Lokale kwaliteitsondernemers

[Arie]

Nijmeijer Interieur is alweer bijna vijftig jaar echt een begrip…
do 22 jun., 09:24 Algemeen

Corrine Onstein in de winkel.
ENSCHEDE - Op 1 oktober 2023 bestaat Nijmeijer Interieur 50 jaar. Hoewel de familie Nijmeijer al eind jaren 60 het stokje overnam van Gebr. ter Pelle gaven Alie en Gerrit Nijmeijer in 1973 hun eigen naam aan de meubelzaak; Nijmeijer Meubelen.

Omdat er naast meubelen ook gordijnen en vloeren werden verkocht, werd de naam begin jaren 90 aangepast in Nijmeijer Interieur.
Nu, anno 2023, is Nijmeijer Interieur nog steeds het adres voor raambekleding en vloeren, de meubelen zijn er niet meer. Eind 2021 verhuisde de winkel naar de overkant en nam Corrine Onstein de bedrijfsactiviteiten over van haar ouders. “De verkoop en het opmeten doe ik allemaal zelf, maar voor het leggen van vloeren en het plaatsen van (grotere) raambekleding kan ik altijd rekenen op collega Tonnie van der Plas van Van der Plas projectstoffering.’’

Gordijnstoffen
In de knusse winkel aan de Lipperkerkstraat 43 hangt een ruime collectie aan gordijnstoffen en is de keuze in binnenzonwering groot. “We hebben diverse soorten rolgordijnen, van eenvoudige tot luxe, stijlvolle uitvoeringen. Plissés en Duettes zijn er in heel veel verschillende kleuren, maar ook qua bediening is er veel keus. Op dit moment zijn de houten jaloezieën zeer gewild. Ook hierin zijn veel variaties mogelijk. Helemaal nieuw zijn de wooden shades. Mooie geweven houten doeken die je als rolgordijn of vouwgordijn kunt krijgen. Deze raambekleding geeft een mooie, gezellige en natuurlijke uitstraling. Tegenwoordig kunnen we ook diverse soorten raambekleding plaatsen zonder te boren. Dan krijg je een magneetframe of een tru fit systeem. Deze systemen vragen wel een deskundig advies, want je kunt dit niet altijd plaatsen. Eigenlijk geldt dat voor alle soorten raamdecoratie en daarom kom ik het liefst bij mensen thuis. Dan kan ik ter plekke bekijken wat de mogelijkheden zijn en een persoonlijk advies geven’’, aldus Corrine.

Zo’n advies aan huis kost niets extra. “Het is juist hartstikke leuk werk! Er is ook nog steeds heel veel vraag naar gordijnstoffen. Deze kunnen we ook op vele manieren confectioneren. Helemaal in zijn de wave gordijnen, maar er zijn heel veel confectiemethoden. Onze stoffencollectie bestaat uit diverse soorten stoffen waaronder ook heel veel mooie duurzame stoffen. Kom gerust eens kijken in onze gezellige winkel of bel voor een afspraak aan huis of een winkelbezoek na sluitingstijd naar 0534323925’’, aldus Corrine. “Meer informatie vind je ook op www.nijmeijer-interieur.nl.’’
zie: https://www.huisaanhuisenschede.nl/nieu ... en-begrip-
zie ook: https://nijmeijer-interieur.nl/index.php/over-ons/

[Arie]

Enschedees chemiebe­drijf Diversey voor 4,2 miljard (!) euro verkocht
De wereldwijde producent van reinigings- en hygiënemiddelen Diversey met een vestiging in Enschede, fuseert met het internationale chemieconcern Solenis. Diversey is voor ruim 4,2 miljard euro verkocht aan de eigenaar van Solenis, de investeringsmaatschappij Platinum Equity. Directeur Martijn Wissink van de fabriek in Enschede meldt dat de arbeidsvoorwaarden hetzelfde blijven.

Frank Timmers 12-07-23,
De producten van Diversey maken de wereld een beetje schoner en veiliger. Bijvoorbeeld ’s werelds grootste fastfoodketen waarvan Wissink de naam contractueel niet mag noemen - McDonalds, redactie - neemt schoonmaakmiddelen af voor industriële ovens, frituur- en koffiehoeken machines, vloeren en wanden.
Wie tijdens de pandemie zijn handen ontsmette bij Albert Heijn kreeg een handdouche met een desinfecteermiddel uit de fabriek in Enschede.

Samen sterker
Diversey is enkele dagen geleden in andere handen gekomen en zal op termijn Solenis heten, het bedrijf waarmee het fuseert. Solenis is een toonaangevende producent van speciale chemicaliën die worden gebruikt in waterintensieve industrieën. Het hoofdkantoor zit net als dat van Diversey in de Verenigde Staten.

NIEUW
Met de overname groeit Solenis uit tot een bedrijf dat actief is in meer dan 130 landen met 71 productiefaciliteiten en meer dan 15.000 werknemers. In een verklaring zegt bestuursvoorzitter John Panichella van Solenis dat de bedrijven elkaar aanvullen en belang hebben bij elkaars markten. „Samen zijn we sterker”, is zijn motto.

Groeien
Directeur Martijn Wissink van de vestiging in Enschede is blij met de overname. Hij verwacht dat er ook voor Enschede meer mogelijkheden komen om te groeien. Naar zijn indruk staat de nieuwe investeringsmaatschappij meer op afstand waardoor er ruimte is voor vernieuwing.

Wissink heeft wel een wensenlijstje. In Enschede wordt gedacht aan een nieuw tankpark voor opslag, meer roermixketels, vervangen van een productielijn door een geautomatiseerd systeem en uitbreiden van de opslag van verpakkingsmateriaal. „Er is nog ruimte op ons terrein voor uitbreiding”, zegt Wissink.

Als Wissink, die nu ruim een jaar directeur is, de fabriek met half-ondergrondse roermixketels, glimmende buizenstelsels en een lichte zeepgeur, laat zien, worden plastic flacons gevuld met een desinfectiemiddel voor gladde oppervlakken. De eindbestemming zijn zakelijke grootverbruikers in heel Europa, blijkt uit het etiket.

De markt schreeuwde om desinfec­tan­ten voor de handen en oppervlak­ken

Martijn Wissink
Enschede produceerde op z’n top in 2019 92,5 miljoen kilo reinigings- en hygiënemiddelen. Sinds de jaren 90 was er sprake van een gestage groei. Corona gooide roet in het eten: de productie daalde naar een kleine 80 miljoen kilo. Door personeelsgebrek is Enschede nog niet helemaal van die dip hersteld. Wissink: „We hebben meerdere vacatures. Als die er niet waren zouden we nu al weer op 90 miljoen kilo zitten”, zegt Wissink.

Behulpzaam
Op het fabrieksterrein is er geen opslag. De producten verlaten per vrachtauto de fabriek binnen twaalf uur in verschillende maten flacons, drums van 200 liter, IBC-vaten van 1000 liter of tankauto’s. Ze worden vervoerd naar de vier distributiecentra van Diversey in Europa.

Een medewerker aan de verpakkingslijn van het desinfectiemiddel vertelt dat er hier nog nooit zoveel desinfectiemiddel is geproduceerd als in coronatijd. Aan het einde van de dag was er weleens overproductie en dan kon hij wat meenemen voor de angstige ouderen in zijn straat toen het middel schaars was geworden bij de drogist. „Dat ik zo kan helpen, daar word ik blij van”, zegt hij.

Hummingbird
Wissink zegt dat het bedrijf dit ook meer structureel deed via zijn eigen goede doelen stichting Hummingbirds. „Als we mensen kunnen helpen in zo’n moeilijke tijd door wat overproductie te doneren, dan is dat toch mooi.”

Over de pandemie zegt Wissink: „Hotels en restaurants gingen dicht, dus die hoefden tijdelijk niet zoveel van ons te hebben. Aan de andere kant schreeuwde de markt om desinfectanten voor de handen en oppervlakken.”

Diversey in Enschede heeft 130 fulltime functies voor mensen in vaste dienst en nog eens 60 voor werknemers op uitzendbasis. Het bedrijf dat zijn oorsprong vindt in 1937 toen op deze plek dicht bij de binnenhaven het chemieconcern Echfa begon, is volgens Wissink zo gewend aan overnames dat ‘medewerkers die hier al veertig jaar in dienst zijn niet meer opkeken van de volgende’.

De fusie krijgt volgens de directeur geen directe personele gevolgen voor Enschede. „Er komt geen reorganisatie en de arbeidsvoorwaarden blijven hetzelfde tot nader order”, zegt hij.

Hoog bezoek
Diversey was al in 2010 in handen gekomen van een investeringsgroep - Bain Capital - met als doel winst te maken en de verwachting was dat die het na verloop van tijd zou doorverkopen. Maart dit jaar werd bekend dat het bedrijf onder regie van de kapitaalinvesteerder Platinum Equity zou gaan fuseren met Solenis. Donderdag wordt in Enschede daarbij stilgestaan als bestuursvoorzitter Panichella en vicepresident Avin Krishnan de fabriek bezoeken.
bron: https://www.gelderlander.nl/enschede/en ... ~ab1dd4a1/

[Arie]

Vroeger was de fabriek van Diversey nog de Echfa N.V., fabriek van wasmiddelen uit Enschede. Deze fabriek stond aan de H. ter Kuilestraat bij de Haven. Volgens onderstaand krantenbericht van 1-4-1957 is daar toen nog een grote brand geweest. zie ook mijn bericht van 1-4-2018 op:viewtopic.php?p=171349&hilit=echfa#p171349

[Arie]

Hierom is bekende winkelpand van Alink in Enschede hermetisch afgesloten
Het bekende voormalige winkelpand van Alink aan de Korte Haaksbergerstraat staat nog steeds te huur. Toch is het gebouw nu hermetisch afgesloten met plastic en stevige bouwhekken. Hoe zit dat?

Anja Kruise 27-09-23, 15:01
„Het pand wordt gesaneerd”, vertelt makelaar Rob Temmink van Snelder Zijlstra. Als alle asbest is verwijderd, wordt het helemaal opgeknapt voordat de toekomstige nieuwe huurder er in trekt. Interesse om hier een winkel te beginnen is er al, zegt hij. „We zijn met een interessante ondernemer in gesprek.”

Winkel blijft winkel
Het winkelpand met bovenliggende woonruimtes is vorig jaar verkocht aan vastgoedontwikkelaar Veldboom uit Groningen. Die is nog steeds eigenaar, maar gaat het complex volgens Temmink niet meer ontwikkelen zoals hij dat aanvankelijk wilde. De winkelruimte krijgt dus geen andere invulling.

Echt familiebedrijf
Alink was een echt familiebedrijf dat lang geleden begon als smederij. Na de oorlog werd daarnaast begonnen met de verkoop van huishoudelijke artikelen en dat is altijd zo gebleven. De derde generatie, Rudy Alink, nam in 1988 de zaak over van zijn vader. Hij stopte er in mei vorig jaar mee, naar zijn zeggen omdat de lockdowns in coronatijd de zaak de das hadden omgedaan.

De bekende winkel Alink hield er vorig jaar mee op. © Snelder Zijlstra

Hier begon het ooit mee. Alink was een ‘electrische smederij met lasch en snijinrichting’. De foto is uit 1904.
Hier begon het ooit mee. Alink was een ‘electrische smederij met lasch en snijinrichting’. De foto is uit 1904. © Annina Romita
bron: https://www.tubantia.nl/enschede/hierom ... ~a8e78b84/

[Arie]

Jubilerende Enschedese drukkerij viert eeuwfeest met miljoenen stembiljetten: ‘Bij ons begonnen de verkiezingen al in oktober’
Honderd jaar geleden begon het met etiketten voor apothekers en briefpapier voor de middenstand. Maar nu rollen er bij drukkerij Roelofs in Enschede miljoenen stembiljetten van de persen. „De kroon op ons jubileum.”

Herman Haverkate 16-11-23, 11:45
Diep in zijn hart vindt hij het eigenlijk een raar idee. „Alles draait om duurzaamheid en digitalisering, maar stemmen doen we kennelijk nog altijd op papier”, zegt Martin Wermer. „Ik vind dat op z’n zacht gezegd curieus. Drukwerk zal en moet nooit verdwijnen, maar in dit geval vraag ik: Waarom stemmen we in hemelsnaam niet digitaal?”

Hij zegt het met een grote glimlach, Martin Wermer (62). Twee weken lang stond het werk in de door hem geleide drukkerij Roelofs in het teken van de verkiezingen. Samen met het zusterbedrijf Wilco in Amersfoort leverde het Enschedese bedrijf zo’n 10 miljoen kieslijsten en stembiljetten af, een megaorder in een sector die al jarenlang onder druk staat door de gevolgen van digitalisering en krimp.

Veel drukkerij­en zijn omgevallen. De vraag naar drukwerk is steeds verder afgenomen

Martin Wermer
Gouden kans
Wermer: „Veel drukkerijen zijn omgevallen. De vraag naar drukwerk is de afgelopen decennia steeds verder afgenomen. Om het vol te houden moet je veel investeren. Bij ons in Enschedese staan drie hypermoderne persen. Dat maakt ons flexibel en stelt ons in staat snel te reageren als er zich iets bijzonders aandient. Twee mensen van de drukkerij in Hasselt die altijd de stembiljetten drukte zijn bij ons in dienst. Die drukkerij ging failliet. Toen het kabinet viel en er opeens weer verkiezingen kwamen lag er voor ons een gouden kans.”

Precies honderd jaar oud is drukkerij Roelofs. Vlak voordat de eerste stembiljetten van de persen rolden werd dit bijzondere jubileum gevierd met een vierdaagse reis van het voltallige personeel naar Mallorca. „We wilden iets doen voor onze mensen. Dat zijn er zo’n dertig. Een groot deel zit al jaren bij ons. Soms gaat dat al generaties terug. Specialisten in een oude sector. Omdat de persen dag en nacht draaien werken ze in drie ploegen. Op dat soort mensen moet je zuinig zijn.”

Nog altijd Roelofs
Wermer zelf kwam in 1989 in de drukkerij die op dat moment nog wel Roelofs heette, maar al lang niet meer door een Roelofs werd geleid. „Gerardus Roelofs was de laatste uit de familie. Zijn zoon Marc kreeg van hem het advies: Als je drukker wilt worden, begin dan opnieuw en stap niet in een bestaand bedrijf. Hij sprak uit ervaring. Hij kwam uit een gezin met vier jongens. Toen het er op aan kwam wie het bedrijf overnam gaf dat de nodige moeilijkheden.”

Het klinkt misschien arrogant, maar druktech­nisch stelt dit weinig voor

Martin Wermer
Het bedrijf werd in oktober 1923 gesticht. Gradus Roelofs, de oprichter, liftte mee op de groeiende vraag naar drukwerk in de eerste decennia van de 20ste eeuw. Op een terrein aan de Voortsweg waar hij een paar huizen bezat bouwde hij een drukkerij met een bedrijfshal. „Het begon allemaal klein. Met etiketten voor apotheken en briefpapier. De sector floreerde. Enschede telde vroeger zeven drukkerijen. Daar zijn er drie van over.”

18.000 vellen per uur
De huidige drukkerij aan de Josink Esweg is op geen enkele manier te vergelijken met het drukkerijtje van toen. De techniek veranderde. Drukpersen werden beter, sneller en halen aantallen die Gradus Roelofs voor onmogelijk had gehouden. „Onze allernieuwste pers De Heidelberg haalt 18.000 vellen per uur. Heel andere getallen dan toen. En die heb je ook nodig om zo’n megaklus als die voor de verkiezingen te doen. En dan nog kun je het niet alleen en heb je de hulp nodig van een zusterbedrijf. Samen drukken we zo’n 60 procent van alle stembiljetten en kandidatenlijsten.”

Vier weken geleden
Het eigenlijke werk begon vier weken geleden, een week later dan gepland. „We stonden in de startblokken, maar nog niet alle namen waren definitief. Aan die lijsten wordt tot op het laatst gesleuteld.” Erg ingewikkeld was de klus volgens Wermer niet. „Het klinkt misschien arrogant, maar druktechnisch stelt dit weinig voor. Lijsten met namen, veel meer is het niet. Het grootste probleem zit ’m in de verwerking. Het vouwen van die lijsten, soms in twee verschillende formaten, was het meeste werk. Maar toch: bij ons begonnen de verkiezingen al in oktober.”

Uiteindelijk rond 3 november zat het werk erop. „Een bijzonder moment, ondanks alles. In de honderd jaar dat de drukkerij bestaat is het de eerste keer dat we dit doen. En dan uitgerekend in de maand dat we ons eeuwfeest vieren. Dit is en blijft voor ons allemaal een kroon op het jubileum.”
bron https://www.destentor.nl/enschede/jubil ... ~ae072b94/

[Arie]

Drukkerij Roelofs zit nu aan de Josink Esweg 23.zie https://www.drukkerij-roelofs.nl/over-drukkerij-roelofs

[enschedeinansichten]

Wat een schok, Savonije aan de Van Heekstraat is dicht. Hadden al een lange tijd personeels gebrek.
Waar koop ik nu de enige echte Enschedese Kozak ?

savonije gesloten febr 2024 kozak.jpg (19.9 KiB) 2692 keer bekeken

[Arie]

Nijenhuis Interieurs stopt na ruim 100 jaar
di 5 mrt, 17:55 Zakelijk
Na meer dan honderd jaar een echt familiebedrijf te zijn geweest, is het einde toch in zicht voor Nijenhuis Interieurs. “Het was een moeilijke afweging, maar we zien geen andere mogelijkheid”, aldus Marieke Nijenhuis.

ENSCHEDE - Nijenhuis Interieurs heeft een lange en een niet altijd even makkelijk verleden. In 1917 startte Johan en Riek Nijenhuis, de opa en oma van Marieke, de woonwinkel aan de straat die toentertijd de naam Oldenzaalsestraat had en tegenwoordig De Heurne heet. Na het op relatief jonge leeftijd overlijden van Johan en Riek, nam hun zoon Henk samen met zijn vrouw Marian het bedrijf over. Na vele jaren verhuisde het bedrijf naar het Woonplein. Henk heeft heel veel bij de gemeente gelobbyd om dat Woonplein gerealiseerd te krijgen en dat is hem gelukt! Natuurlijk verhuisden ze toen zelf ook met de winkel naar het Woonplein.
Toen in 1996 Henk op 55-jarige leeftijd overleed, nam zijn zoon Johan het familiebedrijf over. “Mijn broer had net als mijn vader veel passie voor de zaak, maar hij was nog erg jong”, vertelt Marieke hierover. “Een hele verantwoordelijkheid om al op je 26e een bedrijf te runnen en het was zeker niet altijd even makkelijk. Zo brandde in 2013 de winkel op het woonplein af. Mijn broer heeft ervoor gekozen om terug te gaan naar De Heurne en zich meer te richten op persoonlijk advies.”
In 2021 overleed ook Johan op jonge leeftijd, slechts 51 jaar. “Helaas komt er daardoor wel een eind aan het meer dan honderdjarige familiebedrijf, dat door mijn grootouders, ouders en mijn broer met zoveel passie is opgebouwd”, aldus Marieke. “Het is moeilijk om te stoppen, maar voor mijn moeder wordt het emotioneel te zwaar, ik kan het er niet bij doen en mijn zoon (14 jaar) is nog te jong.”
Nijenhuis Interieurs aan De Heurne is deze maand nog geopend op vrijdag 8, 15 en 22 maart en op zaterdag 9, 16 en 23 maart tussen 11.00 en 17.00 uur. De winkel is gevuld met de mooiste meubels, die nog op voorraad zijn. Wanneer iets is verkocht, zal de lege plek worden opgevuld met wat er nog in het magazijn staat. Marieke omschrijft de meubels als ‘klassiek Engels, landelijk, exclusief en uit het hogere segment’. “Alles gaat voor de helft weg”, sluit Marieke af.
bron: https://www.huisaanhuisenschede.nl/nieu ... m-100-jaar

De Heurne 28 Nijenhuis interieurs.jpg (119.24 KiB) 2654 keer bekeken

[Arie]

100 jaar! Dit Enschedese familiebedrijf viert dat met geweldige prijzen
14 mrt '24

Reekers Tweewielers aan de Minkmaatstraat 122 in Enschede viert dit jaar een bijzonder jubileum, want de fietsenzaak bestaat maar liefst honderd jaar! Het begon allemaal in het jaar 1924, toen de opa van Dick junior de zaak opende. In 1966 nam Dicks vader het stokje over, en sinds 2005 runnen Dick junior en zijn vrouw Laurette met veel passie en toewijding de winkel.

Van vader op zoon
Dick junior (54 jaar) heeft al bijna veertig jaar ervaring in de fietsenwinkel. Op zijn zestiende begon hij tijdens zijn opleiding in de zaak te werken, waar zijn vader Dick senior hem alle kneepjes van het vak bijbracht. Hij herinnert zich hoe zijn vader hem aanspoorde: “Als je geld wilt verdienen, moet je maar komen werken.” Dick junior is nooit meer weggegaan.

Toeval of niet, ook Dick senior werkte al vanaf zijn zestiende in de fietsenzaak van zijn vader, de opa van Dick junior. De zaak was toen nog gevestigd in het schuurtje bij zijn huis op de hoek Leliestraat/Rozenstraat in de wijk de Laares. Toen Dick junior samen met zijn vrouw Laurette de zaak in 2005 overnam, verhuisde de winkel naar de Minkmaatstraat. Tot kort voor zijn overlijden in 2017 bleef Dick senior met veel plezier in de fietsenzaak werken.>

De opa van Dick Reekers junior begon Reekers Tweewielers in 1924 in het schuurtje bij zijn huis | Foto: Reekers Tweewielers
Generaties klanten komen langs
Net als zijn vader houdt Dick junior de winkel op woensdagmiddag gesloten. “Op die middag zijn de kinderen vrij. Het verhaal gaat dat mijn opa dat maar een vreemd besluit van mijn vader vond. Mijn opa vond dat er gewoon gewerkt moest worden. Maar mijn vader heeft voet bij stuk gehouden en ik zet die traditie voort. De winkel is op woensdagmiddag dicht, maar we zijn wel op maandag de hele dag geopend. Daar zijn we uniek in.”

Eén ding is sinds 1924 onveranderd gebleven: de klant verlaat tevreden de zaak. Het is dan ook geen verrassing dat generaties klanten terugkomen naar de winkel. “Dat we al honderd jaar bestaan is ook wel echt een mijlpaal. Dat kunnen er niet veel ons nazeggen”, meent Dick junior. “Ik ben een nuchter persoon, maar ik vind ons jubileum wel erg mooi.”

Verkoop, reparaties & breng- en haalservice
Reekers Tweewielers verkoopt al sinds 1924 nieuwe en tweedehands kinderfietsen, damesfietsen en herenfietsen. Bovendien kun je er terecht voor reparaties. Dick zorgt er samen met zijn teamleden Matthijs en Vincent voor dat je fiets meestal binnen 24 uur weer is gemaakt.

Daarnaast mag de haal- en brengservice niet onvermeld blijven. Laurette weet dat ze daar veel klanten in de wijde omtrek een groot plezier mee doen. “Mensen uit Losser en Overdinkel weten ons goed te vinden”, vertelt ze. “Met deze service hoeven klanten met een lekke band niet met hun fiets te slepen. Zeker voor wat oudere mensen is dat lastig. We bieden het daarom met veel plezier aan.”

Einde van een tijdperk
De kinderen van Dick junior en Laurette hebben geen interesse om de fietsenzaak over te nemen. Hierdoor is Reekers Tweewielers, zodra Dick en Laurette met pensioen gaan, geen familiebedrijf meer. “Dat vinden we niet erg”, zegt Laurette.

“Onze kinderen moeten doen waar ze gelukkig van worden. We staan er verder niet al te veel bij stil. Er komt vast wel iemand die interesse heeft in onze mooie zaak. Maar voorlopig gaan we zelf nog zeker tien à vijftien jaar verder met Reekers Tweewielers.”
zie: https://indebuurt.nl/enschede/acties/re ... es~281054/

[Arie]

Miljoenenbedrijf uit Enschede dat mie en pasta produceert opent nieuwe fabriek
MET VIDEO & FOTO'S zie op: https://www.tubantia.nl/enschede/miljoe ... ~accbed03/
Best ironisch eigenlijk. Heel Nederland kent je product, maar de gemiddelde consument heeft geen idee wie je bent. Peter van der Moolen produceert jaarlijks miljoenen kilo’s mie en pasta in Enschede. Dit weekend opent hij een gloednieuwe fabriek en wij mochten alvast een kijkje nemen.

Mandy de Jong 28 jun. 2024
Mora, Van Dobben, Kwekkeboom… Noem een bekend snackmerk en de ambachtelijke mie van Peter van der Moolen zit erin verwerkt. Of kijk eens net iets langer in het koelversvak van de Albert Heijn. 80 procent van de pasta’s in salades, verspakketten en stoommaaltijden komt uit zijn Enschedese fabriek. En toch weet bijna niemand wat hier achter de deur gebeurt.

„Welkom”, zegt directeur Peter van der Moolen (59) bij de entree van het nieuwe pand op het bedrijventerrein Havengebied. Zo, dit is wel even wat anders dan de oude fabriek aan de Josinkstraat. „Mooi hè?”, zegt de ondernemer trots.

Oude walsmachine van Piet
Van der Moolen Food Group groeide onder zijn leiding uit tot een succesvol familiebedrijf met 35 medewerkers en een omzet van 9 miljoen euro. Dat de gemiddelde consument hier geen weet van heeft, is niet gek. Van der Moolen levert de noedels en pasta voornamelijk aan de zakelijke markt. In deze regio bijvoorbeeld aan Elite, Huuskes, Johma, Food Connect en Bonfait. Maar ook aan Chinese restaurants, zoals Oriëntal City Enschede. De eigen noedels worden onder het merk Samasaya verkocht bij de Albert Heijn.

Peter van der Moolen: „Binnen vijf jaar willen we doorgroeien naar 15 miljoen euro omzet. Dan zijn we een Europese autoriteit op het gebied van noedels en pasta.” Grotere volumes, meer productielijnen, nieuwe afzetmarken; er liggen genoeg plannen. Bij zulke grote ambities past een groot en indrukwekkend pand. Mooi detail: de fabriek ziet er flitsend uit, maar de mie wordt nog steeds gemaakt op de oude walsmachine van Piet, de vader van Peter.

90.000 kilo pasta
De rondleiding door het nieuwe pand duurt wel even, waarschuwt de directeur. Ze gingen van 2200 vierkante meter naar 5000 vierkante meter. We beginnen op de kookafdeling. Zelfs met je ogen dicht, ruik je direct wat er wordt bereid. „Hier produceren we wekelijks zo’n 90.000 kilo voorgekookte pasta.” Het bedrijf begon in de jaren 60 met de productie van mie, maar is daarna ook pasta gaan leveren voor de maaltijdenindustrie en producten op maat gaan snijden en koken. Dat was een gouden zet.

Overal waar je kijkt, zie je pasta. Farfalle, tagliatelle, orzo, lasagne… „Er bestaan wel 320 soorten, maar die hebben we hier niet allemaal, hoor.” Na het kookproces verdwijnt de pasta in zakken van 5 kilo en zorgen de nieuwe robots ervoor dat deze keurig worden verpakt in kratten. „Dit werd in de vorige fabriek door zes medewerkers met de hand gedaan.”

De belangrijkste stap
En dan komen we bij het paradepaardje van de nieuwe fabriek: de 50 jaar oude walsmachine van oprichter Piet. Als leek kun je er lang naar kijken, maar je wordt er niet veel wijzer van. Marco Meijer werkt hier al 32 jaar en begon met deze machine. „Toen moest ik de bloem en waterdosering nog met de hand instellen, haha. Er is in al die jaren veel aan veranderd, maar de kern is hetzelfde.”

Na het snijden en koken wordt de ambachtelijke mie in grote kasten gedroogd. „Een belangrijke stap”, legt Peter van der Moolen uit. „Als dit niet goed gaat, kun je alles weggooien.” Het is een technisch en nauwgezet proces. En zo rolt hier jaarlijks zo’n 1,5 miljoen kilo mie van de wals.

De rondleiding eindigt na wat omwegen in het grote magazijn met 1500 pallets vol zakken noedels en pasta. „Wat een vooruitgang is dit”, zegt de directeur tevreden. In het vorige pand hadden ze plek voor slechts 400 pallets en werden 1200 pallets extern opgeslagen. Een logistieke nachtmerrie.

Noedels met zeewier
Ook in de wereld van pasta en noedels zijn er trends, waardoor het assortiment geregeld verandert. Volkoren producten zijn nu bijvoorbeeld helemaal hot. In 2019 begon Van der Moolen met de productie van extra gezonde noedels met algen, zeewier en groene thee. „We waren te vroeg”, concludeert de directeur nu. „Het kwam in Nederland niet van de grond. We proberen het in Engeland nog te vermarkten.”

Peter van der Moolen wordt dit jaar 60. „Toen ik mijn ambitieuze plan voor de nieuwe fabriek voorlegde aan de accountant zei hij: ‘Zou je je dat nu allemaal nog op de hals halen? Waarom verkoop je het niet gewoon? Dan loop je ook geen risico.’ Maar ik wilde de sprong juist nu wagen. Waarom? Mijn passie voor het familiebedrijf en de groeiambities.” Zijn oudste dochter Genet (26) werkt nu ook in de zaak. „De vierde generatie. Die historie van ons bedrijf gooi je niet zomaar weg. Deze nieuwe fabriek wordt mijn legacy.”

En dat gaat hij deze zaterdag groots vieren. Met vader Piet (92), maar helaas zonder zijn zus Loes en moeder Henny. Zijn zus en compagnon overleed in 2016 op 55-jarige leeftijd, zijn moeder twee maanden geleden. „Wat had ik ze er nog graag bij willen hebben.”

Nieuwe fabriek, nieuwe naam
Begin jaren 60 opende Amsterdammer Met Cing Wang het restaurant Hong Kong aan De Klomp in Enschede, een van de eerste Chinees-Indische restaurants van Twente. Het werd een groot succes. Zoon Piet, geboren uit een eerder huwelijk van zijn moeder, studeerde werktuigbouwkunde en sprong bij als kelner in het restaurant van zijn ouders. Hij ontwikkelde een machine waarmee authentiek gewalste mie kon worden geproduceerd. Zo ontstond in 1966 de ‘Miefabriek Tai Ming’, nu Van der Moolen Food Group. Per 1 juli wordt de naam gewijzigd in Van der Moolen Noodle & Pasta Solutions. zie: https://www.tubantia.nl/enschede/miljoe ... ~accbed03/
zie ook: https://www.vdmfoodgroup.nl/over-ons/

[Arie]

Mode-ondernemer Freek Nietsch (65) heeft geen opvolger: ‘Ik stop met een dubbel gevoel’

Freek Nietsch „Natuurlijk had ik een overname leuk gevonden, maar het is niet gelukt.” © Emiel Muijderman.jpg (80.39 KiB) 930 keer bekeken

Freek Nietsch: „Natuurlijk had ik een overname leuk gevonden, maar het is niet gelukt.” © Emiel Muijderman

Het is een zure, maar onvermijdelijke beslissing. Freek Nietsch sluit eind dit jaar de deuren van zijn herenmodezaak in winkelcentrum Koningsplein. De ondernemer is 65 jaar en heeft geen opvolger. Het huurcontract loopt ook af, dus dit is het ‘perfecte’ moment. Een afscheidsinterview met de bekende Enschedese modeman.

Mandy de Jong 17-08-24, 08:00 Laatste update: 08:42
H.B. Blijdensteinlaan
„Mijn overgrootvader begon in 1870 als een van de eerste kleermakers met een kleermakerij aan de Wilhelminastraat. Ongelofelijk, hè? Mijn opa nam die zaak over en in 1926 hadden we onze eerste winkel aan de de Blijdensteinlaan. Ook mijn ouders volgden. Zij openden een exclusieve herenmodezaak aan de Deurningerstraat. Op het hoogtepunt in de jaren 70 had mijn vader zo’n veertien winkels door heel Nederland, allemaal onder de naam ‘Gijs confectie’. Ik vind het ontzettend jammer dat er nu een einde komt aan ons familiebedrijf, aan die lange geschiedenis. Maar het moest er een keer van komen.”

Lacoste
„Mijn broertje ging naar de hotelschool, ik koos voor de textielschool. Van dwang was geen sprake. De handel, de mensen; ik vond het geweldig. Daarna vloog ik uit naar Rotterdam, Den Haag en Amsterdam. Ik was te jong voor een eigen winkel, eerst maar even pionieren. Ik heb onder meer als vertegenwoordiger bij Lacoste gewerkt en had een agentuur in lamswol artikelen en college shawls. Begin jaren 80 kwam ik terug en opende ik mijn eerste kledingwinkel in Enschede: Le Frog aan de Oude Markt. Ik was 21 jaar.”

Monique
„Toen ik haar zag, dacht ik direct: dat is een leukerd! En ik had gelijk. Monique en ik zijn al 28 jaar getrouwd. We hebben elkaar ontmoet op een zeilvakantie in Heeg. Net als mijn ouders en overgrootouders, werken wij ook samen in de zaak. Of dat altijd leuk is? Meestal wel haha…”


Toen AH vertrok uit De Zuidmolen veranderde alles, ik ben de laatste die nog over is

De Zuidmolen
„Enschede kreeg in 1985 een nieuw winkelcentrum: De Zuidmolen. Met Albert Heijn als grote publiekstrekker. Ik dacht als zo’n grote supermarktketen hier kansen ziet, dan moet ik er ook snel bij zijn. Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar er zaten hier wel dertig winkels. Toen AH na 18.00 uur open wilde blijven, vertrok de supermarkt uit het winkelcentrum en veranderde alles. Ik ben de laatste die nog over is. Er is me vaak gevraagd waarom ik niet wilde verhuizen met de winkel. Maar ik zat hier altijd prima, klanten wisten me wel te vinden.”

De Bijenkorf
„Heb je nog even? Poeh, er is zoveel veranderd in Enschede. Ik heb veel winkels zien komen en gaan. V&D, De Bijenkorf, Hudson’s Bay… Dat was soms best spannend. Wat mensen daar kochten, kochten ze niet meer in mijn winkel. Maar het is voor ons gelukkig goed afgelopen.”

De retailwereld is grillig. Inflatie, kostenstijgingen, de opmars van goedkope winkelketens en online webshops; berichten over de sector zijn vaker negatief dan positief. Je kunt je afvragen hoe een relatief klein familiebedrijf uit Enschede toch al meer dan honderd jaar kan bestaan.

Terwijl er voor dit interview een foto wordt gemaakt van Freek Nietsch, legt medewerker Ramon Wenink uit hoe dat kan. Hij werkt al meer dan twintig jaar voor de Enschedese ondernemer, zijn vader werkte 42 jaar voor zijn vader Frits Nietsch. En zijn collega’s Karin van Raalte en Jorien Haeck werken hier ook al meer dan dertig jaar. Allemaal brachten ze hun werkende leven door op deze winkelvloer.

Wenink: „Klanten zagen hier altijd een vertrouwd gezicht, Freek was onze stabiele factor.” Wat natuurlijk ook heeft geholpen is dat het publiek dat hier winkelde minder gevoelig was voor online aankopen, vaak bovengemiddeld veel te besteden had en dat het liefst in één winkel deed.


Wie wil er nou zeven dagen per week in een winkel staan? Dat is misschien ook niet meer van deze tijd

Freek Nietsch
De familie-bv
Freek: „Er blijven steeds minder familiebedrijven over. Stolker stopte onlangs in Enschede. Ook een eeuw geschiedenis hè? Natuurlijk had ik een overname leuk gevonden, maar het is niet gelukt. Onze kinderen hebben hun eigen leven in Amsterdam en willen het niet. Dat begrijp ik wel. Wie wil er nou zeven dagen per week in een winkel staan? Dat is misschien ook niet meer van deze tijd. Mijn naam hangt aan de gevel, dus ik wilde hier zoveel mogelijk zijn. Als je een familiebedrijf overneemt moet je daar jarenlang je ziel en zaligheid in stoppen. Je kunt niet vier dagen werken of jobhoppen. Zo simpel is het.”

Afscheidsfeestje?
„Ik ben 65 jaar en ga niet nog eens een huurcontract voor vijf jaar afsluiten. Dan ben ik 70! Nee, dit is het moment om te stoppen. We hebben het nieuws onlangs naar buiten gebracht, maar ik heb de beslissing vorig jaar november al genomen. Ik heb megaveel reacties gehad. Afgelopen zaterdag had ik nog een klant in de winkel die hier al dertig jaar zijn kleding koopt. Hij vroeg zich af waar hij straks naartoe moet. Zondag 1 december is onze laatste dag. Het is nog onduidelijk wat er daarna met dit pand gebeurt. Of er nog een afscheidsfeestje komt? Nee, ik ben niet zo van de poespas. De wintercollectie komt gewoon binnen, want we gaan door tot het eind.”

Pittsburgh
„In welk gat val ik straks? Daar heb ik wel even over nagedacht. Ik stop met een dubbel gevoel. Ik ben onze vijf medewerkers enorm dankbaar. Ze zijn aan het nadenken over wat ze nu willen. Ik verwacht dat ze snel iets anders vinden, want er is een schreeuwend tekort aan winkelpersoneel. Voor mij betekent deze stap meer vrijheid. Meer tijd om bijvoorbeeld weer eens naar mijn broer in Pittsburgh te gaan. Ik ga me niet vervelen. Mijn vader was 61 toen hij stopte en heeft 30 jaar vakantie kunnen vieren. Hoe mooi is dat?”

Paspoort
Freek Nietsch

Enschede, 7 juli 1959

Middelbare Textielschool

1982 eerste modezaak Le Frog aan de Oude Markt

1985 opening Freek Nietsch in winkelcentrum De Zuidmolen

1987 overname Steenhuis Mode in Oldenzaal

1991 overname modezaak van zijn vader Frits aan de Deurningerstraat

Getrouwd met Monique, vader van Elenoor en Julius

Freek Nietsch: „Natuurlijk had ik een overname leuk gevonden, maar het is niet gelukt.”
Freek Nietsch: „Natuurlijk had ik een overname leuk gevonden, maar het is niet gelukt.” © Emiel Muijderman
bron: https://www.tubantia.nl/enschede/mode-o ... ~ac23c78c/

[Arie]

Huiskes-Kokkeler vertrekt na bijna tachtig jaar uit het straatbeeld in Enschede

Twee vestigingen Huiskes-Kokkeler in Enschede: links de huidige aan De Reulver, die per 1 oktober sluit, rechts die aan de Hengelosestraat in de jaren 60 van de vorige eeuw. © Reinier van Willigen / Henk Brusse

Autobedrijf Huiskes-Kokkeler beëindigt de werkplaatsactiviteiten in Enschede per 1 oktober. Klanten zijn dan voor onderhoud en service aangewezen op andere vestigingen, zoals die in Hengelo en Oldenzaal. Het schadeherstelbedrijf Hanterink van Huiskes-Kokkeler blijft wel in Enschede.

Teun Staal 09-09-24, 16:00
Het autobedrijf, dealer van onder meer Volkswagen en Audi, heeft relaties per brief geïnformeerd over de verhuizing van de onderhoudswerkzaamheden naar andere locaties. in Enschede deelt Huiskes-Kokkeler op dit moment met het eigen schadeherstelbedrijf Hanterink een pand aan de Reulver. Hanterink blijft daar gevestigd en zal de werkzaamheden op het gebied van schadeherstel uitbreiden.

Terug naar 1947
Het autobedrijf Kokkeler, dan nog zonder Huiskes, heeft zijn wortels in Enschede. Sinds 1947 is Kokkeler Volkswagen-dealer in de grootste stad van Twente. Het familiebedrijf, opgericht door Hein Kokkeler, was aanvankelijk actief aan de Kuipersdijk. Vanaf 1950 opende Kokkeler steeds meer vestigingen in de stad. Naast de Kuipersdijk was het bedrijf te vinden in de Wilhelminastraat, Haaksbergerstraat en de Jan Vermeerstraat.

Centrum en zuiden van stad
In 1967 volgde de verhuizing naar de Hengelosestraat. Schuin tegenover het huidige Stadskantoor concentreerde Kokkeler daar vanaf dat jaar de showroom en werkplaatsactiviteiten. In 2010, ruim tien jaar na de fusie met branchegenoot Huiskes, vertrok het bedrijf van het centrum van Enschede naar de Buurserstraat in het zuiden van de stad. Daar werden de showroom en de afdeling verkoop een paar jaar geleden afgestoten, waarna de werkplaats naar de nabijgelegen Reulver verhuisde.

Vijf locaties
Huiskes-Kokkeler heeft in totaal vijf vestigingen in de regio (Hengelo, Oldenzaal, Almelo, Aalten en Doetinchem).
bron: https://www.tubantia.nl/enschede/huiske ... ~ad56bead/

[Arie]

Becker Glas failliet: Enschedese ondernemer blaast eeuw oud merk nieuw leven in
„We houden de naam in ere.” Die belofte doet Enschedeër Wim Ooitink. De eigenaar van glasbedrijf Glas en Wand heeft H. Becker & Co overgenomen. Het 105-jarige Becker, bekend van Becker Glas, ging eind juli failliet, de naam leeft voort.

Corine Engelbarts 10-09-24,
‘Ruit kapot, Becker helpt vlot’. Het was de slogan van Becker Glas, die bij ruitschade 24 uur per dag paraat stond. Wie kent niet de gele glaswagens waar de monteurs mee rondreden. Rondreden, want de rechtbank verklaarde het 105-jaar oude bedrijf eind juli failliet, vanwege langdurige ziekte van twee van de vijf personeelsleden en gestegen loonkosten. Toen ook een derde ziek werd, was het einde oefening. Met een schuld van 230.000 euro ging het bedrijf ter ziele.

‘Heel triest’
Ondernemer Wim Ooitink, ooit CEO bij Pilkington, nu bij glasproducent Glas en Wand, zag hoe zijn klant onder leiding van Marcella en haar broer Herald, de vierde generatie Beckers, de laatste jaren wegzakte. „Marcella heeft geknokt tot het laatste moment. Ze werkten samen tot diep in de nacht de meldingen af”, zegt Ooitink. „Niemand heeft dit zien aankomen. Het is heel triest.”

Hij nam twee weken geleden de activa over. „Alles. De naam, de glashal, het telefoonnummer, een monteur en hopelijk meer, echt alles. De naam en de reputatie mag niet verloren gaan. Becker gaat niet verdwijnen.” Hij probeert nu meer monteurs te vinden, geen makkelijke opgave in deze krappe arbeidsmarkt. „Er komt een trein voorbij en dan kun je twee dingen doen: laten gaan of erop springen. Dat laatste heb ik gedaan.”

Verhuisd
Daarom is er achter de ruiten van de gesloten winkel aan de Lipperkerkstraat te lezen dat Becker is verhuisd, naar de Seizoensweg. Niet gesloten, maar verhuisd. Ja, de winkel is dicht en leeg, die wordt verkocht. „De schuld die ze hadden is niet zo hoog. Na de verkoop van het pand blijven er waarschijnlijk geen crediteuren meer over.” De Belastingdienst is de grootste schuldeiser.

Becker is in zijn geheel verhuisd naar de Seizoensweg, de plek van het glasmagazijn van Becker. „Die glashal is zo mooi, bijna ideaal. Als ik nu een glashal moest bouwen, zou die er zo uitzien”, zegt Ooitink. Hij heeft zijn eigen glas er ondergebracht. Hij sluit zelfs niet uit straks ook met Glas en Wand verder te gaan onder de naam Becker. Dat is dan H. Becker & Co en Becker Glas. „Ik denk dat we dat door elkaar heen gaan gebruiken.”

Verf en behang moeilijker
Over Becker Verf en Behang, de andere poot van H. Becker & Co., is hij eerlijk. „Er zijn genoeg bouwmarkten, met Hornbach voorop, waar je verf en behang koopt. Becker had wel altijd de topmerken, die je daar niet kocht. Misschien dat we een landelijke speciaalzaak gaan beginnen, maar of dat levensvatbaar is?” Daar is Wim Ooitink nog niet van overtuigd.

Klanten blijven
Becker Glas verdwijnt in elk geval niet uit het straatbeeld. „Dit gaan we overeind zetten. Meerdere woningcorporaties en scholen hebben al laten weten dat ze blijven.” Wim Ooitink vindt het minstens zo belangrijk dat zijn dochter Elise en schoonzoon Nick dat idee delen. Ooitink wil nog vele jaren door, maar „zij moeten het uiteindelijk gaan doen.”

Heel stiekem denkt hij ook een Becker binnen te kunnen halen. „Stilletjes hopen we dat Marcella bij ons komt werken. Ze hoeft maar binnen te komen lopen en ze kan aan de slag, dat weet ze.”

Nick Moes en Elise Moes-Ooink gaan het bedrijf in de toekomst runnen. © Reinier van Willigen
bron: https://www.destentor.nl/enschede/becke ... ~a292176c/

[enschedeinansichten]

Vaak langs gelopen aan de Lipperkerkstraat naast de ingang van Hoge Bothofschool.