Spreek je dialect

[GerritHondelink]

Oi’j een varken slaot of aait, schreeuwen dut e altied.
Bij sommige mensen doe je het nooit goed.




SIEN en Jaan (1)
Kottens leupen wie in ’t tweedoonker naor de stad op an ton wie in 't lech van de straotlanteern
Beks Sien en Beks Jaan op oons of zeugen schoem'n.
,Loaw meer gauw an de aandere kant van de straot gaon loop'n, aanders mow ok nog met eer an de praot en daor he’k gin zin an", zea de vrouw tegn mie.Wie scheuten as nen hazen naor de oawerkaant hen en Sien en Jaan hadden niks in de gaat’n. ,,Ik ma’j dee leu nich flostern de vrouw. „Dee leu bint zo pinnig, door ku’j ja nich met te doon hebben". Wie meuzen d'r aait nog 'n keer hen, ze bint eerst bie oons wes, en noe wadden wie weer an de beurt, meer laot gaon, wie hebt ze wal te grazen had. 't Bint 'n paa ampatten.
Benaamp Sien is naa op de ceanten. Dat meanske geet vuur 'n dubbelke veer- en-twintig uur op ne stopnaol zitten en Jaan is van 't zölfde laak'n 'n pak. Ton wie de eerste keer bie eer wadden zatten wie door in 't kleane vuurkeamerke — met ne paa kluun in 't keggelke — bie 'n gleunigen spieker met meka te klassineren. 't Doerden 'n heeln zet vuurdat Sien naor de kökken gung um koffie te zetten.
Dat denk ie umsgelieks, want bie oons in hoes dreenkt wie aait koffie. In 't duuster zetten Sien de köpkes vuur oons daal en Sien zea Leu, dreenk ‘t waarm oet". 'n Möpke was d'r wal bie, zonne
melfraans, waor ie ginnen zeren eers van krie't. Meer dee koffie, za'k di'j vertell'n. Eerst dachen ik dat et van dat nare slappe spul was petrico, zol mien moor zeggen woarvan 'n meanske zonnen sleeën smak van in 'n moond krig, meer 't was gin koffie, 't was thee. Wie keek'n meka eens an en nao 'n half uur sloften Sien weer naor de kökken en geut de köpkes weer vol. En, persies wa'k oe vetel, weer van dat slappe spul. 't W'as wal zeut, door nich van.

[GerritHondelink]

’n Ölstn haann mag ’t earste kreain.
De oudste heeft de meeste rechten.





SIEN en Jaan (2)
Ie kunt begriep'n dat wie naa ni’jsgierig wadden of wie ok nog wat anders zoll’n kriegn. Opeens 't was al tègn tien uur en de vrouw har al’n paa maol gaapt zeg Jaan tègn mie: “He’j zin an 'n börrelke?”.
Ik zè „Bowis doot mie meer nen droop". Noe mo'i weet'n dat miene vrouw d’r ok nich in spi'jt en zee har dach dat Jaan en Sien vuur eer 'n börrelke-zeut in 't vat hadden, meer niks heur. Sien was d'r rap bie'j en zè tegn miene vrouw:,, Wie dreenkt nog 'n köpke thee". „Noe, zeg miene vrouw, as d'r of kan" en ze keek mie eens an. Ie könt wal begriep'n, da'w oons nich zo op oons gemak veulden en noadat ik nog 'n tweede gleaske har preuwd en de vrouw, feestelijk har bedaankt vuur 't veerde köpke thee, he'w de leu goeindag zeg en bint met kaole veut naor hoes hen gaon.
Meer ja ie könt oe nich laot'n kennen en wie meuzen dee leu 'n keer neugen. Zo gezegd, zo gedaon. Miene vrouw har 't hele programma haorfien in meka zat. En ton Jaan en Sien bie'j oons wadden, hew alle lechers andaon dee in 't hoes hadden. „Leu, ie dreenkt toch wa koffie", ze de vrouw zo langs eer'n nös vot. , Geern ", zea Jaan en Sien en ze deupten de twee möpkes, dee op 't schöttelke wadden daal legd, in de koffie. Koffie was d'r zat, möpkes ook en börrelkes meer dan good vuur oons was. En noe kun ie wal begriep'n dat Sien en Jaan, dee dat spil nich zo gewend wadden, al gaw boom eer theewater wadden. Maar miene vrouw, had ok nog van dee slimme, vette wöskes koch en ook van dat andere spil dat zo zwaor op 'n boek lig. En Sien en Jaan tasten mee too. ,Leu, 't steet d'r vuur", zea miene vrouw alvedan „Loat oe nich neug'n. Um elf uur wadden alle schöttelkes leug. „Ik kan nog wal war terech brouwen", ze miene vrom, maar Sien en Jaan wollen naor hoes. 't Was mooi wes. Door bint ze ok wal ankommen, meer zunder de koffie, de wöskes en de börrelkes, want ze wadden nog gin hoonderd meter van eer hoes, ton ze an de kaant van de weg gungen staon. Ze hebt alln’s oetspoi’jen. Ze heb 't oons nooit zeg, meer oonzen buurman, dee 's aoms 'n hoond oetleut, stun achter de buskes en hef, zo stil as ne moes, 't hele drama zeen. Greun en gel bint Jaan en Sien naor 't nus gaon, da t ku'j wal begriep'n. 't Was eer rech an betrokken!

[GerritHondelink]

De ene haand wasket de aandere.
Als men samenwerkt hebben beide er voordeel van.
De ene dienst is de andere dienst waard.





Mien wicht
Mien wicht, as wi-j straks haand in haand
op stroat doar loopt zo stief en krom
en nauwlijks nog veuroet kunt kommen,
dan ploagt oons wal den oalderdom.
Mien wicht, as wi-j straks dan zo oald
en meu bint en zo ofgedoan,
loat oons dan toch tevreaden wean,
ondaanks dat‘t lief nich meer wil goan.
Mien wicht, as wi-j straks mettertied
hoast niks meer kunt oonthoalden,
dan brech dat oonzen leaftied met.
Dat he’j wal vaker met dee oalden.
Mien wicht, as wi-j straks op het lest
in zo’n verzoargingshoes bint zet;
loa’w hoppen dan nog met oons beiden,
dan vaalt het leaven doar vast wal met.
Mien wicht, as ik now oaverdeank
hoo’t straks met oons zal goan wallicht,
weet, wat der dan ook mag gebeuren,
dow bis en blifs toch aait mien wicht..!
Georg Frieman, Enschede.

[GerritHondelink]

Van fluustern in ’t oor is zelden wat waor.
Wanneer twee mensen elkaar iets in het oor fluisteren, gaat het vaak om roddelpraat.




DE BELSEN VAN VAN HEEK

Van Heek &Co had 't vrachtverkeer
binnen 't bedrijf zelf in beheer.
Met paard en wagen, dat nog wel,
want men veranderde niet snel.
Grote paarden, Bels genoemd
om hun krachten zeer geroemd,
blonde manen, benen ruig,
gespannen in een leren tuig,
trokken zware lasten voort
dag in dag uit van poort tot poort.
Een straatbeeld dat misschien
al 't einde van 't bedrijf liet zien.
Want zoals dat meestal gaat,
't moderniseren kwam te laat.
De Belsen werden toen alsnog
vervangen door een Unimog.
Maar met 't vertrek van paardenkracht,
was 't ook gebeurd met van Heeks macht.
Een paar jaar heeft het nog geduurd
toen werd ook 't werkvolk weggestuurd.....

bron: Face Book

[Arie]

Van fluustern in ’t oor is zelden wat waor.
Wanneer twee mensen elkaar iets in het oor fluisteren, gaat het vaak om roddelpraat.




DE BELSEN VAN VAN HEEK

Van Heek &Co had 't vrachtverkeer
binnen 't bedrijf zelf in beheer.
Met paard en wagen, dat nog wel,
want men veranderde niet snel.
Grote paarden, Bels genoemd
om hun krachten zeer geroemd,
blonde manen, benen ruig,
gespannen in een leren tuig,
trokken zware lasten voort
dag in dag uit van poort tot poort.
Een straatbeeld dat misschien
al 't einde van 't bedrijf liet zien.
Want zoals dat meestal gaat,
't moderniseren kwam te laat.
De Belsen werden toen alsnog
vervangen door een Unimog.
Maar met 't vertrek van paardenkracht,
was 't ook gebeurd met van Heeks macht.
Een paar jaar heeft het nog geduurd
toen werd ook 't werkvolk weggestuurd.....

bron: Face Book

Lage Bothofstraat paard en wagen.

[enschedeinansichten]

Hier komt het weg.

http://stefenfen.nl/belsen.htm

http://stefenfen.nl/bundel.htm

[GerritHondelink]

Hier komt het weg.

http://stefenfen.nl/belsen.htm

http://stefenfen.nl/bundel.htm

Bedankt Willem ik kon het niet weer vinden.
Gerrit

[GerritHondelink]

Hoo kleiner de mug, hoo meer gezoes. De onbelangrijkste mensen hebben vaak de meeste drukte.
Hoo kleiner de hond hoe meer vleu. Dit werd gezegd als een kleine jongen ’t grootste woord had.




Wottelzaod oet Deepn.
Harm, schraap mie de wottel, of ik vret ze op!
In het Nederlands zou deze uitdrukking zijn: Lust je nog peentjes? (meestal peultjes).
Wottel dus, inplaats van peen, als het Twents, Achterhoeks of Sallands moet zijn.
Nog un Twentse oetdrukking met wottel: Daor gef ik net zo vol um as nen boer um n’n bos wotteln. Ik geef er niets om.
In heel Nederland was vrogger het wortelzaod oet Deepn nen bekend en good product.
De groond um Deepn was zeer geschikt veur ‘t verbouwn van wottels en roobeetn.
Daorum verbouwn vrogger völ keuteboertjes in Deepn dit um wat bie te verdeen’n.
De mooderwottel werd veur de weenter inkoeld en in ’t veurjaor weer oetpot. In september werd oogst en ‘t lange loof met bloomn en zaod dreugd.
Veur roem 100 jaor bint op erve de Wezel in Deepn achtteen körve wottelzaod dorst en leawerd an haandelsleu oet Westfaaln.

[GerritHondelink]

’t Blif woar, dat vrouwleuproat vake ne henne vank, woar nen aander haneneier gaddert.
Vrouwen weten door hun uitvragen vaak meer aan de weet de komen.



'Bloos gedachteniss'
O zaoligen tied
Now veurbiej - jaorenwied
Doo wiej zwaörven langs buske en bekke
Oonvergett'likken tied
Doo'w tehoop , zied an zied
Nog oop pad gungen, trouw elke wekke
As oonder nen boom
Heel stille en vroom
Mienen makker zien va lag te slaopen
Sprong, zoonder verlof
Aover de hegge van 'n hof
Mienen maot, met nen springstok as waopen
Dan gung 't in de gaank
Aover 'n Moorbekkenkaamp
Naor de dannen biej 't klootschetersveeld
Nargens mooier as daor
Scheen de zönne zo klaar
Aover beume en buske en beelt
As ne kreaie heel hoog
Nen kateker oop 'n toog
Zo vrieje was oons leaven oop de hei
Daor ko 'j rollen in 't zaand
Of zwearven oop 't laand
En springen as 'n kalf in de wei
Van oons stel ... vief man groot
Zint verscheiden a dood
En zint now in 't laand van de geesten
Meer wiej, met oons bei
Zwarft nog vaak oop de hei
Dat doo wiej nog altied am leefsten
Zo nemp 't leaven zien loop
Veur gin geld is 't te koop
Et plezeer van de keenderjaoren
Wa'j aoverholt is
Bloos gedachteniss'
Meer ook dat kan nog lange bekoren.

Bron: Twentsetaalbank. ~ Th. C. Budde, Oortmösken.

[GerritHondelink]

A’j good wilt weagn, mo’j eers de schaol liek zettn.
Als je goed wilt wegen moet je zorgen dat de weegschaal waterpas staat.
Oordeel niet, voor je de feiten kent.





Ze bint bienao allemaol verdwenen de afdakswoningen.
Heel vrogger waarn ze het veurbeeld van de bettere arbeiderswoning.
Meestal waarn ’t meer woningen oonder een dak, soms hele rijen en ze hadden geen veurtuin.
Wal nen grootn achtertuin want de twentse arbeider kon nich zonder zien stukske groond um greunte te verbouwen.
Achterthoes hai’j eerst een pleatske en dan was ter ’t huuske vaak oonder 1 dak met nen kleine skuur.
Hierachter was dan de moestuin. De meeste arbeiders verbouwden zelf hun greunte.
Veurthoes was de veurdeur, ie kwaamn van straot via de veurdeur direkt in de woonkamer achter de woonkamer was de kökkn met de achterdeur dee oetkwam op het pleatske.
Tussen de kamer en de kökkn was nen alkoof en nen opgang naor een lage slaopzolder.
Het lange zadeldak dat liek leup met de straot is an de achterkant lager as an de veurkant het leek dus völ op een afdak deurom kreeg’t de naam van afdakswoningen.

[GerritHondelink]

Twee natte deuk könt meka nich dreugen.
Plus/min is een betere combinatie dan plus/plus en min/min.



Ze kwamen uit Drenthe en Friesland hierheen
Ze kwamen uit Drenthe en Friesland hierheen
van Klazienaveen tot Oldeholtpa
En ook uit het Noordoverijsselsche veen
Pier en Pauw en Bont en Blauw
En Konter en Klapper en Heitebrij
Ze waren er allemaal bij
Ze waren er allemaal bij
Ze kenden geen kranen, daar in de natuur
van Klazienaveen tot Oldeholtpa
Ze riepen , het water kom zóó uut de muur
Bij Pier en Pauw en Bont en Blauw
En Konter en Klapper en Heitebrij
Het lijkt wel op tovenarij
Het lijkt wel op tovenarij
Ze mochten een woning in ’t Pathmos pas in
van Klazienaveen tot Oldeholtpa
Als er drie gingen werken van één gezin
Van Pierens en Pauwens en Bonten en Blauwen
En Konters en Klappers en Heitebrij’s
De bloem van het Twentsche paradijs
De bloem van het Twentsche paradijs
Bij Noordenwind zegt er soms één met een zucht
van Klazienaveen tot Oldeholtpa
‘Nu ruik ik Drenthe ’t is Drentsch in de lucht ……….
Kom ‘es gauw ,Pier en Pauw en Bont en Blauw
En Konter en Klapper en Heitebrij
Maar dan is de droom al voorbij
Ach, dan is de droom al voorbij

Willem Wilmink

[GerritHondelink]

’t Peerd mot bie de kribbe kommen, de kribbe koomp nich bie ’t peerd.
Te vergelijken met Mozes en de berg.



De nieje leu
Immigraantn, nich meer oet Wolvega,
Oldeholtpa, meer Spanje, Oafrika
en t Verre Oostn of Westn. Atjehstroat:
moslims bint biej t moskeetjen an de proat
dat vrogger ne keark hef wes, woar iej heurn klaagn:
`t Leste Oordeel kump oaver acht daagn.'
Mien' oalde skool, doar woont noe de isloam,
meer Shakespeare zear t a wa: 'Wat gef nen noam?'
Allah of n Heer, Jezus of Mohammed,
wiej bidt krek t zölfde angstige gebed:
Bewoar oons, Heer, veur skade an de ziel,
bespoar oons, Heer, n tweede Tsjernobyl,
oons groot benul is oons de pan oetreezn,
Heer, loat t oons nich op n emmer vreezn.'
De niejn hebt t ok hier knap lastig had,
meer t geet a better: Eanske hef ruumte zat
veur leu vanof n heeln weerldkloot,
dee heanig an in t stadsplat bosskopn doot.
Willem Wilmink

[hans]

zo oald en aktueel....

[Rene]

Ze mochten een woning in ’t Pathmos pas in
van Klazienaveen tot Oldeholtpa
Als er drie gingen werken van één gezin

Een zin die mij wel bevalt.

[GerritHondelink]

Met familie mo’j wandeln, mar nich handeln.
Zaken doen met familie leidt vaak tot problemen





Snee
Miljoenen vlökkies dwarrelt deur de luch.
Zie zuukt ear weg al dáánsend noar benee
en ieder vlökkie vindt zien eigen plekkie
niks gien gerúúzie onder vlökkies snee…
Zie loat zich vol vertrouwen vallen
en loat zich jagen deur de wind.
’t Is veur ear helemoal niet zeker
woar of ze ear bestemming vindt.
Nen ienen valt op ’t grauwe asfalt,
nen áándern vliejt zich op nen tak.
‘t Grösveld kreg n mooi wit löagie
ne witte dekken dekt ’t dak.
En alles wat ears gries en grauw was
veráándert langzaam an van kleur.
De naakte woarheid kreg ne dekken,
kump eaven uut de daagse sleur.
Heel eaven is die witte weareld
zo vredig stille, gedempt geluud.
Mar oonze tied kent nauw’lijks pauze
ziej kent gien stilstáánd, wil veuruut.
’t Genieten van die witte weareld
zo glad en effen… smet’loos wit,
dat duurt mar vake een paar uren,
dan wee-w wear wat der onder zit…
Diny Kloek - Hellendoorn-

[Arie]

Vandaag op facebook gezien, het verhaal van Gerrit Schorn over de plant allemansgek en het liedje in het Twents met de tekst: Dr löp t'r één met 'n allemansgek, allemansgek, allemansgek.”. Ook te zien op: http://www.stefenfen.nl/klit.htm

[GerritHondelink]

Vandaag op facebook gezien, het verhaal van Gerrit Schorn over de plant allemansgek en het liedje in het Twents met de tekst: Dr löp t'r één met 'n allemansgek, allemansgek, allemansgek.”. Ook te zien op: http://www.stefenfen.nl/klit.htm

Ja waarschijnlijk is dit liedje "Dr löp t'r één met 'n allemansgek, allemansgek, allemansgek ", typisch Enschedees net zoals het woord "glijer".

[GerritHondelink]

Het leaven is ’n wossel’n met aandern en met oezölf.
Het leven is vechten en zwoegen met anderen en zichzelf te overwinnen


Vuur jaoren leawden op 'n boerenspilken kot biej de Alberger schoole ne femilie bestaande oet de boer Grèts, ziene vrouw Diekao, ne maagd en nen scheper. Zee heulen 'n stuk of veer, vief beeste,
'n peerd, 'n paar kalver, nen drop schaope, hoonder en gaanze en al zoo meer. Kot en good, dee leu konnen zik duftig redden, want in stie van hiepteek, harren ze nog oetstaond geld en daarbiej ook nog 'n luk biej Hèrm staon; (leenbaanke). De beeden leu , ze harren gen kind of keuken, wazzen en bleven zeunig in kost en kleere, zeunig as te too. Mer op 'n maol was Diekao naa op 'n draod.
Daor komp ze op nen goo'n dag bi'j eeren naober zee heul nog wa van ’n naoberpreutken en begint ze te lamenteern oaver slechte tieden, aover de deurte en 't opmaken. Po, dow sleets ok naa an 'n kettel Diekao, zee Jannäöken,'t naobermènske, antlesten. Wat geet di'j now toch an, mènske?
Zökke leu as iej beeden zint, nèèrn vuur te zorgen, van allens z'wat genog dat kaank mij now nich begriepen! Jao, Jannäöken, dow heste good kuieren, zee Diekao haoste belkens gemood, mer wa'k diej zeggen wil, daor könt nog wa wier slechte tieden vuur ons kommen, dat könt er wa ! Want onze Grèts is ok an 't opmaken, dat is e.
O, Heer, wat 'n kruus! - Grèts an 't opmaken? vreug Jannäöken en ze sleug verwunnnerd met de arme in 't ronne. Hes 't wa good in de plette, Diekao? Hee was toch aait zonnen zeunigen, oppassenden kearl en now inees datte nee. dat kaank haoste nich geleuwen, dat kaank nich.
En nao 'n ogenslag : Mer wa'k zeggen wol. Diekao, Grèts is toch nich an 't zoepen? O, Heere, Jannäöken, Goddaank nich, sleug Diekao an ’n kettel. As e dat dee, dan wa'w kepot. Mer ok zo at now geet kö'w 't nich volhoolen en geet ons spilken te gronde. Dan komp 't met de tied ok in de kraante, wa'k diej zegge. Wat döt e dan toch? vreug Jannäöken es niejplichtig wier. Wat e döt, mien leeve menske, reup Diekao. Is 't nich slim genog ! Hee hef a 'n paa mor'ren laank 'n héél ei op egetten. En nèt now ze nog a prieseluk zint en twee min 'n kwat doot.
Oet: Twentse Post H. Klaassen, Albèrge
Scheper = Herder
Maagd = Dienstmeisje
Drop schaope = kudde schapen
Hoonder = Kippen, hoenders
Instie van hiepteek = ipv een hypotheek
Dow sleets ok naa an ’n kettel = Je bent overdreven aan het jammeren
Haoste belkens gemood = Bijna huilend
Niejplichtig = nieuwsgierig

[Veteraan]

De inspanning van het lezen is het meer dan waard.
En dan komt er onderaan de vertaling, die dán niet meer nodig blijkt.

[GerritHondelink]

Hoonder blieft geerne woor ze bint oetbreud.
Veel mensen blijven het liefst op hun geboortegrond



Krisjan zat in het olde Zwaantje met ziene vrienden. He had nog een paar cent.
Krisjan mos effen pissen, maor 'ut duurn erg lang veur dat hee terugkwam van de W.C.
Eindeluk kwam hee van de w.c. of, krom gebogen. Hee kon nich meer recht op kommen.
Iedereen schrok zich dood. Maor vrienden bint vrienden en voorzichtig gingen ze met Krisjan naor de overkant hen.
Naor de dokter Dr. Manschot. Midden in de nacht.
Daor werd Dr.Manschot nich vrolijk van. De vrienden mosten boeten blieven, want de een stonk nog meer as nen ander naor de draank. Het werd spannend: Wat zol Krisjan hebben?
En eindeluk was het bekend. Dr. Manschot schupte hem de deur oet, want d'r was niks an de hand.
Hee had alleen zien vest an de kneup van de boks doan, zodat hee nich meer recht-op kon kommen.........
En daor vertrok het gezelschap weer, vrolijk de Wenterswiekse nacht in .................

Van Face Book Ben Bekker