Enschede-Stad.nl

In't westen heb ze nog altied 2 zin'n nödig om te zeg'n was wie met twee woor'n doot. En waw zecht dat dow ok nog.

enschedeinansichten schreef:In't westen heb ze nog altied 2 zin'n nödig om te zeg'n was wie met twee woor'n doot. En waw zecht dat dow ok nog.

Dat he'k al eerde zegt.

Un vögelke zat veur ’t raam.
Ik gaf ‘m gauw ’n köstke.
Hee wol nich ett’n, ‘t had vast koorts
‘t had ’n vuurrood börstke.

Un dikke vett’n reagnwurm
Den had toch wa zon plezier,
Want as hee met hen vissen was goan
Was e noe een dooie pier.

Catharina (Cato) Elderink (Enschede, 28 februari 1871 – aldaar, 14 juni 1941) was een Nederlandse schrijfster en dichteres in de Twentse streektaal.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Catharina_Elderink
http://www.wieiswieinoverijssel.nl/details2.asp?Id=23



Oet et laand van aleer
http://www.roombeek.net/index.php?frame ... ek_id=6889

Al is't ok nog zo'k fijn weer , a'j 'n heeln dag prakkezeert , he'j veur gin ceint plezeer.

Net het boekje van Cato Elderink binnen: "Oet et laand van aleer" (1924).
En wat schetst mijn verbazing? Een bepaalde weerzin, of beter gezegd schaamte
de eigen taal c.q. dialect te willen spreken is al van aller tijden.
Het boek begint op de eerste pagina dan ook als volgt:

Mennigeen zal de kop wal schudden en zeggen:"Nig meer van oonze tied, wel wil dee sproake nog sprèkken, dee deunkes nog heuren?!"
Meer zee, ik weet joo, as der een kwam met 'nen knuppel en klopten van nacht in'n duust'ren an alle duren in't laand van Twènte, zoo oet'n sloap zol dree veerde van't volk nog vroagen:"Wel klopt doar?" Dat zollen ze zeggen in goed oald plat, want leuve meer wisse, dosr zeent der nog völle, heel völle, dee met zik zölven dee tale nog kuiert, al zölt ze et mangs vuur de meinschen nig woor willen hebben. Now wil dit beuksken et woagen, 't klopt bi-j ow an, en vroag i-j: "wel is doar?" dan zal et ow zeggen:"de oalde tied en de taal van de oalden." Wel dan al luk noa de weenterdage van't lèven hen-op geet, dee dech misschieen bi-j zil zölven: "dat was de tied doo de wèld nog joonk was vuur mi-j, en de spraoke van wee duur et keenderlèven met leefde mi-j leidden. Oalde leu en poalbörgers, dee zik nig schaamt de spraok nog te kennen van't laand, dat zoolang eeren stam tot wonning wol wèzen, eer wil dit beuksken too sprèkken

En zo is het. Want waar schamen mensen zich voor, de taal van het land waar je geboren bent, de taal met zo'n rijke historie, de taal nog ouder dan het Nederlands?

Twentse baklever en bakbloedworst. Alleen verkrijgbaar als de R in de maand is. Nu nog een lekker bokbiertje erbij en dan is het helemaal goed.

Heerlijk.

Vooral die bloedworst gebakken in reuzel..jummie

Ik heb mijn Facebook en internet vriend Gerrit gevraagd om hier regelmatig een Twents berichtje te plaatsen.
Gerrit is zeer goed op de hoogte van Twentse spreuken verzen enz.
Verder is hij verzamelaar van Twentse boeken. Dus als je nog een b ..........
Gerrit welkom op dit forum.

Ja, Gerrit, laat maar 'horen' ....
Willem heeft al prachtige gedichten geplaatst. We willen meer!

loat mer heurn , hew weer wat te zeurn....

Wel ’t spek verdeent, krig het nich aait. Wie het spek verdient, krijgt het niet altijd. Zij die het goede werk verrichten, krijgen niet altijd de beloning. Het paard dat de haver verdient krijgt ze niet

An het weark ken ie de vakleu. Men kan het vakmanschap van een ambachtsman afzien aan de producten die hij aflevert.

Mooi gait noe heur ie der ook bie .

Het verkeerde pad, doar köj hoast nich umhen.
Het verkeerde pad, daar kun je bijna niet omheen.

Um biej de baas te bevalln, hoof ie nog gin vrouw te wean.

kom ie van nee ?