Welkom op het forum van Enschedeinansichten.

Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Over de rijke historie van de stad.
Gebruikersavatar
Arie
Member
Member
Berichten: 21423
Lid geworden op: di nov 27, 2007 4:31 pm
Locatie: Enschede

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Arie »

Toch mooi dat we dit forum hebben. Het was vandaag weer genieten zowel buiten als op dit forum met die herinneringen, verhalen en foto's. Dank daarvoor :okay:
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

Veteraan schreef:
Pitr de Nerd schreef:OK. een verhaal.
“Lasciate ogne speranza, voi ch'entrate”
Dante Alighieri – Divina Commedia


Pitr
Heftig, mooi geschreven. Moet bewaard blijven!
Dat is ze toch nu? :D Mijn dagboek heb ik nu zo ongeveer uitgewerkt, dat zijn 325 duizend woorden voornamelijk over Enschede, Oldenzaal en "het buitenland" :P Wanneer ik iets kan plaatsen met toestemming van de betrokkenen da doe ik dat.

Pitr
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

OK. Als we dan verhalen aan het vertellen zijn heb ik er nog wel een paar. Dit is er een:

In de zomervakantie van 1964 zijn we naar de Rembrandtlaan verhuisd. Dat was een dienstwoning die bij de school stond, een vrijstaande bungalow. Plus dat er aan de noord- en westkant open terrein lag: weilanden, bosjes, braakliggend land. Een paradijs voor opgroeiende jongens zoals mijn broer en ik. We zwierven langs de spoorlijn die aan het schoolterrein grensde, schoten met een luchtbuks zonder het risico iemand te raken, en leefden ons uit.
Toen we er kwamen wonen lag de Rembrandtlaan langs ons huis er nog niet. Er liep een soort tijdelijke weg tot aan het schoolterrein, en via die weg moest je naar ons huis. Schuin over de spoorlijn woonde een boer genaamd Ter Mors. Die was al onteigend en was bezig met het verplaatsen van zijn bedrijf.

Achter het huis lag meer dan een halve hectare weiland ongebruikt te wezen. Mijn oom wilde altijd al buiten de stad gaan wonen en dieren houden, die heeft dat stuk laten omheinen en stalde daar zijn paard, een bok, vier geiten, sierkippen, en een pony. Wijzelf hadden drie katten en een hond, het was een complete dierentuin. Toen mijn oom twee jaar later zelf een huis buiten de stad betrok zijn de dieren daarheen verhuisd en zijn de omheining en de hokken weer afgebroken en verplaatst naar zijn nieuwe huis.
1978-2.jpg
We hadden een grote bouvier genaamd Björn, een enorm sterke hond. Mijn oma (die geen zestig kilo woog) zou die uitlaten, en om te voorkomen dat hij zich losrukte had ze de riem twee keer om haar pols gedraaid. Fout. De hond ziet een konijn en heeft haar een goeie vijftig meter meegesleurd langs de spoorbaan over het grind. De boer heeft de hond een schop verkocht zodat hij stopte, maar oma moest naar het ziekenhuis om haar gezicht te laten hechten.

Die hond was op een bepaald moment blind geraakt aan zijn linkeroog. Vermoedelijk een keer door een stel braamstruiken gerend, en toen we het zagen was het te laat. Dat was heel grappig wanneer het beest achter een konijn aanzat: honden jagen op hun gezichtsvermogen, het konijn maakte een linkse hoek en de hond was ‘m kwijt. In eerst instantie rende hij nog een meter of wat door, en daarna werd het snuffelen en zoeken. Maar dat konijn zat natuurlijk allang in haar holletje aan haar jonkies te vertellen: “wanneer die grote donkergele hond achter je aan zit moet je linksaf slaan. Succes verzekerd.”

We woonden langs een weg waar iedereen de hond uitliet omdat er verder geen huizen stonden. Eén van onze katten had de gewoonte aangeleerd om op het grasveld voor het huis in de zon te gaan zitten. Hond met baas komt langs, hond vliegt op kat af, kat vliegt achter het huis, en ja: dat was het territorium van onze hond. Je hoorde een hele diepe “hoempf”, vervolgens een hoop gesnauw en gegrauw, en de “vreemde” hond kwam met staart tussen de poten terugvliegen naar zijn baasje. Die kat deed het erom.

Zoals ergens anders verteld hebben mijn vader en ik ooit onze hond uit een ondergronds kanaal gehaald. Ik was in duikpak, mijn vader droeg een soort felgele overall. Toen we de hond eruit hadden moesten we naar huis. We zijn langs de H. ter Kuilestraat gelopen in die uitmonstering, hond die zwart was van de blubber aan de lijn, ik kletsnat omdat ik de modder had afgespoeld in het kanaal. We hadden wel bekijks onderweg. Eén automobilist reed bijna tegen een ander aan op de andere weghelft omdat hij met open mond achterom zat te kijken. Dat ongeluk werd voorkomen door de tegenwoordigheid van geest van de andere partij: die zwenkte van de weg af. Ik zei: “zal je zien, zo meteen komt de politie. Kijken wat er aan de hand is.” En jawel: we waren net binnen toen ze langsreden over de Rembrandtlaan.

Eind 1965 heb ik mijn eerste spiegelreflexcamera gekocht, een EXA 1A. De boerderij werd toen net afgebroken, ik heb van het houten skelet een paar stemmige plaatjes geschoten. In zwartwit, ik kon geen kleurenfilm betalen. Die foto’s zijn helaas verdwenen in de brand.
Onze schuur lag in de school, verwarmd, ik sleutelde daar aan bromfietsen en voerde die op. De amanuensis van de school had een draaibank, daarop maakte ik allerlei opvoeronderdelen, klokte krukassen uit, en maakte op die manier bromfietsen die 80 km/u liepen zonder op te vallen.
In 1965 werd er een weg aangelegd tussen het spoor en het schoolterrein. Een soort van hele vroege Westerval. Alleen was er een probleem met de onteigening van een terrein op het tracé, en liep die weg dood. Op de aansluiting met de Rembrandtlaan stond dan ook een groot hek. Dat was een perfecte testbaan voor die bromfietsen.

1965 was ook het jaar dat ik experimenteerde met explosieven. Waarbij ik mijn kamer een beetje verbouwd heb. Onbedoeld maar wel drastisch. Ook dat kon daar, je had de ruimte. Explosies veroorzaken bedoelde ik dan, niet mijn kamer opblazen.

Langzamerhand groeide de stad om ons heen. Eerst werd de Nieuwe Industriehaven gegraven, daarvoor moest de spoorlijn verlegd worden en werd een deel van de Strootsweg opgeheven. De aansluiting ervan werd nu overgenomen door de verlenging van de Hendrik ter Kuilestraat, die kwam een stuk zuidelijker te liggen dan de Strootsweg, en parallel aan de spoorlijn. Tussen de spoorlijn en de H. ter Kuilestraat werd een industriegebied aangelegd. De Rembrandtlaan werd ook doorgetrokken naar die straat, de oude Jochemsweg was nu een doodlopende straat geworden.
1969-11.jpg
1969-11.jpg (34.87 KiB) 13446 keer bekeken
Begin van het schooljaar 1965 was de nieuwe school klaar en opgeleverd, en werd de oude school langs de Jochemsweg verlaten. Het hoofdgebouw was verkocht aan de gemeente en werd al snel verplaatst naar de Vlierstraat, maar het MMS/gymzaal gedeelte oostelijk van de Jochemsweg bleef staan. Daarin werd tijdelijk de TIVO, de opleidingsschool voor kleuterleidsters gevestigd. Op dat moment wist ik het nog niet, maar ik was toen heel dicht bij mijn toekomstige vrouw. Die kreeg daar les. In al de vier jaar dat zij daar op school gezeten heeft heb ik haar nooit gezien. Terwijl ze er in die tijd ook al geweldig goed uitzag. Kijk maar naar haar foto’s. Zij zag ons wel: mijn broer en ik lieten de hond uit langs de spoorlijn, en zij keek uit op die lijn vanuit haar klas. Ze kon zich mij niet meer voor de geest halen, maar mijn broer wel: die had een baard, droeg een heel opvallende lange witte canvas jas met een bontvoering. En verplaatste een doorlopende rookwolk: hij stak elk shagje aan met de peuk van de vorige. En toen ik in 1970 weer thuis kwam wonen was haar school net verhuisd naar de Savornin Lohmanlaan. Maar ik ben haar toch tegengekomen, uiteindelijk :)
Ik realiseer me ineens dat ze me ook bijna niet heeft kunnen zien: ik zat doordeweeks meestal op de TH of in dienst. Ik was alleen de weekends thuis, en dan was zij in Oldenzaal.

In mijn eindexamenjaar was er een enorme regenbui in het weekend. Op maandagmorgen komt één van de amanuensissen met de auto aangereden over de weg naar de parkeerplaats. Die weg liep langs de school. Halverwege zakte zijn auto door de tegels en verdween in een gat van een meter diep. Het bleek later dat de hoofd regenwater afvoer daar liep en dat die was gebroken. Waardoor alle zand onder de tegels was weggespoeld door het regenwater. Die tegels lagen net strak genoeg tegen elkaar dat ze bleven hangen. Gevolg: een valkuil.

Het water moest natuurlijk ergens heen en was onder de school gelopen, in de kruipruimtes. In de garderobekelder stond tien cm water op de vloer, en door het sleutelgat van de deur naar de kruipruimte spoot een waterstraal van een meter lang. Mijn vader probeerde een waterpomp te regelen om het water uit die kruipruimte te pompen, maar zijn assistent wist wat er gebeuren moest. Dacht ie. Die was niet al te slim en heeft de sleutel van die deur gepakt, en geprobeerd om die te openen. Nou: dat lukte. Wat denk je wanneer er water door het sleutelgat spuit? Blijkbaar niks. Ik zou denken: “hmmmm, spuit, dus water veel hoger dan sleutelgat, sleutelgat één meter van de vloer, dus druk erachter.” Hij niet. Hij werd door een muur van water van zijn voeten geveegd en tot halverwege in de kelder gespoeld. In ieder geval was mijn vaders probleem opgelost: in de kruipruimte stond geen water meer. De kelder daarentegen was nu een zwembad van een meter diep. Gut.

Mijn moeder kwam ’s avonds een keer op de fiets van mijn oma, stalde die in de schuur in de school, liep naar huis en vroeg mijn vader: “zijn ze aan het werk op het dak?” Eh nee, hoezo? “D’r staat een vent op het dak van het gymlokaal aan een raam te sleutelen.” Inbreker dus. Er was een tentoonstelling in school over de tweede wereldoorlog, met allerlei wapens erbij. Die werden ’s avonds in de kluis gelegd, maar dat wist die inbreker niet.
Mijn vader en ik de school in. Hij ging naar het hoofdschakelbord in de gang, deed de zekering van het lokaal om, ik heb de deur op een kiertje gedaan en alle lampen ingeschakeld. Seintje naar mijn vader, schakelaar om, alle lampen aan en ik vlieg de klas in waar die vent aan het raam stond te sleutelen. Die schrok zo hard dat hij vergat waar hij was. Rende weg, zo over de rand van het dak. En een gymlokaal is zes meter hoog. Hij is op het dak van de fietsenstalling terechtgekomen, er af gegleden en in de zandbak van het verspringen gevallen. Wist nog weg te strompelen maar is toch door de politie gepakt.

Ik was toen al student, ik werkte regelmatig voor een beveiligingsfirma en had daardoor een security clearance. Ik heb de baas van het beveiligingsbedrijf gewaarschuwd, die deed een offerte, bedrijf werd gehuurd, en ik heb de rest van de week nachtdiensten gedraaid in de school als bewaker. Samen met een oudere collega. Die wist niet dat mijn ouders daar werkten/woonden, en verbaasde zich over de hoeveelheid koffie, soep en eten die we kregen. Ik heb ‘m de tweede nacht maar verteld hoe de vork aan de steel stak.

Standaardtruuk met inbrekers was om de achterdeur open te doen en de hond de school in te jagen. Je hoefde dan alleen maar te wachten: WroefWroefWroefHanggg! AHHHHHRRG! Hellup! Haal die hond weg! OK, die is rijp, laten we ‘m maar gaan halen. : ).

Na mijn diensttijd ben ik eerst weer thuis gaan wonen. Maar dat beviel niet echt. Probleem was dat ik al een hele geschiedenis achter me had, en ik na een jaar of vier op mezelf wonen gewoon was geraakt aan thuiskomen op het moment dat het mij uitkwam, dat botste wel eens met mijn moeder. Maar ja: geen inkomen, je moet wel.

Toen ik op kamers woonde op de THT had ik ontdekt hoe handig een gewoon bureau met een ladenblok was. Dus toen ik weer thuis kwam wonen leek me dat wel handig om aan te studeren. De school was net bezig met het vervangen van een aantal bureaus, dus mijn vader regelde dat ik ook een nieuw bureau kon kopen voor een zacht prijsje door mee te liften op de schoolbestelling. Dat werd een Ahrend bureau met een enkel ladenblok. Met stoel. Voor het enorme bedrag van 169 gulden. Dat was bijna de helft van wat het in de reguliere handel kostte: 299 gulden. Dat bureau en die stoel waren onverwoestbaar. Ik heb ze allebei nog. Niet kapot te krijgen.

Omdat ik bij mijn studie ook had ontdekt dat een schrijfmachine verschrikkelijk handig was voor het inleveren van verslagen moest ik ook zo’n ding. Na wat heenenweer gezoek vond ik een vrijwel nieuwe draagbare Smith Corona, een elektrische typemachine. Vol fraaie snufjes zoals auto strikeover met een correctielint. Wanneer je een typefout maakte drukte je op de correctietoets en werd de fout netjes overgedrukt met een wit vierkantje. Geweldig apparaat. Dat ding heb ik gehad totdat ik een computer kocht, een tekstverwerker was nog handiger.

In die tijd was mijn broer voor vakantie naar Italië gelift. Tenminste: dat wilde hij. Lang haar, rugzak, begin jaren zeventig? Drugsgebruiker, griezelig, laten staan. Na twee dagen gaf hij het op en kwam terug. Ik werkte bij Polaroid in de expeditie en heb geregeld dat hij met een vrachtwagen van Holland Expeditie mee mocht naar Italië. Van daar uit is hij naar Zwitserland gegaan waar een vader van een kennisje regelde dat hij tot midden Duitsland kon meerijden. Vanaf dat punt is hij gaan liften. Na een dag of drie kwam hij thuis. Het was zaterdag, mooi weer, we zaten in de tuin, en mijn moeder zegt: “wat ruik ik toch?” en op dat moment komt mijn broer om de hoek. Dat dus. Die heeft een uur onder de douche gestaan om de lucht te verwijderen : ). Hij bracht een elpee mee met de muziek van Ennio Morricone, “Music for the man with no name.” De nummers “The man with the harmonica” en “For a few dollars more” heb ik bijna kapot gedraaid.

Zaterdag 5 augustus 1972 waren mijn ouders op vakantie. Carry en ik waren net terug uit Griekenland en hadden vrienden op bezoek, zaten ’s avonds buiten op het voorterras en hadden een lamp aan. Halverwege de avond moesten we naar de andere kant van het huis verkassen: in het gras voor het huis bleken meikevers te zitten, en die kwamen na een koud voorjaar nu massaal uit de grond gekropen. En op de lamp af. Je voelde je alsof je op een geallieerde vliegbasis zat net voor een grote raid: een continu gebrom van die beesten. Plus dat een kever van dat formaat in je bier nou ook niet het summum van genot was. Dat was trouwens één van de weinige weken waarin we samen hebben kunnen slapen in Nederland. Weliswaar in mijn smalle bed, maar toch. Mijn ouders en broer weg, mijn zus was getrouwd, Carries ouders waren nog op vakantie in Italië, we hadden het rijk alleen die week. Ik moest weliswaar werken, maar de nachten waren van ons. Nachtrust is dan een optie, geen verplichting. Yesyes?

Ik was ooit in het bezit gekomen van een zestig liter mandfles van helder glas. Wat ik daarmee kon doen wist ik niet. Het ding stond in 1970 op mijn kamer, en één van mijn vrienden gooide er een keer zijn bierdoppen in. OK, goed idee. Ik haalde de mand eraf en vanaf nu ging elke bierdop erin. In geen tijd hadden we een paar centimeter doppen op de bodem. Nu zopen we aardig, maar niet in zo’n tempo dat we die fles vol kregen in minder dan tien jaar. Dus haalden we de bierdoppen overal vandaan. Schoolfeestjes, jeugdhonken, waar dan ook. In drie maanden zat de fles vol.

Nadat ik Carry ten huwelijk had gevraagd leek het haar wel aardig om planten in die fles te zetten. Maar ja: dan moesten eerst de bierdoppen er uit. Bierdoppen hebben kartelranden, die haken in elkaar en willen er niet uit. Ik heb een stellage gebouwd waar de fles op zijn kop in paste, en met een stuk lasdraad pookte ik de doppen naar buiten. Na drie weken zweten in de avonduren was de fles leeg. Er zat schimmel in en roest van de doppen. Met hete soda heb ik dat er uit gekregen. Na vier weken had ik de fles eindelijk schoon en droog.

Die fles stond onder de tafel op mijn kamer, Björn (de hond) komt een keer binnenstuiven, slipt op het linoleum, raakt de fles, tikt die tegen de rand van de verwarming en krak. Ster in de fles. Alle werk voor joker. Ik kan u vertellen dat ik een fraai staaltje achteruitbidden ten gehore heb gebracht.

Ik heb daar met onderbrekingen gewoon tot eind november 1973. Toen trouwde ik met Carry en gingen we in Oldenzaal wonen.

Kan ik het vertellen? Ik kan het vertellen. Het is nu wel verjaard. Weet ik zeker, na veertig jaar. In 1972 werd besloten dat de Westerval aangelegd zou worden, en dat die verdiept zou liggen ter hoogte van de school. Het tracé liep deels door de tuin van mijn ouders. Daarvoor werden testputten geslagen om de grondwaterstand te meten. Men boorde van die dikke gele meetpijpen in de grond, die werden afgesloten met een schroefdop. Dat ging nogal ruw en onbenullig, de boorauto reed door de tuin van mijn ouders op een manier waar de honden geen brood van lustten, protesteren hielp niet. Terwijl ze voor hetzelfde geld ook hadden kunnen omrijden. De week erop zouden ze de meetapparatuur komen plaatsen. Ik had nog een paar thunderflashes uit dienst (dat zijn oefenhandgranaten). Die dingen zijn cilindervormig, drie cm dik en dertig cm lang. Ik heb van een paar pijpen de doppen afgedraaid, thunderflash er in en dop er weer op. Door de gasdruk kwamen die pijpen een meter uit de grond. En uiteraard was het onderstuk volledig in gruis. De week erop stond men met stomheid geslagen naar die pijpen te kijken, hoe dat kon was niet verklaarbaar. En wij? Wij zwegen als schietmotten. We ventileerden de theorie dat ze gas hadden aangeboord van de oude “Aschbelt” die daar vroeger gelegen had en dat dat gas ontploft was. Ze hebben vier nieuwe pijpen moeten boren. Moet je maar je fatsoen houden.

Pitr
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
Gebruikersavatar
Veteraan
Member
Member
Berichten: 4797
Lid geworden op: ma jan 02, 2012 10:10 am
Locatie: Enschede

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Veteraan »

Smullen!
http://www.youtube.com/watch?v=hL-X53ze5O0 op de achtergrond .... :)
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

Veteraan schreef:Smullen!
http://www.youtube.com/watch?v=hL-X53ze5O0 op de achtergrond .... :)
Jazeker! Ik heb 'm nog, die LP. Ook op CD trouwens.

Pitr
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
hans
Member
Member
Berichten: 2733
Lid geworden op: ma sep 24, 2012 11:45 pm

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door hans »

hilarisch !
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

En om het verhaal compleet te maken hier onder andere het verhaal hoe we de hond uit het riool gehaald hebben. Wanneer ik er nu aan terugdenk krijg ik nog steeds de rillingen. Maar toen durfde ik alles.

Om nog maar eens een zijpad te bewandelen: er is een stupide activiteit die ik (meestal) alleen beoefende, en waarmee ik een paar “close encounters” met de man met de zeis heb gehad: vadding. Alhoewel het toen nog niet zo heette. En voor men niet weet wat dat is volgt hier de definitie uit "The Jargon File":

Vadding: (From VAD, a permutation of ADV, i.e. ADVENT, used to avoid a particular admin’s continual searchanddestroy sweeps for the game) A leisuretime activity of certain hackers involving the covert exploration of the “secret” parts of large buildings – basements, roofs, freight elevators, maintenance crawlways, steam tunnels, and the like. A few go so far as to learn locksmithing in order to synthesise vadding keys. The verb is “to vad.” This term dates from the late 1970s, before which such activity was simply called “hacking.”

Ofwel: ik ging in m’n eentje ondergronds om tunnels onder gebouwen en zo te onderzoeken. Ik had geen last van engtevrees, ik ging elk gaatje door waar ik in paste. Ik zou een goeie spelunker geweest zijn. En daarbij heb ik een keer een paar uur vastgezeten omdat ik wel vooruit maar niet terug kon: m’n kleren bleven haken. Pas nadat ik met veel moeite m’n kleren had uitgewurmd kon ik terug. En een andere keer kroop ik door een tunnel in het donker voor een “geintje” toen een soort van zesde zintuig me zei om de lamp aan te steken. Waarop ik dertig cm van een doodsmak af was: er ging een verticale schacht tien meter naar beneden. Maar op je achttiende ben je onkwetsbaar. Denk je.

Tijdens de reparatie van een lekke afvoerbuis van de school moesten er gaten gegraven worden. De kruipruimte onder de gymlokalen was normaal niet toegankelijk, daar liepen geen pijpen, niets. Daar was dus niet voorzien in een inspectieluik. Maar ja: men moest wel controleren of daar ook geen water onder zat, dus werd er een tijdelijke toegang gegraven onder het fundament door. Het bleek nog droog, dus werd het gat de dag erop weer dichtgemaakt.

Maar wij waren een kat kwijt. Na een dag zei mijn moeder: “die zal toch niet onder de school zitten?” wij ’s avonds luisteren, roepen, en ja hoor: door de luchtgaten hoorde je een kat miauwen. We konden zo goed niet zijn of we moesten er onder. We hebben met z’n drieën een stel tegels gelicht op de plek waar de bouwvakkers hun toegang hadden gemaakt, een gat gegraven, en de kat kwam niet. Je kon hem horen miauwen, maar niet komen. Ik zei dat het beest er vanzelf onderuit zou komen van de honger, maar nee, hij moest gehaald worden. OK, gat groter gemaakt en ik onder de school. Vadding, nietwaar? Zaklamp mee, kattevoer mee, en zoeken. Ik had gelukkig van te voren tegen mijn vader gezegd dat wanneer ik in een half uur niet terug was hij me moest gaan zoeken. De ruimte was hoog genoeg, bijna zeventig cm, maar de kat zat achter een dikke draagbalk. Daar kon ik net onderdoor, kat gevangen, maar ik kon niet terug. Er staken eindjes betonijzer schuin naar beneden uit die balk waardoor ik wel heen kon maar niet terug. Die eindjes wezen ze naar me toe en ik zat klem. Het principe van de muizenval. Wist ik hoe een muis zich voelde. De kat was ondertussen ontsnapt en onder de school uit, nu ik nog. Mijn ziel in lijdzaamheid bezeten, en jawel, na een paar minuten kwam mijn vader op het licht van de lamp af: “waarom ik niet terugkwam, want de kat zat al in huis.” Wel: dat kon ik niet. Hij heeft een mokertje gehaald, ik heb vijf van de uitstekende eindjes platgemept en ben er uit gekropen. Vervolgens aan mijn moeder gevraagd om alle katten binnen te houden, en we hebben het gat weer dichtgemaakt.

Westelijk van ons lag het riool overstort van de hemelwater afvoer. Enschede had gescheiden riolen voor regen en huishoudelijk afvalwater. Wanneer het een keer zo hard regende dat de riolen het niet aankonden dan werd het overtollige regenwater tijdelijk opgevangen in een enorm bassin. Daar liet men het zand er uitzakken, de olie werd er met een soort skimmer afgehaald, en de rest ging via een achthonderd meter lange rioolbuis naar het Twentekanaal. Die buis was anderhalf bij twee meter doorsnede. Aan de kant van het bassin zat er een in beton gegoten veiligheidsrooster voor, want vanwege het hoogteverschil tussen bassin en kanaal viel het water daar drie meter naar beneden. Zaterdag 22 juli 1967 had onze hond kans gezien om zich door dat rooster te wurmen en stond onderaan in de pijp te blaffen. Na een halve dag werden we gewaarschuwd dat de hond daar zat. Alleen: hoe krijg je die er uit? Het rooster zat in beton gegoten, plus dat we de hond ook niet drie meter omhoog getild kregen: het was een grote bouvier. OK. Wat te doen? Waarom keek iedereen naar mij?

Ik heb de hint begrepen, mijn duikpak aangetrokken, rubberlaarzen eroverheen, oude monkeygrip rubber handschoenen aan, stratenmakers kniestukken over mijn knieën, riem van de hond mee, en ben door de tunnel gegaan. Niet iets om nog eens te doen, donker, vuil, glibberige bagger en ander ongevoeg, spinnen, beestjes, maar ja. Aan het eind de hond aan de lijn, en geprobeerd om die mee te trekken. Ugh. Die wilde niet. Met heel veel moeite en veel trekwerk heb ik ‘m een meter of twintig de tunnel in gekregen, en ineens had ie het in de gaten: we gaan naar huis. Vanaf dat moment was het makkelijk. Aan de kanaalkant stond mijn vader, ik liet de hond los, die dook in het kanaal en kwam er op eigen kracht uitgeklommen. Ik ben voorzichtig over de houten afscherming gelopen, en daarna in het water gestapt: je kon me volgens mij drie weken geleden tegen de wind in ruiken. Thuis onder de tuinslang, duikpak uitgewassen, daarna onder de douche, opgelost.

Later bij HSACSD moesten er datakabels onder de vloer door van de ene hal naar een andere. De kruipruimtes waren goed toegankelijk, maar halverwege was er een traverse waarbij je door een 40 cm hoog gangetje met een lengte van zes meter moest. Iedereen keek erin, zei: “merci, bedankt, huur maar iemand.” Hokay. Mijn beurt dus. Ik erin met een touw en een plastic pijp, ben bijna aan het einde en daar liep een dikke waterleidingbuis waar ik met geen mogelijkheid onderdoor kwam. Dus terug. De bodem van die kruipgang was van zand, ergens een schop vandaan geregeld en een gat gegraven onder die buis. Maar helaas, het ging nog niet. Weer terug, een collega met een zaklamp achter de kabeldoorvoer gezet zodat ik kon zien waar ik moest wezen, een spiegel mee, op mijn rug door de pijp, voorzichtig onder de waterleidingbuis door en via de spiegel mijn buis met touw doorgestoken. Maar toen moest ik terug. Dat duurde even. Door mijn hakken in het zand te haken en me af te zetten tegen de muur kwam ik centimeter voor centimeter achteruit. Mijn collega’s maakten zich al zorgen. We zijn naar een bouwmarkt gegaan en hebben twee lengtes regenpijp gekocht, die met een mof aan elkaar gelijmd en die er met het touw doorgetrokken. Dan kon je de kabels daarna gewoon doorsteken. Want zelfs ik ging dat gat niet meer in. Zoals ze zeggen: “ik was wel gek maar niet goed.” Was getekend: Alfred E Neuman.

Ik weet in ieder geval hoe de tunnelratten in Vietnam zich gevoeld hebben. Hun motto was “Non Gratum Anus Rodentum”, not worth a rat’s ass, in gewoon Nederlands: geen cent waard, en dan bedoelden ze hun leven. Want die jongens gingen ondergronds in de VietCong tunnels. Hun grootste angst was om bedolven te raken. Zoiets had mij ook kunnen overkomen onder de school of onder de waterleidingbuis, maar daar denk je dan maar even niet aan.
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
Gebruikersavatar
enschedeinansichten
Member
Member
Berichten: 4166
Lid geworden op: do jan 08, 2009 9:24 pm
Locatie: Enschede
Contacteer:

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door enschedeinansichten »

enschedeinansichten schreef:Ga ik opzoeken. Waarschijnlijk heeft mijn moeder die foto (84) dus even geduld. :)
Ze heeft vandaag alle fotoalbums doorgekeken (een dag werk) ze heeft en stuk uit Tubantia gevonden over het gasfabriek.
Daar staat ook die foto bij. De foto is beschikbaar gesteld door J Strijks.
Ik hoop dat iemand hem hier kent, Tubantia heeft nog geen digitaal archief.
Ik zal hier een kopie plaatsen maar dat wordt zondag.
Schat iedereen op waarde maar laat daarbij wel iedereen in zijn waarde.
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

enschedeinansichten schreef:
enschedeinansichten schreef:Ga ik opzoeken. Waarschijnlijk heeft mijn moeder die foto (84) dus even geduld. :)
Ze heeft vandaag alle fotoalbums doorgekeken (een dag werk) ze heeft en stuk uit Tubantia gevonden over het gasfabriek.
Daar staat ook die foto bij. De foto is beschikbaar gesteld door J Strijks.
Ik hoop dat iemand hem hier kent, Tubantia heeft nog geen digitaal archief.
Ik zal hier een kopie plaatsen maar dat wordt zondag.
Alvast bedankt!

Pitr
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

Vandaag bij mijn zus geweest, die bleek nog een aantal negatieven te hebben liggen die ze gered had toen mijn ouders gingen verhuizen naar een bejaardenflat. Er zat een heleboel bagger tussen, maar ook een aantal foto’s van de spoorlijn naar Boekelo.
Het probleem is dat zoiets onder diverse topics geplaatst kan worden, en zo heb ik maar besloten om het hier te doen.
De foto’s zijn gemaakt gezien vanaf de Rembrandtlaan en in de richting van wat toen de Geerdinkszijdeweg heette. Ze zijn wat wazig want gemaakt in de winter, het is heiig, ik heb mijn best gedaan om er nog iets van te maken, maar dit is ongeveer het beste.
Image21.jpg
Eerste foto: mijn zus langs de spoorbaan. We zijn de hond aan het uitlaten.
Image22.jpg
Tweede foto: de hoogspanningsmasten langs het afwateringskanaal. In het kanaal onze hond, dat stomme beest wist wel hoe er in te komen maar eruit? Vandaar dat mijn zus niet alleen ging, met haar witte jas aan :D
Links, iets hoger, ligt de spoorlijn. Het afwateringskanaal gaat onder de spoorlijn door, het bruggetje staat op de site van Djiggewlfjoer en die foto heb ik hier even geratst:
Image32.jpg
Image32.jpg (34.45 KiB) 13382 keer bekeken
Image23.jpg
Derde foto is van de hond in het kanaal, linksboven staat de bovengrondse elektriciteitspaal die ook op de eerste foto staat. Op de achtergrond staat een witachtig huis, daar loopt nu de Afinkstraat. Rechts daarvan is nu de Usselerhalte.Het huis wat je rechts naast een boom in het midden ziet staat er nog.
Op Google Streetview kan je het afwateringskanaal nog zien, zij het dat de loop nu iets anders is. Vanaf de Afinkstraat:
Image31.jpg
Image31.jpg (63.81 KiB) 13382 keer bekeken
Midden achter de lantaarnpaal zie je dat kanaal nog. Hat kanaal loopt/liep naar de riooloverslag. Het verhaal gaat verder in de volgende post, want max vijf afbeeldingen…

Pitr
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

Ok, Google Earth deze keer, met wat annotaties.
Image34.jpg
De oranje lijnen geven ongeveer de oude spoorlijn weer. Het afbuigspoor rechts is naar de binnenhaven, de overgang was net rechts van wat nu een rotonde is. Het afbuigspoor links liep naar de Vredestein, en kruiste de H. ter Kuile straat net links van het kanaal.
De rode punt is het punt van waaraf de foto’s ongeveer genomen zijn, en de blauwe lijn is het ondergrondse kanaal van de riool overstort naar het kanaal. In het kanaal zie je de betonning die dat overstortpunt markeert, een wittig U-vorming hek in het water.
Image35.jpg
Dit is de riool overstort zelf, het grijze vlak met de bruine lijn er in is dat ding. Die bruine lijn is het afvoerkanaal waarin de modder verzamelt. Weet ik zeker, ik heb het zelf helpen bouwen toen ik bij van Merkstein werkte :D
De rode put geeft de plek aan waar de ingang van het afwateringskanaal was cq. is. Zoals in een van mijn andere posts te lezen is ben ik daar ooit door gegaan om een hond te halen, omdat die “verliefd” was op riool en stinkwater. Zoals zo vele honden. En daardoor steeds in de problemen kwam. Dat beest uit het afvoerkanaal vissen was alleen smerig, maar ondergronds? Ik heb het gedaan, maar ik raad het iedereen af :(

Pitr
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
Rene
Member
Member
Berichten: 590
Lid geworden op: wo nov 11, 2009 1:02 pm

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Rene »

Mooi dat er zoveel Enschede kenners op dit forum actief zijn. Alles van voor 1970 (ik was nog te klein) weet ik eigenlijk niet veel van. Ook mijn familie komt uit de omringende dorpen. Dus het echte Enschede van toen zullen anderen me over moeten vertellen. Maar vooral doorgaan, ik ben er zeer blij mee.
Gebruikersavatar
enschedeinansichten
Member
Member
Berichten: 4166
Lid geworden op: do jan 08, 2009 9:24 pm
Locatie: Enschede
Contacteer:

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door enschedeinansichten »

Daar bij dat rooster zat jarenlang enorm veel snoekbaars, is allemaal weggevist. :(
Schat iedereen op waarde maar laat daarbij wel iedereen in zijn waarde.
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

enschedeinansichten schreef:Daar bij dat rooster zat jarenlang enorm veel snoekbaars, is allemaal weggevist. :(
Klopt! En daar zijn mijn vader en ik medeschuldig aan :P

Pitr
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
Gebruikersavatar
Arie
Member
Member
Berichten: 21423
Lid geworden op: di nov 27, 2007 4:31 pm
Locatie: Enschede

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Arie »

@ Pitr de Nerd.
Dat was dus bij deze duiker in de zijtak van het Twentekanaal aan de Hendrik ter Kuiulestraat?
Bijlagen
Hendrik ter Kuilestraat duiker zijtak Twentekanaal.JPG
Hendrik ter Kuilestraat duiker zijtak Twentekanaal (2).JPG
Hendrik ter Kuilestraat duiker zijtak Twentekanaal (3).JPG
Hendrik ter Kuilestraat duiker zijtak Twentekanaal (4).JPG
Hendrik ter Kuilestraat duiker zijtak Twentekanaal (5).JPG
Gebruikersavatar
Arie
Member
Member
Berichten: 21423
Lid geworden op: di nov 27, 2007 4:31 pm
Locatie: Enschede

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Arie »

vervolg duiker zijtak Twentekanaal
Bijlagen
Hendrik ter Kuilestraat duiker zijtak Twentekanaal (6).JPG
Hendrik ter Kuilestraat duiker zijtak Twentekanaal (7).JPG
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

Dat klopt, Arie! Als ik het van dichtbij bekijk dan vraag ik me nog af hoe ik ooit zo gek ben geweest om daar in te kruipen. Het zou nu volgens mij ook niet meer kunnen omdat die buis onder de westerval doorgaat en daardoor dieper is komen te liggen. ze zal in het midden daardoor vol water staan...

Mooie foto's trouwens. ik zal mijn "grote" camera eens teruglenen van mijn dochter en dan proberen om eens een paar foto's te nemen van de plekken die ik ken.

Pitr
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
Gebruikersavatar
Pitr de Nerd
Member
Member
Berichten: 376
Lid geworden op: vr jan 11, 2013 2:28 pm
Locatie: Almelo

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Pitr de Nerd »

Een korte deze keer. Over vuilnisbakken. Dat gebeurde toen ik aan de Kokkelmanlanden woonde.

Ooit kregen we een groene en een grijze Otto vuilnisbak in plaats van zakken. De lokale jeugd had een mooi trucje ontdekt: je deed het deksel open van een volle vuilnisbak, hing die scheef tegen de voordeur en belde aan. De bewoner deed de deur open en had de inhoud van een halve bak in de gang liggen. Ik zat een keer boven en zag dat ze dat deden bij onze overburen. Oy vey. Ik heb mijn zwarte militaire “ninja”-pak (nacht-camouflage) wat ik nog had liggen van zolder gehaald, aangetrokken, mijn zwarte bivakmuts opgezet die ik met koud weer onder mijn helm droeg, zwarte handschoenen aan, de voordeur wijd open gedaan en in de deuropening gaan staan. Die deur was donkerbruin en lag in de schaduw, dat zag je niet gelijk. En jawel. Daar kwamen de daders. Twee meiden van het plein, een jaar of veertien oud. Die deden heel voorzichtig het deksel open, al giebelend, wilden de bak tegen de deur zetten, ik kuchte, oeps. Ik dacht even dat de ene flauw zou vallen, die wankelde, de andere stond gelijk in een plas water. Die had van angst in haar broek gepist. De andere misschien ook wel, maar die had een lange broek aan in plaats van een rokje, dat viel niet gelijk op. Ze waren helemaal stil, te bang om te gillen. Ik heb niks gezegd en ze zijn afgedropen. Nooit meer last van gehad.

Pitr
"Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten"
hans
Member
Member
Berichten: 2733
Lid geworden op: ma sep 24, 2012 11:45 pm

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door hans »

afgedropen :-)
Hendrik
Member
Member
Berichten: 2292
Lid geworden op: di nov 28, 2006 7:20 pm

Re: Het gebeurde in Enschede. Waar gebeurde verhalen !!

Bericht door Hendrik »

Tis dat je de daders herkende als meisjes uit de straat. Het zouden mijn zoons en andere kornuiten uit de buurt geweest kunnen zijn. Nu ze midden dertig zijn komen er steeds meer verhalen van hen los wat ik toen had moeten weten, of niet natuurlijk. :D Uit de bovenramen zie ik de Kokkelmanlanden liggen.
Wat sas as dós was kaans.
Plaats reactie