Spreek je dialect

[GerritHondelink]

As nen moes zat is, wördt 't mel bitter.
Als de muis genoeg heeft dan is het meel bitter.
Wanneer men vol gegeten is, gaat het eten tegenstaan. Als je te lang feest, krijg je tegenzin.








As oe 'n ambtenaar 'n knipoog gef, döt e eawen 'n oog los.
Wanneer een ambtenaar iemand een knipoog geeft, doet hij even een oog open.
Een grapje over een ambtenaar, die gewoon zou zijn altijd te slapen

[GerritHondelink]

Ze mot bie alle kappell’kes langs.
Sommige mensen kunnen geen café overslaan.




STILLEN UMGANK
In den stillen aovend
stille gaon
langs spraekende getugen.

Tot zwiegen ebracht,
hebt zee
het leste waord.

In den stillen aovend
stille gaon,
stille staon,
luusternd naor
eur stomme spraeken.

Henk Lettink

[GerritHondelink]

Hee was vergetten oet wat van nust hee kwam.
Hij was vergeten uit welk milieu hij stamde.





Champagne
Een beeldschone vrouw uit Rockanje
Dronk eens dure champagne in Spanje
Maar na glas nummer zeven
Moest ze plotseling even.
Want na zeven champagne dan kan je.

[GerritHondelink]

Allns wer an de lat houwen.
Alles wordt er doorgedraaid.



Het verkeerde been ??
Hennik was nen goein timmerman, dat wussn alle collegas.
Moandagmonn keump e op 'n bouw en zienn moat har voort in de gate dat ter wat nig in odder was.
Hee har nen grootn jaap oawer de wang en zien rechteroog zat biejnoa dicht!
Toen zienn moat zee...mojn Hennik.. kreeg e geels gin antwoord.
Zeg èèn van dee aandere jongs....wat heb ie toch Hennik....
bi "j met 't verkeerde been oet 't ber estapt ?
Nee zeg Hennik... oet het verkeerde ber,
en doar is miene vrouw achter komn.

[GerritHondelink]

Hee is an 't krukn.
Het gaat niet goed met zijn gezondheid.





Ik kan der nich van wakker lign, a’k ’s nachs nich kan sloapn.

[GerritHondelink]

Iej mot de moodveern nich loaten hang’n.
Je moet de staartveren niet laten hangen.
Je moet de moed niet opgeven.





’n Biezunder wicht (1)
Het is dinsdag 3 november 2015. De zun steet hoog an ’n hemmel en de temperatuur ligt boaven normaal.
In disse tied van het joar bint der nich zoavöl van.
En wat doo ie dan, ie pakt de crossfiets en trapt nen eand in het roond.
Welke kaant geet het oet vandaag? Dat besloet ik eagenluk pas as ik de stroat oet dreai.
Het ligt an de weend, mien gemood en ok wat der ounderweg te zeen en te beleaven is.
As ik nen mooien zaandweg zee, of ’n klean bospeadke scheet ik derin en zee wal woar ik oet kom.
Van te vuurten nem ik mie wal vuur wat vuur tied ik in hoes wil wedden.
Van Oldnzel geet het op Deankaamp an, goa links ’n Palthendiek op en via ’n Loosteresweg noar het kanaal Almelo-Nordhorn.
Wat lig ’n natuur der in mooie kluren bie, ie könt weer wied kieken, want ’n mais is vot.
Noa wat roundtoeren achter langs via Tiligte, woar nen man drok gangs is met nen bladbloazer het blad bie het Mariakapelleke vot te bloazen, oaver ’n Kerspelweg noar Ottershagen.

Internet Oet Van Over de Iessel Bert Wolbert -Oldenzaal-

[GerritHondelink]

Noe brek mie de klomp.
Nou breekt me de klomp.
Dat had ik zeker niet verwacht; uitroep van verbazing. Ik begrijp er niets meer van.





’n Biezunder wicht ( 2 )
Doar an ’n Kerspelweg goa ik der evven of umdat nen boer langs de stroat kisten met appels en peren hef daalzet.
De namen van de appels en peren stoat der bie schrevven. Ok de roade Jonathan appels. Dee hadden wie bie ouns in hoes ok
en het wadden een van de lesten dee wörden plukt.
Disse appels konden het langst doeren. Tot wal an het vuurjoar too nam ik ze met noar school.
Bie ouns laggen ze in kealder, dreug en op de juuste temperatuur. ’n Jonathan boam bie ouns hoes is der nich meer,
net zoaas heelvöl dinge vot bint. Ik wil der ’n paar kopen, meer zee dat ik gen kleangeld heb.
Vuur der een zoa met nemmen heb ik het lef nich.
As ik de Loagse stroat oaverstek bin ik alweer in het Springendal. Via ’n Mosbekweg kom ik binnen duur op ’n Heuidiek.
Net vuur de Peardeslenkte is rechts ’n stuk bouwlaand zwart maakt en helemoal achterop zee ik ’n beankse stoan.
Mooi in de zun, oet de weend, wat wil ie nog meer.
Duur koelen en grös, prebeer ik langs ’n raand van het stuk laand oavereand te blieven, want vuur ie het weet lig ie teggen de
groond en heb ie de but kapot. Of nich dan. As in ’n paradies, zoas het beankse doar ligt.
De zun liek vuur mie schient met nen glaans oaver het zwarte laand, dee op zien buurt ’n schearp contrast gef met ’n raand
der umhen van beum in ’n onmeunige scala van woarme kluren. Het is ’n biezunder beankse, maakt van eekenhoalt.

Internet Oet Van Over de Iessel Bert Wolbert -Oldenzaal-

[GerritHondelink]

In 'n braand, oet 'n braand.



’n Biezunder wicht ( 3 )
An het eand löp het oet in ne plaank met ‘n roond gat woar duurhen nen boam greuid. Ik zet miene fiets teggen
dat leste deel, doo ’n helm of en wil beginnen um miene stoet op te etten.
Op de ruglönning valt mien oag op ‘n roestvriej stoalen pleatke met ne tekst der in graveerd. Ik goa nöager. Der steet schrevven: “Wendy”, Een bijzonder meisje heeft haar sporen op aarde nagelaten en volgt nu haar weg…
Het döt mie wat. Eagenlijk wet ik nich wat ik hier bie mot deanken. Leu, woarschienlijk familie of vreenden, hebt dit hier daal schrevven. Woarum? Wat is der gebuurd en woarum op disse stie?
Is het beankse op disse mooie stie verbunden met Wendy, of steet het los van mekaar?
En veural hoo mot ik disse tekst leazen. Wendy, ’n biezunder wicht, het steet der. Zee hef ok hier op earde wat terecht maakt.
Was het in materiële zin, was zee drok in ’n natuur, of hef zee wat terecht maakt bie de leu in ear gemood?
Ik leas het wal dree moal noa en verget miene boterham. “en volgt nu haar weg…”, is het leste deel, met dree puntjes op het eand.
Het gef mie ’n vrömd geveul. Ik wil hier eagenlijk zoa rap möggelijk weer vot. Nöast het pleatke goa ik kort even zitten,
kiek in gedachten oaver het laandschop en et ne kreentenbol op.
Op weg noar hoes schöt mie dee tekst, vuural dat leste deel, iederbod weer duur ’n kop.

Internet Oet Van Over de Iessel Bert Wolbert -Oldenzaal-

[GerritHondelink]

lachn as 'nen sik in de braandnetl.
Lachen als een boer die kiespijn heeft.




Spiegelen
De beume, stram en rech,
staot stille an de bekke
in 't vale naojoorslech,
met stieve, kale tekke.
Ze bunt zo doods, zo strak,
gin trilling in 'n twiege,
gin sid'ring in 'n tak,
gin windjen dut ze wiegen.
Ze spiegelt zich verdreumd
in 't water, donker glanzend,
woorin de gölfkes streumt
as bli-je kinder dansend.
Wat zo doods is en zo mat
as uutgedoofde vuren,
wödt in 't rimpelende nat
töt laevende figuren.
De tekke springt en rolt
as kronkelende slangen,
de twiegen stoeit en dolt
of ze mekaar wilt vangen.
't Liekt zo mooi en toch
zal 't eur gin laeven geven
want ied're boom is nog
zelf aeven doods ebleven.
Wie ech zichzelf wil zien,
mot niet zo'n Spiegel vraogen,
want dan zie'j valse schien
en he'j oewzelf bedraogen.
Jantjen Hendriksen

[GerritHondelink]

D'r 'n moal veurhen bouwn.
Opnieuw beginnen.




Vuulnisbakken
Wiej stoat elken moandag vake helemoal vol
Oons deksel van bak stiet meestieds dan bol
Wiej stoat laanks de stroate netties in’t gelid
Zo det de vuulniswaage zo laanks oons rit.
De chaufeur kan bliem zitn det is zeen gemak
Zo grippe de ėėn, noan den aandren bak.
Den grieper den pakt oons zo biej de kladden
Elken moandag dan mut wiej’t zo mar weer hadden.
Oonze kleppe den zölt hoast hemoal begėėm
As vuulnisbak kuj nen oavontuur doar belėėm
Wiej zwiept met’n zweij zoo hoge deur de luch
En metn han knappert op de plekke terug.
Doarnoa goat wiej noa oonze plekkiej achter de schuure
Mar de ruste is doar ok mar van kotte duure
Doar wödt oons nen goeje wasbeurte egeam
En ok een kölle douche den krieg wiej doar eam
En metn hadde bössel goat ziej hevig tekeer
Of met bezem in bak mangs woest op en neer.
As vuulnisbak bin wiej belangriek in disse tied
De leu kunt heur greun en de rommel good kwiet
Metn oonzen bak an de stroate is’t kloar en kaant
Zet oons nettiejs doar neer, op de plekke an raand.
Fenny Martens- Berends -Hellendoorn-

[GerritHondelink]

Hee zit voart op stang.
Hij is gauw kwaad, aangebrand.




Aaltied in beweeging bliem
Rieka vun zichzölf te dikke, doarumme deet ziej an de lijn.
Neet te völle earpels etten, zoonder vet ziej vunt neet fijn.
Minder etten hölp heur ok neet. De kilo's raakn ziej neet kwiet.
Diëtiste zea: 'Iej mut oew mear beweagen,'waant honger liedn wol Rieka niet.
Heur vriendin den deet Nordic Walking en det leek Rieka ok wea wat.
Doarum kochn ziej ok van diej stökke, en zo gung ziej dan op pad.
Rieka leup noew alle aomde, en zee vuuln heur spiern a wel.
Mar Rieka bleef vedan beweagn, en ziej zat weer strak in 't vel.
De vrouwluu biej heur uut de buurte keek jeloers as ziej waandeln gung.
Ziej woaln ok we net as Rieka,ok zo strak wean en zo dun.
Mar opn dag toew vreugn de buurvrouw: 'Rieka, wol iej oons det ok niet leern?
Wiej wilt geerne wat kilo's kwiet wun, doot wiej Nordick Walking met oons veern.'
Noew zeij in ´t dorp veer vrouwleu loopm. Achter mekaer loops ziej in de riej.
En door ziej noew veer slanke denn en Rieka heurt er noew helemoal biej.

Fenny Martens -Nijverdal-

[GerritHondelink]

In de roeze.
Ongeveer; geschat; iets verkopen voor een afgesproken bedrag.




Lattrop by night
Is doar hoog boavn wat speciaals te zeen,
dan komt heel Twente voart in de been.
Tehoap noar Lattrop met man en macht
en dan de döp los bie de Sterrenwacht.
Zovöl te kiekn bie ’t nachtelijk uur,
met ’n verrekieker wat een getuur.
Jupiter is d’r en ok de grote Bear
heurt ze Darwin of Onze Leevn Hear?
Wat ’n mooi doarpke as‘t donker is.
Vlak bie de Dinkel ne sterrenmis.
Marietje en Hendrik, Truike en Gait,
geniet aait onmeunig van Lattrop by night.

Peter Weusthof Rossum

[GerritHondelink]

Hee is nich oonder de oel oetbrod.
Hij is niet onder de uil uitgebroed; hij is niet een van de domsten.
Hij is van een uil uitgebroed hoort men van een domme; Hij is van geen uil uitgebroed zegt men van een verstandige of wijze
Een uilskuiken is gewoon een Nederlands scheldwoord dat in andere talen niet gebruikt wordt.
De Uil is pakweg 3000 jaar al een symbool voor wijsheid, alleen de Nederlanders hebben voor de term stommeling
een ander woord bedacht. Wel een leuk woord; een niet volgroeide uil is nog niet slim; = dom = een uilskuiken.
Het slaat dus niet op de uil maar op het uilskuiken.




Het bejoardnhoes.
Bejoardnhoes o nee toch;
doar wil gin meanske in.
Wie veult oons ammoal nog zo jong,
dat hef veur oons gin zin.
Mer aj doar 'n zetje bint ewes,
dan vaalt dat nog wa met...
Met hoesweark en met ettn kokn..
hej niks meer an de pet...!

En doar is alle wekke wat te doon,
ie wodt doar glad verweant.
Ze zingt veur oe, of maakt meziek,
het kost oe ja gin ceant.
Doar hoald ze oons op tied en plaats,
met 'n hapje en bingo zoet.
En doar mag Hennik met de bus..
met twintig vrouwleu oet..!

Sunterkloas keump op bezeuk,
wiej zit't an het kesdinee..
Prins Carnaval den sprek oons too,
stelt alle leu tevree.
Dus beste leu gin zörge meer,
temet keump alns terech.
Bejoardnhoes dat wocht op oons,
het is doar nig zo slech.

[GerritHondelink]

Woar mok oe loatn?
Hoe heet je? Ik kan je (naam) niet thuisbrengen.





‘t VÖGGELKE
Het is noe al weer nen tiedke lenn
Dat ik achter in oonzen tuin mos wean
Ik was nen breuibak an't maken
Van plaanken, plastic en andere zaakn
Toen daor; kot bie, nen vöggelke zat
Mooi rood van veurn, en 't piepn wat
Bukn dat deumm ik nig mer
Ik dach, zo kot bie, dat gebeurt nooit weer.
Zachtjes begun ik toen met hem te proaten
"Het" piepn terug, ik kon mien lachen nig loaten
En zer: "Wat bis toch zinnig, das zo dicht bie mie bis
Nog dichter kwam 't roodborstke, ik beweeng mie niks
"Het" wol zo gern oet dat zwarte zand
Nen paar wormkes, en gung wer zitn op nen rand
Toen gung he auwer mien been
En efkes later, was ik alleen
Ik dach nò, ik har te kot an zand
En zetn de bats is an de kant
Dat vöggelke, dat wak nog nig vergetn
Wat zo dicht bie mie har zetn
Toen ik weer kwam met den zandzak
Wat dach ie, wel dor wer zat?
Jawa, 't vöggelke, dat was de weer
Wat har ik den middag plezeer
Noe goa’k geregeld achter noar mien tuin
Um te kieken "de plantkes bint an't greuin"
Mer 't roodborstke, dat zee ik nig
Of zit he toch in de buurt, boetn zicht?
Ik blief_hoppen, want ik bin nog nig vergettn
Dat 't vöggelke haost op miene haand hef zetn.

[GerritHondelink]

Nich weelde, mer leefde breg gezelligheid.
Geld alleen maakt niet gelukkig.



Oonze Iene
Wiej hadn biej oons wa zeuvn keender, keerl, t gung der mangs toch of?
Tot t oons vaa te völle wördn, en dan scheut e oet zie n slof.
En zoo leern wiej met de joarn oons met blikn te verstoan,
ingewikkelde gesprekn wördn met n haalf woord of-edoan:

Woar? Doar. Dizn? Joa. Ik? Iej! Nee.
Moo! Heurt de vaar! Vaar! Noe! Joa vaar.
Vrog in t veurjoar kwam nen vrömdn motorriejer biej oons an
met zon pötjen op zienn kop en met zonn leern jas an.
En hee staln doo zienn motor biej oons achter op n plas,
nöm dat pötjen van ’n kop en pakn kraantn oet n jas.

Woarveur? Woarvan? Woareargns? Hoo wied?
Hoo hard? Wat kost? En wat is t oe weerd?
Joa, hee kwam veur oonze Iene hillemoal oet 'Vriezenveen'
en hee har op dee masiene zoo onmeundig köaldte leedn.
Vol ontzag zetn wiej um doo biej oons in t hoes kort biej n heerd
en met n aln mooi dom kiekn wat e zooal har eleerd.

Wiej snapn der alns nich van. Hee dreain met de oogn.Was e planetoloog?
Hee wreef zich n moal an de kinbakn.Was e kaakchirurch of zoo?
Hee staampn met de veut.Was e seismoloog?
Hee kneep zich n moal an de oorn en doo zeg e:
"O soms dan zijn ze o zo koud en soms dan zijn ze gloeiend heet."
Oo mien God. Wiej hadn te maakn met zonn lyriesn poëet.
Met dat wiej tehope kreupn in n angstig s'il vous plait
sprök de vaar de wieze weurde: "Joa, dat wisselt wel eens, hè
Doar he'k ut! Dee oorn, zukke mooie grote oorn.
En dan wier wit, en dan weer rood,
en zoo groot, zoo groot, zoo groot, zoo groot.
's Aandermorns gung oons vaar fluitnd hen noar ut fabriek.
Oons moo bidn rooznkraansn en wiej warn eens nich katholiek.
Greuts leup ik op school an ik har mien hoesweark nich eleerd
ik trok miej alleen nog an de oorn en ik heb ut oetebleerd:
Oonze Iene hef nen vriejer! Oonze Iene hef nen vriejer!

Fred van de Ven

[GerritHondelink]

Oonze Matn hef good esprökken in Brussel biej Annie
Hee hef ze de bokse good ope-ebeunden gistern in Brussel. Det was wal eaven wat aans as Manneke Pis den doar an ’t woord wes. Viej zeent greuts op oe Matn. A-j weelt weten watvukke verstaandige dinge hee ezegd hef, kiekt dan op:
http://wearldsproake.nl/2016/09/29/eu-t ... e-sproake/

[GerritHondelink]

Doar könt ze de ploog wa vuur't hielnkleedsel hangn!
(Komen geen kinderen meer. Ploeg is een symbool van !even en vruchtbaarheid.
't Hielnkleedsel is de betimmering van de lage zolder op de deel van een zadeldakboerderij.




Earpel gaddern
Vrogger mos ik vake helpen met earpel gaddern op het land.
Dan was 't meestieds hearfsvekaantie, al 't weark gebeurn toen met de haand.
Mangs kwam ok het peerd veur 'n rooier, dan gung 't der aardig venienig langs.
De 'gadders' wearkten met mekare volle maanden ha’j dan zogangs.
Moeder kwam teegn vieven met koffie en met witte stoet met roggenbrood,
oh, wat smaken oons dat dan lekker, zittend in de zun' op 't earpelloof.
De earpel of tuffeln in de maande wodden dan in jutte zakke doan
en an het eande van 'n middag ha’ j der ne hele riege stoan.
In de schoppe kwam z' in ne mölle, wodden dan op grote doar sorteerd.
Het gung toen allemoal nog in 't klean. Was dat now wearkelijk zo verkeerd?
Teengsworig geet 't machinaal in 't groot, haandweark kump helemoal oet de tied.
Ik weet wal, 't verhaal is wat nostalgisch, mar, da’k van 't 'kleane' hool, wol ik eaven kwiet.

Ine Traas-Kuiper van Schoneveld Deelden, oktober 1999.

[GerritHondelink]

Bi'j 'n kraanshaakn griepn.
In de kraag grijpen.



Warkloos
Het wark was op, hej kreeg gedoan,
De slag kwam onverdachts.
De vrouw zej schruk en zee och jong,
Dat haw toch niet verwacht.
Doar zit e op een stoel veur 't raam,
En wet zich hoast gien road.
De asbak ligt vol peukies,
Zien vrouwe kreg gien proat.
Soms zeg ze kom ie mut er uut,
Goat mar een eindtie loop'n.
Dat döt e dan en onderweg,
Giet hej een borrel koop'n.
En 's oavonds zit ze veur de Buis,
Zej goat nie vrog noar bed.
Veur 't eerst hoeft midden in de week,
De wekker niet ezet.
Mar 's nachts denkt hej woar mut dat hen,
't Lek allemoal zo raar!
De vrouw zeg kuj niet sloap'n jong,
Hun haand'n vindt mekaar.

Dialect van Beerserveld L. DE WILDE-KNOL

[GerritHondelink]

Het beste van Twente in ’t Beaufort in Maarkel
Zoaterdag 8 oktober um 20.00 uur is der Nen mooien Twentsen Oawend in Het Beaufort, Burgemeester Beaufortplein 1 in Moarkel. Alt Margareth Beunders zingt mooie Twentse leedkes van Willem Wilmink, Toon Borghuis, Henny Hamhuis en Cato Elderink. Jan Rerink dut vuurdrachten. Jan Wilbers speult op de piano en Marcel de Winder zorgt vuur mooie beelden. Kaarten kö’j bestellen op http://www.hetbeaufort.nl/contact/ Mear weten oaver het programma kiekt dan op http://www.hetbeaufort.nl/events/twents ... -beaufort/

[GerritHondelink]

Dat is 'm net an betrokn.
Dat moet ie net hebben.





Harfst Symfonie
De zömmer den lik a hoast veurbiej
Het is now nat en kolt
De zunne löt zich neet meer zeen
Ziej is now helmoal vedween
Achter de wolken diej zich voald.
Mar laankzaam kump de harfst in zich
Iej ziet det in de natuur
De blaagiejs krult a umme zo gangs
En veugeltrek den ziej a mangs
Biej tied is de wind a guur.
De harfst is as een scheeldersdook
Met nen laandschap boont ekleurd
Van broons noa rood en gel en gold
Oonder een luch zo strak en kold
Woar iej de gaanzen heurt
De rozenbottels kleurt zik rood
En ekkels loat zik valn
Den vrögge harfst in de natuur
Zet de liesterbesse a in vuur
Met rooie liesterkraln.
Noa de zömmer ko-j noa trugge velang
Met det zo angename weer
De zunnewaarmte op oew gezich
Oew koestern in zien waarme lich
Mar n’ harfst brech ummekeer.
Internet Over de Iessel Fenny Martens -Hellendoorn-