Cees van Es van De Eendracht, Siemensstraat 47 Enschede.
1943 (zie onder)
- Van Es 1943.jpg (45.84 KiB) 1396 keer bekeken
Wanneer de drie ‘bona fide’ vakbonden in Twente de fabrikanten
aanschreven leverde De Eendracht als grootste bond de penvoerder. Dit
was Kees van Es. Hij had eerst als kantoorbediende bij Philips in
Eindhoven gewerkt en was na een kadercursus op het Troelstra-oord als
veelbelovende kracht in 1935 naar Twente gekomen. Ook al was hij
‘zonder enige theoretische, en nog minder practische, kennis’ van de
textiel in Enschede gearriveerd, toch werd hij al snel, in mei 1936,
districtsbestuurder van De Eendracht in Enschede.713 Cees Van Es was in
zoverre anders dan veel ‘oude’ bestuurders binnen De Eendracht, dat hij
gevormd was in de idealistische denktrant van de nieuwe lichting
SDAP’ers die met Koos Vorrink in de partij omhoog waren gekomen.
2.8.2 De staking bij L. van Heek & Zn. in Losser
Het zou niet juist zijn te beweren dat de staking, die De Eendracht, St.
Lambertus en Unitas per 21 februari 1938 uitriepen bij de NV L. van
Heek & Zn. te Losser, enkel zou zijn uitgebroken omdat de drie bonden
behoefte hadden aan een conflict. Wel is vol te houden dat de bonden van
de moeilijkheden bij deze firma gebruik hebben gemaakt om aan het
conflict een betekenis te geven die uitging boven dit individuele geval.
Reeds het feit dat dit de eerste grotere officiële staking was in de Twentse
textiel sinds verscheidene jaren onderstreept dit. Volgens
Cees van Es,
districtsbestuurder van De Eendracht in Twente, was het grote aantal
ongeorganiseerden aanvankelijk de reden geweest dat de bonden het niet
tot een staking bij dit bedrijf hadden laten komen.
Er zijn grenzen en die grenzen werden in de Tweede Wereldoorlog bereikt. Nergens anders dan juist in Twente werd zo massaal geweigerd om met het door de Duitse bezetter aangewezen Nederlands Arbeidsfront (NAF) samen te werken. De afdelingen liepen leeg op het moment dat Cees Van Es, bestuurder van het NVV in Enschede, na een confrontatie met Woudenberg van het NAF, ontslagen werd. Het verzet tegen de vrijheidsberoving krijgt opnieuw vorm door een staking op het moment dat door de Duitsers het standrecht wordt ingevoerd.
