kleine stations alleen op verzoek. Soms moet je de conducteur van tevoren vertellen dat je wilt uitstappen,
maar het 'modernere' materieel heeft een stopknop zoals in een bus.
Volgens de omroepinstallatie heeft die stopknop in Duitsland een naam waarmee je elk scrabblespel kunt winnen:
'Nächster Halt: Schwäbisch Gmund. Wagen halt nur bei Bedarf. Bitte 'Fahrgastausstiegswunschtaste' betätigen.'

[GerritHondelink]

test

[Arie]

test

Met de Manchester broek aan kun je rustig door de brandnetels lopen.

[GerritHondelink]

Met voele eier oonder de pette loopn.
Boter op zijn hoofd hebben.

[GerritHondelink]

Ie hebt nog jonge bene.
Het lopen valt jou nog niet zwaar.




DE KRAEJE EN D'N EKSTER
De kraeje hef 'n drok gesprek met een geetling op 't greune gres.
Ze hebt de bek vol van den ekster dee eur hele laeven een wufte deerne is ewest.
Pronken en dik doon in eure zwart-wit kreatie, Van 't witste wit . . . waor ze ’t allemaole van dut ?
A'j toch zo hoge vleegt, waor zö'j ow druk veur maken ? Daor is toch gin mense dee ow zut.
Den ekster lacht en tatert deur de beume, 't Is eur um 't aeven wat dee beiden zekt.
I-j mot maor denken, 't zal mien tied wal duren, lederen voggel zunk zo at hee is ebekt.

Johanna van Hameland