Nee Peter, helaas niet goed.Peter.h schreef:In de buurt van de Gronausevoetpad/Lipperkerkstraat?
Raad de plek
Re: Raad de plek
Re: Raad de plek
perikweg hoek javastraat zat vroeger angelique prive in
Re: Raad de plek
Beschikt iemand van jullie over foto's van de Minkmaatstraat binnen de singel, gezien vanaf de Laaressingel?
Tot 1970 heb ik daar met mijn ouders gewoond op de plek waar nu het studentenflat staat, stond er aan het begin
nog een café, zat Jan Nijhuis Tapijt nog aan de andere zijde, ter hoogte van het tankstation en was zijn dochter mijn vriendinnetje (ik was toen 4).
Verder hadden we links een hele dikke buurman wonen die op een Zundapp rondreed en rechts woonde de familie Smit met 14 kinderen waarvan Aline ook weer
een speelkameraadje was. Ik geloof dat ze al is overleden omdat ze destijds al een nierziekte had. Tegenover ons was bouwbedrijf Punte gevestigd.
Dat moet er ongeveer zo hebben uit gezien. Ik denk dat wij ergens in het derde/vierde blok rechts hebben gewoond.
Uploaded with ImageShack.us
Tot 1970 heb ik daar met mijn ouders gewoond op de plek waar nu het studentenflat staat, stond er aan het begin
nog een café, zat Jan Nijhuis Tapijt nog aan de andere zijde, ter hoogte van het tankstation en was zijn dochter mijn vriendinnetje (ik was toen 4).
Verder hadden we links een hele dikke buurman wonen die op een Zundapp rondreed en rechts woonde de familie Smit met 14 kinderen waarvan Aline ook weer
een speelkameraadje was. Ik geloof dat ze al is overleden omdat ze destijds al een nierziekte had. Tegenover ons was bouwbedrijf Punte gevestigd.
Dat moet er ongeveer zo hebben uit gezien. Ik denk dat wij ergens in het derde/vierde blok rechts hebben gewoond.
Uploaded with ImageShack.us
Re: Raad de plek
Op de site van het gemeentearchief zijn 22 foto's te vinden van de Minkmaatstraat, o.a. de foto's hieronder afgebeeld.
zie site gemeentearchief op: http://217.114.107.60/atlantispubliek/d ... eeldbanken#
zie site gemeentearchief op: http://217.114.107.60/atlantispubliek/d ... eeldbanken#
- Bijlagen
-
-
-
-
-
Re: Raad de plek
Foto Jan Schipper vanuit de Zaaierstraat waar hij de Doka en de afwerkruimte in de tuin had naar de Minkmaatstraat waar we samen de winkelruimte en nieuwe doka verbouwd en ingericht hebben. In het pand had volgens mij eerst een kapsalon gezeten..
Heel wat trouwreportage's gemaakt in die tijd waaraan ik nog graag terug denk.
Het kleine straatje had toch een eigen naam. Kan het niet goed lezen op het straatnaambordje. In het tweede huis woonde de familie Raspe..
Groet Neckar..
Heel wat trouwreportage's gemaakt in die tijd waaraan ik nog graag terug denk.
Het kleine straatje had toch een eigen naam. Kan het niet goed lezen op het straatnaambordje. In het tweede huis woonde de familie Raspe..
Groet Neckar..
Re: Raad de plek
Volgens het boekje "hondervijfenzeventig jaar straatnamen in Enschede"van J.van Ooyink is dit de Bentrotsteeg (thans-straat)Neckar schreef:Foto Jan Schipper vanuit de Zaaierstraat waar hij de Doka en de afwerkruimte in de tuin had naar de Minkmaatstraat waar we samen de winkelruimte en nieuwe doka verbouwd en ingericht hebben. In het pand had volgens mij eerst een kapsalon gezeten..
Heel wat trouwreportage's gemaakt in die tijd waaraan ik nog graag terug denk.
Het kleine straatje had toch een eigen naam. Kan het niet goed lezen op het straatnaambordje. In het tweede huis woonde de familie Raspe..
Groet Neckar..
van de Oldenzaalseweg(thans-straat) naar de Minkmaatsteeg (thans-straat).
Naar de boerderij 'Bentrot'( de juiste naam is Bentrop) (14 Augustus 1889 oud -Enschede.
later is de Bentrotstraat doorsneden door de Singel
- Bijlagen
-
- K16 1913.jpg (128.25 KiB) 8097 keer bekeken
Neem de mensen zo ze zijn,er zijn geen anderen.
Re: Raad de plek
Dat zijn zijn hele mooie plaatjes en alles heel herkenbaar. Van de eerste foto kan ik zeggen dat de eerste 2/3 blokken van de afdakswoningen in de jaren '60 reeds gesloopt waren. Tussen de winkel van Nijhuis en het blok waar wij woonden was dus al een open plek met verwilderde planten.
De woningen waren eigendom van de familie Hulshof van de gelijknamige steenfabriek aan de Zomerweg. Als ik mij goed herinner was zijn vrouw ook van een bekende Enschedese familie die een steenfabriek had aan de andere zijde van de Minkmaatstraat. Straatnamen in deze buurt als Leemkuilstraat en Ringovenstraat komen dus niet zomaar ergens vandaan, een restje van lokale industrie.
Het huis op zich was een oude afdakswoning en gebouwd volgens de wensen van eind 19e eeuw.
Dit betekende dat er boven slechts 1 grote slaapkamer was met slechts 1 klein dakraampje van 30X30cm. Er was ook nog een soort zoldertje waar m'n moeder in de winter de was te drogen hing, ik ben daar echter nooit geweest dus heb geen idee hoe dat eruit zag.
De voordeur had direct toegang tot de huiskamer, een halletje was er dus niet. De voordeur kon volgen mij al niet meer open, dus we liepen altijd achterom, dat kon ook makkelijk want we hadden de gang net naast het huis. In de huiskamer stond zo'n zwarte kolenkachel. M'n vader gebuikte daar wel eens spiritus om de kolen wat sneller te laten branden. Op een goede dag wilde ik dat ook eens proberen. Ik geloof dat ik m'n hele jeugd bijna geen wenkbrauwen meer heb gehad
Als we geen bezoek hadden zaten we meestal in de keuken, die was eigenlijk in twee ruimtes opgedeeld, een met een soort keukentje, aanrecht en een gaskooktoestel op butagas waar Rhee Gas eens per week door de straat kwam om de lege flessen om te wisselen. Daarnaast was een grotere ruimte, een soort achterkamer die voor mijn gevoel nog redelijk groot was. Daar stond een soort potkachel met meerdere deksel erop waar je ook eten op kon verwarmen, water etc.
De winterdag kwamen daar dan ook de geurige dampen van de boerenkool en stamppot wortelen vanaf. In de hoek naast het raam stond de radio op een plankje. Daaronder stond een ouderwetse leunstoel en als Johnny Hoes of Annie de Reuver dan eens per week op de radio waren, speelde ik zogenaamd piano op de armleuning van die stoel samen met de liedjes die dan te horen waren.
Niet ver achter het huis was een schuur waar ik nog een raam met mijn vuistje vanuit de binnenkant heb ingeslagen omdat ik kwaad was dat m'n ouders me daar tijdelijk even in had gedaan nadat ik wat had uitgehaald wat niet mocht. Direct achter de schuur was de wc, zonder spoeling. Dus eens per paar weken kwam er iemand om die wc leeg te halen. Ik denk dat dat een boertje was dat de ontlasting weer gebruikte op zijn eigen land. Achter in de tuin stond het in de zomer vol met allerlei soorten en kleuren lupinen, destijds een nog redelijk populaire bloem. Links achter stond een konijnenhok, die met de kerstdagen meestal weer leeg was nadat mijn oom langs was geweest. Dus ja, het kerstlied van Yoep van't Hek "Flappie" komt ook mij niet onbekend voor.
Zoals ik eerder al vermeldde woonde naast ons de familie Smit, van Friese afkomst, met 14 kinderen. Hun jongste dochter Galine (eerder Alina genoemd) speelde ik vaak mee. Bij hen achter het huis stond een heel oude auto, die door de kinderen gebruikt mocht worden om in te spelen.
Totdat ik op een goede dag de deur van die auto wilde dichttrekken. M'n armpjes waren nog wat kort dus moet ik me aan de deurstijl vasthouden met m'n linkerhand om de deur dicht te kunnen trekken met m'n rechterhand. Gevolg, duim tussen de deur en deurstijl. Ja dat deed zeer, helemaal blauw, na een paar maande viel de nagel er dan ook af.
M'n vader had de eerste 4 jaar van m'n leven een groot hek tussen de tuin en de gang naar de straat aangebracht om te voorkomen dat ik de straat op rende. Ik was nog maar net 5 dat ik voor het huis mocht spelen, de bal rolde de straat op, ik er achter aan. Je raad het al, werd ik me toch overreden door een brommer, een student was de bestuurder. Tien weken ziekenhuis waren het gevolg, gebroken been.
Als ik dan met m'n moeder voor het huis was als zij de ramen lapte was ik steeds onder de indruk van vrachtwagens die door de straat reden. M'n steevaste uitspraak was dan ook: "Kijk mama, dikke auto!"
Aan het einde van de straat, ik denk naast foto Schipper op een van de foto's was een supermarkt van Simon de Wit. Dat cafe heb ik nog gezien dat het open was en werkte. Begin jaren '70 moesten we weg uit het huis omdat het zou worden gesloopt. Een projectontwikkelaar had de grond gekocht om er een bezinestation te bouwen. Dat duurde uiteindelijk nog 15 jaar, zoals jullie zien stond het pand van Nijhuis er in 1980 nog. Oh ja, de huur van het huisje van fl.12,-/mnd.
Ook kwam er regelmatig een pater langs van de Jozefkerk waar ik gedoopt ben. Ik ging daar ook naar de kleuterschool waar zuster Marco (een non) mijn juffrouw was. Het laatste jaar kreeg ik nog les van mijn tante Miny die net afgestudeerd was als kleuterjuf.
Zoals je ziet, heb ik er niet eens zo lang gewoond, ongeveer 5 jaar van m'n leven. Maar indrukwekkend waren deze jaren zeker wel.
De woningen waren eigendom van de familie Hulshof van de gelijknamige steenfabriek aan de Zomerweg. Als ik mij goed herinner was zijn vrouw ook van een bekende Enschedese familie die een steenfabriek had aan de andere zijde van de Minkmaatstraat. Straatnamen in deze buurt als Leemkuilstraat en Ringovenstraat komen dus niet zomaar ergens vandaan, een restje van lokale industrie.
Het huis op zich was een oude afdakswoning en gebouwd volgens de wensen van eind 19e eeuw.
Dit betekende dat er boven slechts 1 grote slaapkamer was met slechts 1 klein dakraampje van 30X30cm. Er was ook nog een soort zoldertje waar m'n moeder in de winter de was te drogen hing, ik ben daar echter nooit geweest dus heb geen idee hoe dat eruit zag.
De voordeur had direct toegang tot de huiskamer, een halletje was er dus niet. De voordeur kon volgen mij al niet meer open, dus we liepen altijd achterom, dat kon ook makkelijk want we hadden de gang net naast het huis. In de huiskamer stond zo'n zwarte kolenkachel. M'n vader gebuikte daar wel eens spiritus om de kolen wat sneller te laten branden. Op een goede dag wilde ik dat ook eens proberen. Ik geloof dat ik m'n hele jeugd bijna geen wenkbrauwen meer heb gehad
Als we geen bezoek hadden zaten we meestal in de keuken, die was eigenlijk in twee ruimtes opgedeeld, een met een soort keukentje, aanrecht en een gaskooktoestel op butagas waar Rhee Gas eens per week door de straat kwam om de lege flessen om te wisselen. Daarnaast was een grotere ruimte, een soort achterkamer die voor mijn gevoel nog redelijk groot was. Daar stond een soort potkachel met meerdere deksel erop waar je ook eten op kon verwarmen, water etc.
De winterdag kwamen daar dan ook de geurige dampen van de boerenkool en stamppot wortelen vanaf. In de hoek naast het raam stond de radio op een plankje. Daaronder stond een ouderwetse leunstoel en als Johnny Hoes of Annie de Reuver dan eens per week op de radio waren, speelde ik zogenaamd piano op de armleuning van die stoel samen met de liedjes die dan te horen waren.
Niet ver achter het huis was een schuur waar ik nog een raam met mijn vuistje vanuit de binnenkant heb ingeslagen omdat ik kwaad was dat m'n ouders me daar tijdelijk even in had gedaan nadat ik wat had uitgehaald wat niet mocht. Direct achter de schuur was de wc, zonder spoeling. Dus eens per paar weken kwam er iemand om die wc leeg te halen. Ik denk dat dat een boertje was dat de ontlasting weer gebruikte op zijn eigen land. Achter in de tuin stond het in de zomer vol met allerlei soorten en kleuren lupinen, destijds een nog redelijk populaire bloem. Links achter stond een konijnenhok, die met de kerstdagen meestal weer leeg was nadat mijn oom langs was geweest. Dus ja, het kerstlied van Yoep van't Hek "Flappie" komt ook mij niet onbekend voor.
Zoals ik eerder al vermeldde woonde naast ons de familie Smit, van Friese afkomst, met 14 kinderen. Hun jongste dochter Galine (eerder Alina genoemd) speelde ik vaak mee. Bij hen achter het huis stond een heel oude auto, die door de kinderen gebruikt mocht worden om in te spelen.
Totdat ik op een goede dag de deur van die auto wilde dichttrekken. M'n armpjes waren nog wat kort dus moet ik me aan de deurstijl vasthouden met m'n linkerhand om de deur dicht te kunnen trekken met m'n rechterhand. Gevolg, duim tussen de deur en deurstijl. Ja dat deed zeer, helemaal blauw, na een paar maande viel de nagel er dan ook af.
M'n vader had de eerste 4 jaar van m'n leven een groot hek tussen de tuin en de gang naar de straat aangebracht om te voorkomen dat ik de straat op rende. Ik was nog maar net 5 dat ik voor het huis mocht spelen, de bal rolde de straat op, ik er achter aan. Je raad het al, werd ik me toch overreden door een brommer, een student was de bestuurder. Tien weken ziekenhuis waren het gevolg, gebroken been.
Als ik dan met m'n moeder voor het huis was als zij de ramen lapte was ik steeds onder de indruk van vrachtwagens die door de straat reden. M'n steevaste uitspraak was dan ook: "Kijk mama, dikke auto!"
Aan het einde van de straat, ik denk naast foto Schipper op een van de foto's was een supermarkt van Simon de Wit. Dat cafe heb ik nog gezien dat het open was en werkte. Begin jaren '70 moesten we weg uit het huis omdat het zou worden gesloopt. Een projectontwikkelaar had de grond gekocht om er een bezinestation te bouwen. Dat duurde uiteindelijk nog 15 jaar, zoals jullie zien stond het pand van Nijhuis er in 1980 nog. Oh ja, de huur van het huisje van fl.12,-/mnd.
Ook kwam er regelmatig een pater langs van de Jozefkerk waar ik gedoopt ben. Ik ging daar ook naar de kleuterschool waar zuster Marco (een non) mijn juffrouw was. Het laatste jaar kreeg ik nog les van mijn tante Miny die net afgestudeerd was als kleuterjuf.
Zoals je ziet, heb ik er niet eens zo lang gewoond, ongeveer 5 jaar van m'n leven. Maar indrukwekkend waren deze jaren zeker wel.
Re: Raad de plek
Mooi verhaal, Rene.
Als jouw geheugen zo goed is dat je zelfs van de eerste 5 jaren van je leven al zoveel beeldende momenten kunt weergeven, dan zou je eigenlijk een boek (of zelfs boeken) moeten schrijven over de verschillende periodes.
Als jouw geheugen zo goed is dat je zelfs van de eerste 5 jaren van je leven al zoveel beeldende momenten kunt weergeven, dan zou je eigenlijk een boek (of zelfs boeken) moeten schrijven over de verschillende periodes.
Re: Raad de plek
Prachtig deze jeugdverhalen en voor mij ook zeer herkenbaar, vooral de situatie zoals je het huiselijk leven kenschetst. 
Re: Raad de plek
Dat doet me deugd dat jullie m'n eerste jeugdherinneringen zo sprekend vinden.
Om de Minkmaatstraat herinneringen nog wat meer visueel te ondersteunen bijgaand een van
m'n eerste foto's. 1969 Was het jaartal daar zo bij het voorraam en Philips TV.
Om de Minkmaatstraat herinneringen nog wat meer visueel te ondersteunen bijgaand een van
m'n eerste foto's. 1969 Was het jaartal daar zo bij het voorraam en Philips TV.
- Bijlagen
-
Re: Raad de plek
Usselo, Haaksbergerstraat. Het vroegere woonhuis Con Amper van Gert en Hermien.
Wat sas as dós was kaans.
-
willie+smits
- Member
- Berichten: 25
- Lid geworden op: wo feb 01, 2012 4:29 pm
Re: Raad de plek
Hendrik heeft m.i. gelijk. Het is het vroegere woonhuis van Gert en Hermien.Arie schreef:Deze raadplek lijkt mij niet moeilijk.
Re: Raad de plek
Het is inderdaad de vroegere villa van Gert en Hermien Timmerman.Hendrik schreef:Usselo, Haaksbergerstraat. Het vroegere woonhuis Con Amper van Gert en Hermien.
zie ook: http://www.enschedeinansichten.nl/colle ... ts_id=1595
Re: Raad de plek
vroeger liep er geen talud voor de deur langs , nu snap ik ook weer waarom het me toen zo anders voor kwam....
Re: Raad de plek
Heeft iemand nog een raadfoto? Uit de oude doos is ook welkom.
Re: Raad de plek
ik heb alleen nog een verse....
Re: Raad de plek
Ook goed.hans schreef:ik heb alleen nog een verse....