Enschede-Stad.nl

Tot wearzeen, zearn bleend’n.



GELUK
Ie’j wordt steeds older
Zonder da’j 't in de gaten hebt
Toch he’j 't geveul
Da ‘j no pas laeft
Ie’j gaot met de wind met

Ik wens ow völ geluk
Al ’t geluk van dizze wereld
En da‘s barstend völ
Meer dan a’j denkt
Ik wens ow alle liefde
Da’s geluk

L. Velthuis



Een van de vreugden van de ouderdom waar de jeugd geen idee van heeft: ergens niet heen gaan.

Hee is bang veur zien eagn eierkoarf.
Hij past goed op dat hij geen kou vat of zich bezeert of ziek wordt. Hij is erg voorzichtig.



De eierkorf is de korf of mand, waarin de eieren naar de markt werden gedragen. Deze bestonden er in vele soorten.
De vorm varieerde van rechthoekig tot ovaal. Er waren er met één deksel, maar het deksel kon ook bestaan uit twee luikjes.
Zo waren er eiermanden met een vast handvat, maar ook met twee scharnierende hengsels.
Met een eierkorf moet men voorzichtig omgaan; zo ook met zijn eigen lichaam.

Iej mot nich hoog in de loch kiekn as ie vlak langs nen graavn loopt.
Je moet niet hoog in de lucht kijken als je dichtbij een sloot loopt.
Wees voorzichtig met zaken doen.



Veur dree stuuver grutn-mèl (1)
Now moj nich deankn dat ik bin aowerstapt naor 't gruttersvak. Niks heur; ik kiek wal oet. D'r wodt in 't maotschopluk leavn a genog an kruudenierspoletiek daon. En ik wil dee toch a zo meuilukke kruuderniersbestaons 't nich lastiger maakn in eurn oongelieke stried teng de supermaerktn.
Mär waor ik 't aower hebn wil, dat is 't grote verschil met 'n zestig jaor terugge. Doo gungn wiej efkes nen boskop doon in 't weenkelke op 'n hook van de straot.
Veur de moo was 't wal gemakluk dat weenkelke op 'n hook. As ze es pankookn wol bakn, wordn der veur 'n paa stuuver mél haalt en ze was veur ne mirrag wier klaor.
Mangs dan mocht ik ook met en dat von ik wal plezeerig, want daor veel veur miej aait wal wat of, 'n luk dröpkes of tumtumkes.
Ik zee 't oale weenkelke nog zo veur miej. A'j der in kwaamn, tingeln 'n niedig belke, dat met völ lawai verklappn dat'r 'volluk' was. Op dat lawai kwam de vrouw van de kruudenier oet de kökkn, eur haan ofdreugnd an de schollok. At ze heurn wat er neudig was, nam ze nen koprn schep en nen toetn en deu daorin dan 't gevraogde grei oet de volle bakn achter de teunbaank.
Oet ’t krekkeltrumke Bert Mutter

Riekeleus zeer en aarme leus pannenkook, dat rök veer.
Tegenslag of ziekte van de rijken trekken alom de aandacht, zoals je ook de pannenkoek van de armen al van ver kon ruiken en wel door de stank van slechte, ranzige olie, waarin ze werd gebakken.



Veur dree stuuver grutn-mèl (2)
Mos iej völ hebn dan nam ze nen veerkaanten toetn; veur kleine betkes broeken ze nen peunt tuutke. Nen bungel weagschaol gaf 't gewicht an met koprn gewichtn. Tuskndeur heurn iej 't leste niejs oet de buurt van zeektes en doodgaon, van geboortes en trouweriejn en aandere bezeundere dinge oet de naoberschop.
Wat miej 't meest antrok, dat waarn de grote veerkaante flessn met sneupgrei as zuurtjes, zeuthaolt, vetersdrop en meer van dat lokkende lekkers. Ok stonn'n der 'n paa van dee peuntige sükkrbroodn, waor ze dan 't neudige afhaaln.
Baovn de teunbaank hung ne gaslaamp met 'n glaskap met franje van kraelkes. Der ston ok ne geetiezern koffiemöll dee met 'n groot rad an wodn dreait.
An de muur tuskn boonte reklameplaatn van sjokelaa- en tabaksfebriekn hung hier en daor 'n petret van 'n oolderpaa; zee 'n laank zwat kleed met knipmus; hee der näöst staond met zwatn jas en bleenknde alosiekettn.
Oet ’t krekkeltrumke Bert Mutter

Oald worden is mooi, oald wean aait nich.
Oud worden is mooi oud zijn niet altijd.




Een andere tied

De wind waait deur de heure
t Is al luk wat gries
I’j wordt een stuksken older
En ok een betjen wies

De zommer van ow laeven
Is no al z'wat veurbi’j
Maor ow harte is nog jeugdig
Van binnen bu’j vaak bli’j

Van binnen bu’j denzelfden
Jao, zo bu’j steeds ewest
Ij zeet de kinder spöllen
En veult oe opperbest

Oet de moespot Vincent Stapelbroek

Soort bie soort had de duvel zegt en toen was e bie ne schoorsteenveager gaon staon.



SPREKWOARDEN.
Now kump aap wa oet de mouwe,
dat wordt vake zeg.
Maar veur daj den aap dan zeet,
dan isse net wier weg.
Al te good is buurmans gek,
dat klinkt neet aardig zo.
Maar een goeie buur is better dan een verre vriend,
dan maar een betje gek of en to.
Mangs möj Gods water wal is oaver Gods land laot'n stroom'n,
en dan möt het ma gaon zoals het geet.
De tied kuj toch neet teeg'n hooln,
en dan biej oold veur daj het weet.
Deur vol te hooln bereik'n de slak de ark,
daor is vöIle met e zeg.
Deurdouwers die bint ter oaveral,
want woer een wil is, is een weg.
Pluk van een kikker ma eens vearn,
dat zit oe nog neet zo glad.
Want den is nog kaler als een loes,
en dit gedicht dat hef gin kop of stat.
Now brekt miej klomp,dat
kuj denk"n aj dit least.
Maar heel wat wieze weure staot ter in,
ai ma tussen de regels least.
B. Teela-Klein Lebbink

Hee kaant wachen as ’n haanen van de del.
Hij heeft tijd als een haan op de deel.
Hij heeft niet veel te doen m.a.w. hij kan dat karwei wel opknappen.





Veur dree stuuver grutn-mèl (3)
In 'n hook op 'n rek lea'n de stoetens en roggebreu. Veur bezeundre daagn warn d'r ook kreanteweggns.
Bienao alls wordn los verkoch, of 't now riest was of greune zeep, thee of grutnmél, beunkes, earften, kreentn en nog meer. Betaaln deu'j met hele en halve guldns, kwatjes en dubbelkes, hele (veerkaante) stuuvers, halve stuuvers, hele en halve seantn. Jao, dat oalewetse weenkelke... 't Had ook zun eagn, ampattn rök. De loch van zeut, zoer en zeep woddn aowertrofn deur 't aroma van gebraande koffieboon'n.
Jao, dat was ton! Nog bint er hier en daor van dee gemeudlukke weenkelkes, al bint ze deur niejmoodse flantuutn völ van dat oalerwetse karakter kwiet raakt. Ze past nich meer in disse moderne tied, waorin ze nich meer praot van klaantn mar van konsemeantn.
Völ van dee weenkelkes bint oondergaon in eurn stried met de grootweenkeliers, de supermarkn. Ze hebt eurn tied ehad. De lose verkoop en de oale weagschaol keump ter nich meer an te pas. 't Lig now ammaol ofgepast in deuskes, fleskes en tubes. En met 't oale weenkelke gung ook 't kontakt van means tot means vot. Dat hef plaas maakt veur ne koale, zaaklukke ofhaandling, massa-servies, dat wil zegn: pakkn, betaaln en votwean!!
Oet ’t krekkeltrumke Bert Mutter

A’j noa ’t ven goat, hoof ie gin torf met te nemmen.
Als je naar het veen gaat, hoef je geen turf mee te nemen.
Geen geschenken aandragen naar iemand die overvloed heeft





VEUR OONS BEDACHT.
Wat fijn dat de mooiste dinge op de weareld,
helemaols gratis bint.
Kiekt ma nao de opgaonde zunne,
of nao een spullend kind.
Of bespied is een nös met jonge veugel,
die biej de moo nog bescharming vindt.
Geniet is van een hommel,
den zie'n snutje in een bloom stekt.
Of van een klurigen vlinder,
die zommers zo vake ontdekt.
En lustert is nao een nachtegaal in't bos,
die daor de stilte verbrekt.
Kiekt ok is nao de maone en stearn,
biej een helder vrezende nacht.
Of nao dwarrelende snee-vlokk'n,
die valt zo stille en zacht
En al die mooie dinge bint gratis,
God hef het allemaol, veur oons bedacht.

B. Teela-Klein Lebbink

Met de deur in hoes vallen.
Wanneer je zonder enige inleiding iets zegt of vraagt.
Je neemt niet de moeite om een rustig entree te maken.



Pas in de 20ste eeuw zijn vrijwel alle huizen voorzien van een halletje of gang.
Eerder gaf de voordeur dadelijk toegang tot de huiskamer.
Wie zonder kloppen zomaar naar binnen liep, viel dan vrijwel letterlijk met de deur in huis.

Zoonder deur kom iej nich in en nich oet.




Nen dag oet. (1)
De Rutbek is nen grootn plas water in de buurt van Eanske en ik weet hoast wa wisse dat nen hoop leazers d'r wal is'n moal hen bint ewes. Mien buurman har miej verteald dat het daor mangs onwies drok was in de zommerdag.
Biej good weer leek het net nen miegeampnhoop zo kot lagn de leu an meka.
Het lik miej gin slech idee zeg e dat ie is,’n moal met oons met goat.
Doar köj; van alns doon op en an den plas water, b. v. zwemn mer ok smurfen .. (das rechtop stoan op zonne plaank in ‘n gummipak met'n groot zeil in de haan.)
Zunnebaajn doot de meestn m. b. of z. b., dat wil zegn met badpak of zoonder. Warachtig jong ie zeet doar nog is dinge dee't biej hoes nig meer gif.

Loopn as nen kip die zien ei nich kwiet kan.
Onrustig heen en weer lopen.




Nen dag oet. (2)
Hee har miej onwies niejsgierig emaakt,vandoar da'k het soamns biej't etn met Hanna oawerleg heb.
Zee was ter eerst nig veur.... ie mutt nig g meann da'k in ‘n badpak goa loopn tusken al dat vrömde volk en mien lief hoof zo neudig ok nig broen te wödn.
En ie aarmen blood hoowt dee kotte boks ok nig an te trekn, ik zee oew a met dee beajde melkflesken in de kloomp ... dat is ja gin gezichte. Nen hoop kommentaar ... mer in 't leste zee ze as ie meant dat de beeste zich nen dag redn könt dan goa'k met, ik wil d'r ok wal is nen dag oet. Alns was good of esprökn en ik was bliej dat't deurgung en da'k de pen biej miej har.

Er zat wier honnig in de bloomn.
Er was weer wat te verdienen.



ZUNNEBLOOME.
Zunnebloome,o zunnebloome,
ik verbaas mie aover diej.
Ik pot'n oe als klein zäodje in de grond,
en now stao ie hoge baoven miej.
Eerst kwam ie zo bescheid-n,
met twee bleakes oet de grond.
Ik bescharm oe nog veur wear en wind,
en veur al het gevaor wat bestond.
Maar now dreag ie een goolne kroone,
en een harte woer pit in zit.
Now hoof ik oe neet mear to bescharmen,
met oewe zäodjes zwart met wit.
Zunnebloome ik kieke now vol bewondering
nao oe,hoe ie daags het zunlicht opvangt.
Met oew gezichte fier dreaiend van oost nao west,
en s'nachts beug ie oe heuft,of ie God dankt.
En als ik oe dan zo gade slao,
dan geet miej dat mangs weemeudig stem'n.
Want zunnebloome,o zunnebloome,
wat kunne wiej dan vake,as mense,een veur¬beeld an oe nemn.
B. Teela-Klein Lebbink

Een ieder in zien vak zea de messeler en völ met zien gat in de kalkbak.
Iedereen in zijn vak zei de metselaar en viel met zijn achterwerk in de kalkbak.


Het Leug'nbeènkske
Doar op dat beènkske, bie de bekke,
Doar bie'j de brugge, op 'n hook,
Doar komt de manleu deur de wekke
As 't weer wat zacht is, geern te hoop.
Dan zeukt dee oald gepensioneerden
Doar ansproak en gezelligheid.
Doar mu'j ze heur’n klassineren
In heer-eigen bosbaanksociëteit.

Mer... as dat beènkske kon vertellen
Dat hoolt'n beènkske op 'n hook ,
Op den veerspronk door bie Deel'n,
Door bie de brug in Deèlnerbrook.
As dat beènkske kon vertell'n,
Meensk'e 't zol oe Lange heug'n.
Want dat beènkske door in Deel'n
Is nooit ebassen van n'n leug'n.

le könt zo gek nig prakkizeren
Ze hebt het alle mettemaakt.
'n Scheet wödt in de kotste keren
N'n donderslag van groot formaat.
Bint nooit verlegen um 'n proatje
Visken... voetbal... polletiek,
Ze weet van elke kous het noadje
Bint specialist op elk gebied.

Mangs gemeudluk en bezunn'n,
Mer mangs dan kump het oale vuur;
Dan raakt dee knakkers op'ewunn'n
En jongs, dan geet'er duftig duur.
Ze weet precies wat d'r verkeerd is,
Ze weet precies hoo of het mot,
Ze weet precies wat alns weert is,
Wat te Lang is... wat te kort...

Mer strèèlt de zunne mangs is eem
Zo’n good deepdeurploogd gezich,
Dan schient eh op 'n meensleem
Van sappel'n zoorgen en van plich.
Want schient de zunne doar in Deel'n,
Deur de dannen op 'n hook,
Glimlacht oonzen Leeven Heer
Boom de bank in Deelnerbrook.
Jan Kleinman

De klagers gin nood, de pochers gin brood.
Mensen die klagen hebben het nog niet zo slecht en opscheppers lijden vaak honger.
De meeste mensen overdrijven om niet te laten merken hoe het hun in werkelijkheid gaat.




Boetenlucht (1)
Vrogger werd d'r al gauw zegt: "Gao, mar nao boetn spöln." Dat was gezonder dan al dat gehang binnen. Mar dat wol ie zölf ok wa graag, want boetn was völ meer te belèèvm as binnen.
Veural nao de weenter, dan kwaamn de oalde vertrouwde spelletjes weer veur’n dag.
Zoas hinkeln, tolln, knikkern en touwtje springn. Op 't schoolplein wa’j daor ok druk met. Bokspringen, een hele sliert en a’j d'r eene raakn dan wa’j of en dat gun dan net zolang deur tot nen lestn aowerbleef. De jongs, waarn weer druk met hutten bouwn in ‘t bos, mar wat zee’j daor noe allemaole nog van? Tegnswaordig zit ze meer bin’n met moderner spölgoed, zoals laptop, Ipads, Ifoons en hoo dat spul ok verder heetn mag.
Hoo gezoond is noe die boetnlucht? Daor waei’jt van alles roond. Wat denk ie van al dat stoefmel, wat deur de lucht waei’jt. Dat neump ze teegnswaordig polln en dat is meraekels verveelnd veur leu dee heuikoorts hebt. Ze doot niks anders dan snottern, proesn en met dikke rooie oogn rond loopm.

Van leefde allenig kan nen schosteen nich rookn.
Van liefde alleen kun je niet leven. Dat is niet voldoende geld om van te leven.




Boetenlucht (2)
Oh, wat is die boetnluch toch gezoond... Ok elk jaorgetiede hef zo zien eagn luch, veural 's morgns, dan kö’j an de luch a roekn of 't veurjaor, zommer, harfs of weenter is. As ik dan 's morgns de hond oet laot, haal ik eers deep aosem en snoev ik de luch op. Dan is 't nog lekker fris. Mar in 't veurjaor is ’t nich altied fris as de boern boetn op 't land bezig bint. Dan hank mie daor een luch, zo'n vieze zoere luch en die mesbult lig daor dan op 't land te daampn.
Een vreselijke stank, zelfs bin’n köj 't nog roekn. Ja,en dan wordt d'r heel `luchtig'teegn oons zeg: Door woont ieleu ok landelijk veur' en doar kö'j ’t dan met doon.
De zommerdag as de weend onze kante op steet dan roek wie ‘t al. Dan gaot bie, 'Van Ark's' de peppernötten al in de zak. As de koek of de koekjes verbrand bint dan roek ie dat ok bes. En wat dach ie as de zuveringsinstallatie stinkt, dan zegge wie tegen meka: D’r is ok ander weer op komst. En zo kö’j heel völ dinge opneumm waor as een luchje an zit, mar boetn waen is toch gezonder as al dat binn zittn.

Vandaag gif ‘t Oatmösker spek, zee de vrouw, dow har ze siepeln in de panne.





Nen boer nemt un taxi. Ineens doot de remmen het nich meer.
Ik kan de wagen nich hoaln röp de chauffeur.
Dan zet as de doonder oe meter stil röp de boer.

GerritHondelink schreef:Vandaag gif ‘t Oatmösker spek, zee de vrouw, dow har ze siepeln in de panne.





Nen boer nemt un taxi. Ineens doot de remmen het nich meer.
Ik kan de wagen nich hoaln röp de chauffeur.
Dan zet as de doonder oe meter stil röp de boer.

Ja, Siepelmarkt in Ootmarsum altijd gezellig en wordt dit jaar gehouden op 30 juli, 6 en 13 augustus. zie ook: http://www.siepelmarkten.nl/index.php/informatie
Het woord stamt, evenals het Duitse Zwiebel, af van het Latijnse cepula, het verkleinwoord van cepa (ui).

Dat dear geet noar ’n groondboer/groondjaan. Dat beest wordt begraven.
Groondjaan bedekte wijze van spreken over dood/doodgaan.




De leste eer (1)
Ze zatn wier gemeudluk met zien beien op ne baank in 't park. Vuur eur lea de viever te bleekn in de zun met roondum nen oawerdaod an greun en bloomn.
As elkn mirrag hadn de twee oale kammeraö, Wilmke en Tiens. eur vaste pläetske opzocht. 't Was daor röstig en stil. 't Leste niejs s hadn ze mekaa veteald en Tiens zat mär 'n luk vuur zik oet te kiekn. Wilmke had de kraant oet'n tuk nommn en keek um vuur de zovölste maol wier duur.
Och kiek'; zeare opees; 'de doovn Jaan is ook stoorvn. Moorgn wodt e begraavn'.
Tiens keek ter verwoonderd van op. 'Dat ‘s dan gaow gaon. Kottens zat hee hier nog biej oons. Zovölle köj der van op an'. Jao jao', nikkoppn Wilmke. 'As 't ow tied is, dan heij te gaon. Op oonzn leaftied heij nich völ mär in te brengn. Mär wat duch oe, Tiens; zöw ook moorgn naor dee groow gaon ?
Tiens was ter voort met ees; 'Bojao, dat mow doon. Wiej hebt Jaan ja good keant. Loaw um de leste eer bewiezn. Dat aos zat wal aait vol strekke, mar wiej hebt er toch ook wal plezeer um had'.
Oet ’t krekkeltrumke Bert Mutter.

Oonzn gaank is gin nen doktersgaank.
Wij hoeven niet zo snel te gaan als een dokter. De tijd die je hebt is niet zo kostbaar.



De leste eer (2)
'n Aandern dag waarn ze biejtieds op 'n trad. Tiens had 't zöndaagnse pak der biej andaon en nen doonkern hood leent van zien schoonzön. Wilmke had zik 't aole trouwpak oet de kast haalt en werachtig nog 'n hoogn ziejn der biej op. 't Pak en n hood waarn wal 'n vieftig jaor biej de mode achter, mär Wilmke dacht mär zo: 'Naor oons kiekt de jonge vrouwleu toch nich meer'.
En zo leupen ze met zien beien op eur dooie gemak naor'n kearkhof, oonderwiel al de herinneringen ophaalnd van wat ze met den doovn Jaan beleafd haddn.
Doo ze biej'n kearkhof waarn, was ter in 'n heeln umtrek nog gin means te zeen.'Ik leuw daw nog 'n luk te vroo bint', zea Wilmke en steln vuur um eerst nog 'n sträötke um te loopn. Ze sukkeln de kearkhoflaan wier oet en de straot op töt waor'n klean cafeetje de deur wied lös had staon. As tegeliek heuln ze allebei de pas in en keekn mekaäi an...
Oet ’t krekkeltrumke Bert Mutter.

Hee had 't an de tied.
Hij had bepaald geen haast.



De leste eer (3)
'Aw der eerst es eentje nammn...' steln Tiens vuur. 'Mjao...' zea Wilmke, 'dat doow. Jaan zal der wal gin bezwaor teng hebbn. Hee lussn'm zölms ook wal.'
Meteen scheuvn ze 't cafe in en koazn ’n täofelke biej 't veanster, zodat ze de straot aowerzeen kon'n. Doo nao 't eerste börrelke nog gin begraavnis te zeen was, besteln Wilmke der nog één, waornao Tiens vanzölfmsprekkend nich achter kon blievn, um der nich vuur nen knieperd of te kommn.
Wilmke droonk op Tiens en Tiens op Wilmke en saamn droonkn ze op 'n doovn Jaan, dee noe helemaol niks mär heurn en ze de leste eer gungn bewiezn.
Doo Wilmke net wier 'n dreuvig woord wol sprekn, keek Tiens met betraonde oogn naor boetn. Opees spronge op: 'Daor komt ze an !'
Doo ze of haddn rekkent, gungn ze naor boet'n um zik biej 't begraavnisvolk an te sloetn.
Oet ’t krekkeltrumke Bert Mutter.