Spreek je dialect

[GerritHondelink]

Dood ween is eeuwig, met doo’jn köj nig leam’n. leaf daorum met de leamtuggen en dat doert ma heel ea’mn.
Dood zijn is eeuwig; met doden kun je niet leven. Leef daarom met de levendigen en dat duurt maar even.
Men kan met de doden niet huishouden, verontschuldiging wanneer een weduwnaar of weduwe aan hertrouwen denkt.



SCHEMMERING
Langzaam geets de zun weer oonder.
De lucht krig now nen purperen kleur
Aoveral wordt 't ook wat stiller.
Alleen nen nachtegaal fluit alsmeer deur.

'n Paar late vöggel vleegt veurbi’j.
Een vleermuuske fladdert al in 't roond.
Ginds wiederop, daor tusken 't grös,
scharrelt 'n eggelke op de groond.

Bi j ne boerderi ‘j an de aoverkaant
braandt al 'n lechtke hier en daor.
Nevvelflarden hangt baoven de wei.
Geleidelijk koomp wat mist op daor.

In 't vaeld is 't ook al schemmerig.
Zo stilan wordt het der wat fris.
De natuur leg zich te rösten,
now 't lecht verzeenkt in duusternis.

Oet de Moespot Georg Frieman Enschede

[GerritHondelink]

Hee höw met de bree biel der op in.
Hij hakte er met de brede bijl op in. Hij gaf het geld dus uit in grootse stijl.



Mien Eènske
Woar den aolen torent noe al eeuwen steet
aower weg en straoten kleenkt zien klokkenleed
Waor een beeld döt deenken an den groot'n brand
Jao, daor is mien Eènske in mien Twentelaand.

Waor'j de rook van febriekn van wiedten zeet;
Bie de töw d'n weaver zingt zien weerkersleed;
Waor et plat wodt sprokk'n as in aolen traant;
Jao, daor is mien Eènske in mien Twentelaand.

Waor op plein en straoten drok et leaven broest;
Roond den rechten torent van oons mooi stadhoes;
Waor de greune singels oonze stad umraandt;
Jao, daor is mien Eènske in mien Twentelaand.

Waor de leu op ;'n Zommerzöndag waandeln gaot
Aoawer 't Hoge Bookel of et Aovermaot
Langs de gelle row en 't greune eerpellaand;
Jao, daor is mien Eènske in mien Twentelaand.

Waor ik mien leav'n ook nog es hen mag gaon;
Op wat plek mien huuske nog es keump te staon;
't Hert blif aait weer trekken met nen steerken baand;
Naor mien leeve Eènske in mien Twentelaand.
Bert mutter

[GerritHondelink]

Ik kan’t op de slöfkes of.
Ik hoef me niet in te spannen. Ik kan het gemakkelijk af.



ONWEER
Ak denke an 't onweer uut mien kindertied
is 't net of 't 'r völle vaker was.
Zo'n schoer dat onverwachts zat an de loch
met daornao enen groten waterplas.
Vake was 't dan onder 't melken;
meestentieds wodden dan te lange ewacht.
Op 't leste moment de beeste lös en vot!
Natte kleren wodden zowat altied metebrach.
De buurte kwam dan soms schulen,
at eure beeste liepen hier kotbi-j.
In 't schemerduuster kökkentje
schaoven ze gebaogen an 'n ri-j.
Hel verlicht deur de bliksem
en woest aoverdonderd aevenvake,
heurden ik as jonge dan zacht de stemmen
in een onveurziene samensprake.
Vake duurden 't niet zo lange,
maor soms ok waarn 't uren.
't Melken mos dan in d'n duustern:
zuken, kieken, ach hoe lange of dat duurden.
Now kump de buurte bi-j zo'n buje niet meer hier.
't Trekkerwark geet röstig deur daor buten.
't Is net asof 't de mensen niks meer dut.
Asof ze aovermacht wel uut könt sluten.

(Bron: Puur Natuur / Jan Wagenvoort)

[GerritHondelink]

Hee kik as nen boer den tandzeart hef.
Iemand die kiespijn heeft, kan om wille van de pijn op dat moment aan weinig andere dingen denken.
Men kan zich gemakkelijk voorstellen hoe zo’n iemand kijkt en vast en zeker ook dat het lachen hem niet van harte af zal gaan.


Bie oons in de stroat kwaamn elke dag de melkboer; de bakker en de greunteboer.
Mar ok kwam bieveurbeeld 1 keer in de wek der één de huur ophalen en leu die contributie veur een vereniging kwaamn ophalen en natuurlijk kwam ok de kolnboer geld ophalen.
Zo kwaamn d’r heel wat leu an de deur (eigenluk achterum) om elke wek geld op te haaln.
Verder herinner ik mie ok dat er een petroleumboer, schellnboer; visboer, lompenboer deur de stroat kwaamn um te vent’n. Ook kwaamn er leu die noa de feestdaagn konienevelln ophaaln.
Waorum de naam boer achter hun beroep kwam is mie onbekend. Want de meesten waren geen boern. Alleen de schell’nboer dat was meestal wal n’n boer. (De schell’nboer dee bie oons kwam had nen bienaam Stoet’nHemman.)
Ok kwaamn sommige boern in’t noajoar wal met peerd en waagn um eerappel te verkoopn.

[GerritHondelink]

Den drit mie ’t vet ok nich in ’t moos.
Aan hem kan ik niks verdienen.


As ik noe denk ho ik vrogger zaoterdags ‘middags altied de bosschoppen ging halen en hook dat noe do dan is ter heel völ veraandert.
Vrogger hadden wie een beukse veur de boschoppen en deur de wek kwam de venter veur de kruidenierswaren en het brood en dee zette dan elke deurdeweksedag de bosschoppen in dat beukske en vriedagsavond zette mie mo de bosschoppen der in veur zaoterdags want zaoterdags wörden de bosschoppen veur’t weekend deur ons zölf ophaalt en dan wör d’r ok aofrekkent. Dan wörden ok de boschoppen van de hele wek betaalt.
Greunte ha’w meestal van ’t laand; wie kochen eigenluk nich zo völ bie de greunteboer.

[GerritHondelink]

D'r blif te völ an de striekstok hangen.
Als er iets aan de strijkstok blijft hangen wil dat zeggen dat een tussenpersoon ongeoorloofd veel verdient aan een transactie. Het wordt vooral gezegd als liefdadigheidsinstellingen veel geld voor hun eigen organisatie gebruiken, in plaats van voor de eigenlijke hulp waarvoor het geld bedoeld is.






Ne striekstok gebroekn ze vrogger veur 't metten van 'n scheppel van precies 25 liter.
'n Scheppel zaod is 25 liter zaod. Der mag niks an de striekstok blieven hangen. Met traon der an bleef der zaod an plakken.
De strijkstok is namelijk de strekel, de stok waarmee men het koren glad strijkt, dat zich bij verkoop in de maat bevindt. De maat is het vat waarin het koren gemeten wordt ter verkoop. Het was een strooien, houten of gietijzeren vat in de vorm van een lage cilinder, zonder oren, doch met in het bovenvlak een dwarslat die in het midden van de bodem is verbonden door middel van een staafje. . Er bleef echter wel eens een beetje graan aan de strijkstok hangen als het ronde stokje waarmee het bovenvlak van het graan werd glad gestreken een beetje vochtig was gemaakt. Dit gaf dan de koper de gelegenheid iets van het gewicht en dus van de prijs af te dingen.

[GerritHondelink]

De eene krei’j pikt den aandern de oogn nich oet.
Kennissen en vrienden zullen elkaar ’t vel niet over de oren halen, zullen elkaar steeds beschermen.





OALE BEUK.
O, keendertied as ik oe zeuk,
zet ik mie daal bie disse beuk.
As an oons spel 'n ende kwam,
rustten wie oet tèèg'n ziene stam.
Met 'n meske sneed'n wie onvast
Oonz' initiaal'n in de bast
opdat ze altied bleef'n stoan
totdat de wereld zol vergoan.
De tied hef zich d'r met bemeuid
en alle letters bint vergreuid.
Gèn mènske den ze leaz'n kan,
Allenig wiezölf weet d'r nog van.
Ach oale beuk an 't Roerinkspad,
ie hebt zovöl te lied'n had,
mer ie greuit verdan de hemel in
as ik allang de piep oet bin.
O, keend van toen as ik oe zeuk
goa 'k deur de knee bie disse beuk......
Oh joa...
Ken ie ok zo'n oale beuk?
Klik dan mà rap op; "vind ik leuk"

Gerrit Schorn Bron: Face book

[GerritHondelink]

As't geald is verteerd, löp't sleufke um'n heard.
Als een meisje om haar geld getrouwd is, wordt ze later als dit op is, een sloofje.
Wie niet aan de toekomst heeft gedacht, vindt ooit de spaarpot leeg.


Met Sint Juttemis, as de kalver op ’t ies danst.
Dat gebeurt nooit. Een schertsend gegeven belofte , die men niet denkt na te komen.
Hee betaalt ‘m met Sint Juttemis. Sint Jutte bestaat niet als een heilige, maar men vermoed, dat de naam een verbastering zou zijn van Sint Judith. Haar naamdag is op 17 Augustus en dan dansen de kalveren zeker niet op het ijs.

[Hendrik]

As't geald is verteerd, löp't sleufke um'n heard.
Als een meisje om haar geld getrouwd is, wordt ze later als dit op is, een sloofje.
Wie niet aan de toekomst heeft gedacht, vindt ooit de spaarpot leeg.


Met Sint Juttemis, as de kalver op ’t ies danst.
Dat gebeurt nooit. Een schertsend gegeven belofte , die men niet denkt na te komen.
Hee betaalt ‘m met Sint Juttemis. Sint Jutte bestaat niet als een heilige, maar men vermoed, dat de naam een verbastering zou zijn van Sint Judith. Haar naamdag is op 17 Augustus en dan dansen de kalveren zeker niet op het ijs.

In die categorie valt ook de opmerking van mijn moeder en oma: as pinkster en poas'n op één dag vaalt. oftewel nooit.

[GerritHondelink]

Ne koo wil nog wa gauw veget’n dat he een kalf is west!
Ouderen verwijten jongeren gedrag wat ze zelf ook toonden tijdens hun jeugd/ als ouders geen begrip hebben voor de jeugd.




De streupers (1)
De streupers Beernd en Gait waarn al een posie in ‘t veld mar gien wild te zien, tot Gait achter een struke wat zag bewegen. Hij bedacht zich niks, legde an en haalde de trekker over. Ze loopt er met z’n beide noar toe en ja heur, raak. Maar wat is et geval, gien ree of een wild varken of zoiets, nee, Gait hef de boswachter nee' r è-legd. Goeie road is duur. Beernd keek is in de jaszak van de boswachter en vund doar een dikke portefullie en zee: “Doar is hij vaste niet eerlijk an è-koom, wij- proat nargens over, saam deeln.” “Wat saam deeln, niks saam deeln. Schiet er zülf mar iene,” zegt Gait. Hij stopt de portemenee die niet zo dikke meer was weer in de zak van de boswachter en zegt teegn Beernd: “Kom op ik goa de plietie eem anoniem woarschouwn. Het geld verdeelt wi-j in twee porties van verschillende grootte. Zestig procent veur mi-j en dartig procent veur oe, dat liekt mi-j een eerlijke verdeling.”

Henk Vos -Hoogeveen

[GerritHondelink]

D'r wil hem nog nen pier ofgoan!
Zeer moeilijke opgave.



De streupers (2)
Gait had inmiddels bedacht dat Beernd nooit zien mond zul hoaln as hij niks met zul kriegen. “Eerlijke verdeling, mooie eerlijke verdeling, ie twee keer zoveule as ik, dat nuum ik niet eerlijk. En zestig prcent en dartig procent is ok gien honderd procent. Ik kan wel niet zo goed rekenen mar dat kan ik zonder rekenmachine nog wel bekieken.” “Stop eem Beernd die tien procent heb ik in de portemenee loaten zitten. Ik kun er toch niet alles uut haaln?” En dat bint precies de tien procent van mien deel?” vreug Beernd, ”Nee vadertie zo makkelijk kom ie er niet of. Ik wil er minstens tien procent bi-j en dan heb ie nog steeds meer as ikke. En aanders dan wil ik niks en geef ik alles an de plietie deur wat wi-j hier beleefd hebt.” Gait zag wel in dat hij d’r niet onder uut kun en gaf an Beernd wat die wol hebben. Mar veur dat Gait et geld gung telln stak hij zonder dat Beernd dat zag nog gauw een paar briefies van vieftig in de buze.

[GerritHondelink]

Hee hef n dood vöggelken in n tuk.
hij heeft een wind gelaten.




De streupers (3)
Mar hij had buten Beernd zien oplettendheid èrekend. Toen Gaait alles è-teld en et verdeeld had, zei Beernd: "Mooi, bedankt Gait en nöw nog dat geld wat as ie weg è-moffeld hebt, en alles wat as ie doar in de buze è-steuken hebt is veur mi-j begrepen?” De gewapende vrede was è-sleute. “Wi-j zult toch noar de plietie mutten um te zeggen dat de boswachter doar in et veld ligt, die kunt wi-j doar toch niet loaten liggen?” “Kun ie een reden bedenken wat wi-j doar in et veld deun?” vreug Gait an Beernd. “Ach jonges dat dut er niet toe," klunk et achter heur. "Doarumme heb ik mi-j zogenaamd neer loaten schieten. Ik had een kogelvri-j vest an en jullie waarn te hebzuchtig um goed te kieken.” Gait en Beernd stun stief uut van schrik. Ze wussen uut eerdere ervarings wat er gung gebeurn, levern het geld weer in en gung rustig veur een procesverbaal met noar et plietieburo.
Henk Vos -Hoogeveen-

[GerritHondelink]

Ai’j ne eend zeuven joar looples geft, waggelt ze nog.
Je kunt je afkomst niet verloochenen.
Al draagt een aap een gouden ring, 't is en blijft een lelijk ding.






Emansipasie
Oonze vrouwleu vecht a joarn lang mer kriejt ze ok heurn zin ?
Ik wil oeleu geern is loatn heurn wat of ik doar van vin..!
Emansipasie .... neumt ze dat dat is zo'n heel duur woord.
Mer as dat deur geet beste leu dan wodt ‘t nen pröttel voort.
Ie geleuwt miej nig, mer dat is woar miene vrouw steet dan op't laand...
En ikke aarme sök a'k bin... maak't hoesweark an de kaant..!
Mer Hanna zeg da's heel gewoon luustert good walk zeg
Want as de vrouw emansipeert dan kump dat good terech.
Ze neumt oons aait nog't zwak geslacht mer nee jong dat is nig woar..
Dat stukske groond doar achter ‘t hoes dat krieg ik ok wa kloar ... !
Zie zo ... dat har ie nig dach de haan goat oet de mouw.
En wiej wilt ok het zölfde geald veur elke man of... vrouw..!
Mer och wiej bint ‘t zo zachjes ees en doot no alns saamn
Wiej maakt oons eigen ber op en doot umstebeurt de raamn.
Wiej helpt meka woar't neudig is in dissn drokn tied
En as iedereen dat deu in't hoes dan was ter nooit gin stried..!

[GerritHondelink]

Doar ligt de muus veur de spinde.
Daar liggen de muizen voor de voorraadkast. figuurlijk betekent het: Het is daar in huis armoe troef is.





Het muuske.

Mienn buurman dat is nen stakker den hef in hoes niks te verteln.
Ziene vrouw dee deelt de laakns oet dut'n heeln dag niks aans as besteln.
Mer mangs hef Dieks toch onwies schik dan jag et meanske good op stang....
Want o wee as ter eargns ‘ n muuske löp dan wodt zienn Hanna bang... !
Ze begeent dan voort onwies te gilln Dieks goat kiekn ... doar löp weer wat.
Mangs dan steet ze hoog op de toafel en halt de rök stief um ‘t gat !
Of Dieks a röp ... dat lik ja neargns op za'k oe is zegn wa’k doar van vin... ?
le hebt toch ne boks met bandjes an doar kan dat muuske nig biej in..!
Dieks jong nig zeurn ... too helpt miej doar zit e... oonder dee oale kraant.
Griept de kolnschup ... voort dan kump e maakt dat ondeer an de kaant !
Weas mer stil Hanna.... ik zet wa'n stepke mer een ding week wal hoaste wis
As ik dee moes hier vot goa vangn komt ter tien op de begrafenis..!
D'r mos en zol ne katte komn... mer den har heur mooi te pakn.
De muuze bint ze biejnoa kwiet mer noe löp't hoes vol jonge katn...

[GerritHondelink]

Zo bang as de duvel vuur ’t kruus.
Als iemand iets echt heel erg vreest.




Hoe is't met Opa ?

Het peerd hung met zien heufd oawer't hek en stun lekker in de zun tedreumn
En Opa den op’t beankske zat.... den kon't hoast nig geleuwn.
Zo'n zommer ha'w in lang nig had de waarmte har em good edoan.
Zölfs'n rimmetiek was oet ziene but hee kon opees vol better goan.
‘n Hoond den lee an ziene veut den loern em stiekum an
Opa was weer snauwerig vandaag en door heul e nig zo van.
Al daagn lang kreeg hee gin woord wat zat den oaln noe weer dwas ?
Of de oale motte soms zeek was of ter iets met de schoondochter was ?
Opa verscheuf ziene piep in'n moond en spooi’j is deunig van zich of
Al wekn lang was e slech te sprekn zien’n zön har de boerderiej verkoch.. !
Den kreeg now weark in de grote stad het was voort met de vriejheid gedoan.
Hee vreug zich now alleenig nog of.. hoo of het noe voort met hem zol goan.
Hee mos wa met of ewol of nig, want't leaven dat geet vedan....
Nog effen loern e oawer"n hoogn Es toen slofn e op de kökn an.

[GerritHondelink]

De geleardsten bint de wiesten nich.
Wijsheid vindt men in de boeken; wijs zijn moet men verder zoeken.
De echte wijsheid komt voort uit levenservaring.



Het Twentse land
Ik wou de hele wereld zien
Het gras was groener ver van huis
Maar wel beschouwd en achteraf gezien
Lag de wereld hier bij ons thuis
Wat ik in verre landen zocht
En dan ook nooit echt vinden mocht
Dat vond ik in het Twentse land
Het allermooiste hemelsblauw
Is veel blauwer dan je denken zou
Hier boven het Twentse land
Waar ik zo van hou
Zoek je de gastvrijheid van de Tukker
Groene velden of de klank van de stad
Kom dan naar Twente, ik neem je mee
De beste gids die je ooit hebt gehad
Hier brouwt men bier, verbouwt men wijn
Waar kan een mens nog beter zijn
Dan hier in het Twentse land
Waar ik zo van hou
En toen de wereld heeft gebrand
Hield men hier in Twente stand
In Twente brandt er dag en nacht wel ergens licht
En ook de kroegen gaan er nooit echt dicht
Ik kan niet zeggen of het waar is of niet
Maar het schijnt dat je vanuit de ruimte Twente ziet
Hier werkt men hard, hier springt men hoog
En soms is het nat, en ook vaak droog
Dus als ik zing, dan zing ik fier
Er is geen betere plek dan hier
Het prachtige Twentse land
Waar ik zo van hou
Mijn prachtige Twente
Ik ben trots op jou!
Boeskool Bertie de Graaf

[GerritHondelink]

As ’t gevoar veurbie is is ’t gebed vergetten.
Als het gevaar voorbij is; is men het gebed vergeten.




’t leste verhaal: De Taalkamer (1)
Stel oe veur: Ne verbouwde boerderiej en op de del is ’n mooi feeske gangs. Albert is ok neugd, tehoap met ziene vrouw Joanne. Het is al wied op ’n oavond as Albert met ’n groot glas wien, nich zien eerste, luk roond löp en ankoomp bie ‘n boaveneand van de boerderiej.
Achter ne duur heurt hee wat. Hee luusterd...
Der wördt duur mekaar hen proat en neijsgierig as ik bin doo ik de duur vuurzichtig luk los. Ik kiek in ne duustere kamer woar ne eken toafel steet met ‘n pluuzen kleed der op. Doar liek boaven hangt ne laamp den met zien zwakke lecht alleen zicht gef op nen kleanen kreenk rondum de toafel. Ik kniep ’n moal met miene oagen.
Roundum zat ne koppel kearls met tuske ear in dree vrouwleu. Het gef ’n spookachtig beeld, ik mot der van groezelen. Half in ’n schaa, half in’t lecht kiekt mie ne koppel gezichten an.
Het döt mie deanken an de tuffel-etters van van Gogh. (Zee afb. De Aardappeleters duur Vincent van Gogh). Het is moesstil. Wat gezichten kompt mie kunnig vuur. Nen man met nen snor, heudke op en ’n accent dat nich van hier is koomp nöager. ‘Kom der in, doo rap de deur too, wie bint hier nich neugd’,zeg hee. Woar kenden ik hem toch van?

[GerritHondelink]

Dat steet nog in veare blaa.
letterlijk: dat staat nog op verre bladzijden. Dat ligt nog in een ver verschiet.




’t leste verhaal: De Taalkamer (2)
‘Bin ie J.J. van Deinse,’ kon ik nich loaten um te zeggen. ‘Joa wisse,’ zer hee, en stak mie de haand too. ‘Albert, wie bint hier tehoap en zolden die geern wilden opnemmen in ounze sociëteit: DE TAALKAMER. Wat duch oe? Ik kiek ’n kreenk roond en bie allemoal was der nen bliejen glimlach te zeen. ‘Ik zal ze allemoal evven bie die kunnig maken’, zeg van Deinse en ik doo op de riege Willem Wilmink, Jo Daan, Johanna van Buren, Hendrik Entjes, Johan Gigengack, Toon Borghuis, Andre Hottenhuis, Adriaan Buter, Cato Elderink, Hendrik Klaassen en Herman Bezoen de haand.
’n Biezunder gezelschap, dat is’t. Gigengack hef ziene zwarte hoar nog net zoa as vroger. ‘Ik heb lest vuur de zovölste moal dien beukke: ‘De boetenste duusternis’ weer leazen,’ mot ik evven kwiet.
‘Albert wie hebt ok allemoal dien weark leazen’, zeg Hendrik Entjes. ‘Wie vunden dat het mooi en genog is. Het wördt tied dat ie der met oetscheidt en tehoap met ouns ne reis goat maken, ne reis dee biezunder is en ne bestemming hef dee ouns allemoal op dee stie brengt woar as wie thoes heurt. Doar woar wie hen goat zal het een groot feest wedden, zeg mer ’n onwies groot streektaalfeest!’ Hee sprak disse weur op nen toon zoas ne hoogleraar ziene collegezaal toosprek.

[GerritHondelink]

In 'n braand, oet 'n braand.
Voordeel behalen uit een calamiteit (b.v. door de verzekering te "tillen")




’t leste verhaal: De Taalkamer (3)
En zee begunnen allemoal duur mekaar hen titels te neumen van stuk dee ik har schrevven. Ik wörden der verleagen van. ‘Har Johan Buursink hier ok nich bie mötten wedden,’ kon ik het nich loaten um te zeggen. Ik prebeerden der luk achter te kommen wat now de intensie was van disse koppel leu, dee allemoal van betaansie wadden west vuur de taal en geschiedenis van Twente. ‘Buursink was ouns te conservatief,’ zer Bezoen op ne vlakke toon. ‘Kom der bie, dan kön wie goan,’ nam van Deinse weer de leiding. Oavertuugd dat dit vuur mie de tookomst was heurden ik het miezölf zeggen met nen oavertugende stem: ‘Joa ik goa met!’Johanna van Buren sprung kwiek op van de toafel. Dat har ik nich van ear dacht en völ mie um ’n hals en kussen mie op beare wangen. Albert jong, bliej das met dös.’ Jo Daan wol nich achter blieven en gaf mie schuchter nen kus dee toch woarm anveulden. Cato was wat gereserveerder en gaf mie de haand, woarbie ze mie evven kneep. Alle kerels schudden mie nog ‘n moal de haand, woarbie Wilmink as leste plechtig op gung stoan en het leste couplet van zien gedicht Op nen Dag vuurdröag. Loa’w der nog meer eenn nemn, Gun oe nog wat zit in ’t gat: Veur iej t wet köj niks meer hebn...Dan he’j t had.

[GerritHondelink]

’t Is nen schroalen treust mer as ’t oe slecht geet, doo’j völ leu ,n plezear.
Het is een schrale troost maar als het niet zo goed met je gaat doe je er veel mensen er een plezier mee.





’t leste verhaal: De Taalkamer (4)
Onderwiel Hendrik Klaassen het achterraam noar boaven hen schöaf en op de pin zetten, stak van Deinse zienen karakteristieken kop noar boeten hen en röap: ‘Jans woar blif ie, wie goat op Eansche an. Wie wilt noar DE TAALKAMER.’
Vanoet ’n deepen duusterenis kwam der ’n veerspan van zwarte peerde andraven dee ne zwarte koets trökken.Het was biezunder, ie heurden niks van de zesteen peerdeveut dee oaver de kleenkers draafden, loat stoan van de hoalten rear. Jan Jans har zien beste kistentuug an en zienen hogen zieden der bie op.
In de nöagte löat ne kearkoel zich noadrukkelijke heuren en dat maakten van het hele gedoo nog meer ‘n misterie. Ounderwiel een vuur een duur het raam hen kröap um in de koets te stappen, vertöl Andre Hottenhuis in de kamer nog nen mop oaver den boer oet Soasel den kon vuurkieken.
Jo Daan mos wörden hölpen duur Bezoen en Borghuis. Cato Elderink, ik wus nich dat zee zoa knap was, klum as ’n jonk wicht duur het raam. Ear rök ströapen op en ik zag dat ear billen glömmen in het lecht van de laamp. Dat döa mie opeens deanken an Joanne. Ik was ear duur dit gedoo kats vergetten. Zee was nog op het feest op de del en wus van niks. Ik mos ear toch wal evven zeggen dat ik ne grote reis gung maken.