Spreek je dialect

[GerritHondelink]

Den löp met’n mosterpot.
Die foetert en scheldt en is slecht te spreken (over zichzelf).





Engels dorp in de morgen
De heuvels in het morgenlich
in grote harmonie.
Een mooder spölt wat met heur wich,
en ik dreenk hier, tot niks verplich,
in de tuin mien "cup of tea".
De huzen stoat op heur gemak
um't greune grösveld hen.
Het postkantoor met reet'n dak:
doar koop ik "stamps" en pieptabak
en een kaart van de Big Ben.
't Is allemoal zo teer van kleur,
en ok zo fris en schoon.
Een mèken zegt "Good morning, sir"
en lacht mi-j too - en 't kump mi-j veur
of ik hier a' joaren woon.
Mien' Truida is hier nig strabant
en mostert nig zo gauw.
Dus volgend joar goa w' nig noar 't strand,
meer nog een keer noar Engeland,
joa... ikke en de vrouw.

Willem Wilmink

[GerritHondelink]

Dat glimt as nen köttel in de moaneschien.
Dat is met de nodige zorg gepoetst.





stoefmel
ze hebt stoefmel veundn
in t osler-ven
zon elfdoeznd joar ledn
hebt der a leu wond
t stoefmel
hebt ze lign loatn
t steuf te hard
bie t stoetbakn
Ben Frey

[GerritHondelink]

A ‘j jong bint kan der wat kommen. A’j oalt bint koomp ter wat.





De maarkt
Ik leepe op de maarkt te gengeln,
En um miej hen de keender jengeln,
An 'n haand van vaa en moo,
En ikke keek det alns too.
Ik keke too wat zoal woddn e koch.
Wat n'een neet wol, mar n'aandern geern vermoch.
Hoo vaa en moo 't mangs neet ens waarn met mekare.
Moo trok dan 'n zoer gezichte, vaa zwoar an de segare.
Veur keender is't tr ut woare paradies.
Dee zeurt um snoep, patat en ies.
Um spölgood en n'n suukerspin.
't Is zo verleideluk, mar kriegnt neet aaltied eeren zin.
An 't ène van n'noamiddag zeent de leu,
't Sleppen, 't gengeln en ut zeuren meu.
De femielie geet vermeuid terug noar hoes.
Aln, n'n volle plestiktaske in de voes.
In hoes, een leuge knippe, dat is wat al te oaverdreev'n.
Mar wal opniej te völ verteerd, dr is te weinig oaverbleev'n.
Zo geet det aaltied mar opniej, 'n tredmölle,
Mar volgnde wekke toch veurn kroam weer in de riej.
Oonzen Harman

[GerritHondelink]

Niks um ’t lief hebben.
Het heeft niets te betekenen.
Wie vroeger niet veel om het lijf had, dat wil zeggen weinig kleren aan had, was arm en stond niet in aanzien, betekende niet veel in de samenleving.




KLÖKSKES.
Dophei met eer mooie döpkes
Dee biej tröskes an de köpkes
Miej zoo antrekt aaltied wier
Woar z'ook stoat op wonne stiee.
Dophei met dien'n peersen glood
Dow hes toch ieder joar de mood
Wier het eerste te goan bleujen
Op het heedveeld wied en groot.
Dophei dow hes heel völ vot
Van het sneeklökske dat lod,
Vrog in 't veurjoar want 't gef an
Zee, de bleujtied koomp wier an.
Heide klökskes dee zoo leefluk
Oons het hette vaak bereurd.
Zeit'z oons nich het allermooiste?
Oons gemood wodt stil' en heurt.

M. Hagreis –Post

[GerritHondelink]

Hee lög as of ’t um op de boek geschreven steet.
Hij liegt of het gedrukt staat.
Hij liegt overduidelijk, maar doet alsof hij de volle waarheid spreekt. De onderliggende gedachte bij deze uitdrukking is dat als iets in een boek staat, het wel waar moet zijn.






’t Bosschopp’nlieske van oons moo.
Un rol beschuut’n, un blik Buisman, un halm stoet’n en twee roll’n papier veur’t huuske, ie weet wa, dat grouwe, wat nich zo duur is.
O ja, ok nog un pak stiefsel, veur de oaverhem’n
Noe nog un luk op’t brood, es kiekk’n, un blik knetbief, un oons pere-vlees, un poond suuker, un pond soald en un rol peppermuntkes, dubbel sterk.
Veur bie de thee, een pak melkook’n en veural nig vergetten um n’un neej plakzegelbeukske te vroag’n.
Dat ha’k hoast vergett’n, un fleske prik. Half pekske botter,van bleuband en vief lollies as de kleinkinder komt.
Loat es kiek’n, un pak riest met broene sokker, want dikke riest met broene sokker, dat lust ze bie oons. Un rog’nbrood, grof, doar woj sterk van. Un deus broene eier, gin kneuzen, ie weet wa, dee van dree cent. Ok nog un Rekits zakje blauw en un half poond grauwe erwten, want doar ku’j zo van bloas’n.
Veur de keender een rol snoep, veur niks, want dat wil ’n kruid’nier nog wal es vergett’n. Noe es kiekk’n, wat hek allemoal. Nee, meer kan der nich of; de knip lig dwas. Mer Moandag beurt de Va weer !!!

[GerritHondelink]

Eagnt oe!
Verdraagzaam zijn.
Zit stil. Doe rustig aan!



Hee schaam'n zich
Mien man kwam weer van 't fabriek...
ik kon 't al heur'n an zien stem,
ik heb a' voort het slimste edacht:
het is zo wied, hee hef ontslag,
de poort geet nooit weer lös veur hem.
Hee schaam'n zich, hee schaam'n zich,
zoas 'e in zien leunstool zat.
En 't was zien eig'n skuld ja nig
dat 'e gin werk meer had.
Eerst gung 'e 's morg'ns vrog oet hoes
en kwam pas teg'n den aom'd weer,
net of 'e noar zien werk har ewest,
meer ach, de leu begreep'm best:
den kearl, den kearl, den werkt nig meer.
Ineens wol 'e gin mèèns meer zeen
en was oet hoes nig vot te sloan,
en hee wier' zo janhennerig,
met alle ding'n bemeui'n 'e zich
dee'k al dee joar'n alleen har edoan.
Hee schaam'n zich, hee schaam'n zich,
zoas 'e in zien leunstool zat.
En 't was zien eig'n skuld ja nig
dat 'e gin werk meer had.
Doo hef 'e troost ezocht in den drank,
zoas dat ja wa vaker geet.
Hee zat zo stil' en zeup zovöl.
Ik schold hem oet veur "slauen döll".
Mien'n man is estorven van verdreet.
Hee schaam’n zich. Begriep ie dat?
As e nog éénmoal t’rug kon komm,
zo’k zegg’n: Ik heb oe leef ehad,
oe nooit wat kwalik enomm.

Willem Wilmink

[Rene]

Ik kan me zo maar voorstellen dat dit gedicht waar gebeurd is.
Er was een tijd dat het een schande was werkloos te zijn.

[GerritHondelink]

Met nen too tuk betaaln = lets voor niets krijgen.






Op les bie Johanna F. van Buren.

Nog vake zee ik diene verskes wier en deank,
wat wör dat leazersvolk verweand.
Meer Heldern vund ik smos zoo wied van hier;
wat zunde-jammer, da'k diej nooit heb keand.
Meer a'k noe diene "leedties" leazn goa,
is t net of doe, Jehannoa, nöast mie zits;
dan kleenkt mie diene fiene stem zoo noa
en dien gezicht dat dreg wat bleenknd-wits.
Van diej, gewone juffer van de post,
he'k toovedan ne riege lesn leerd;
zuks hef mie heel wat meuite kost,
mer t is mie aait nog daanksnweerd.
Begriep, zoolaank der volk in Twente is,
dat dien gebod vust zien beskeed wa krig,
want oet mien' noabers weur verstoa ik ik wis:
dee mooie modersproak vergett wie nich.

Ben Frey.
(17 januari 1962 is Johanna F. van Buren oet de tied goan.)

[GerritHondelink]

Het hoksenbargse kearltjen hef um te pakken.
Het is een lui mannetje.




De danne
In 't veeld steet ne danne,
hij is hooge en rech,
en hij steet mer 'n klein enken,
van de Riessenseweg.
Woenneer a' i doar waandelt,
dan neungt 'e oe oet:
'Goat zitn in de schaa,
en röst oe es oet.'
De grond is hier zachte,
en 't mos is hier greun.
de loch is hier helder,
't lawaai nog beteun.'
En wi' j wat bekuiern,
biej de danne in 't veeld,
dan köj d'r op rekn,
dat 'e 't naans an verteeld.
Zien top wis noar boawn hen,
't is net of 'e ons zeg,
vandoar ma' j 't verwochen,
doar hen lig de weg.
In 't veeld steet ne danne,
hij is hooge en rech,
zien'n top wis omhooge,
en wis ons de weg.
Oet weinig weure Jannes Slot.

[GerritHondelink]

Kom ie aover de rugge, dan kom ie ok aover de stat
Ben je begonnen aan een klus, dan maak je hem ook af.




Beernd en Graa (1)
Plakk’ nbeernd en Graa wann neugd op de brulft in Boorn.
En umdat ze in Gammelke wonn mossen ze met de brom¬fiets noar Boorn.
Graa d'r achterop en Beernd den veurn . . `Soams haddn Graa en Beernd um good raakt
en toen ze um twaalf uur richting Gammelke reen, zaggn ze allns nich meer zo scherp.
Opn roondweg in Boorn mossn ze veurt stoplech wochn . . en door sprung
Graa efkes vann brommer . . Oen¬derwiel was t'r nog ne aandern brommer nöst kommn
stoan en toen 't stoplech wier greun wonnn reed Beernd an en Graa sprung netuurlijk ok achter opn brommer . . allenig Graa sprung oppn vekeerdn brommer en gung richting Soasel.
Beernd bar niks in de gaatn, den krossn mooi opt hoes an. Den kearl woar Graa bie opn brommer was sprungn dachn eerst datt 'n geintje was . . meer toen Graa glad niks zeer . . stoppn e toch.

[GerritHondelink]

Better een blind peerd as een läögen halster
Variant op ‘Beter iets dan niets.





Beernd en Graa (2)
Ze hebt t'r wa beide onwies stoan lachn . . en Graa zeer, datt 't niks te beteekn har . . want Beernd zoll d'r nog wa bie't stoplech stoan te wochn . . De kearl ree dan meer duur noa Soasel en Graa leup werum noar de stoplechn. Meer Beernd was t'r nich meer . . en dus kon Graa niks aans doon dan meer vust opt hoes an loopn richting Gammelke . .
Toen Beernd biet hoes kwam . . vreug ziene dochter Leida. `Vaar woar heij oonze moor . .?' Pas toen keek Beernd um en zagge datte Graa nich bie zik har . .
Verdomd zeer e schrokkn . . den mu 'k veleurn hemmn oeder¬weg . . en Beernd dreijn brommer . . en gung Graa zeukn . . Pas um 'n uur of dree snachts hef Beernd Graa vunn. Ze leup op blote veut . . want de pumps, dee Graa den oamd veurt eerst an har trokkn deern um zozeer . . aans heft niks te beteekn zier Graa — meer auw wier noa ne brulfte goat — dook de pumps nich meer an — ie könt t'r wa op daansen — meer loopn kuij d'r nig op.

[GerritHondelink]

Zo fien as katnstroont.
Zich als heel godsdienstig (vroom) voordoen.




HOGER?
Een mense steet toch hoger as nen hond !
Maor is dat standpunt feitelijk wal gezond?
Huichelari'je, bedrog, skienheiligheid,
Wodt onder de mens'n kwistig rond ezèèjd.
Sprekwoordelijk vuur nen hond is 't woordjen "Trouw".
Vuur mens'n vin ik zonne zegswieze neet gauw:
Nog nooit is een mense de dure oet ezat,
Umdat zienen hond den boek vol had
Van mooie beloft'n en vuurspegeling'n,
Van verwaarlozing en humeursverandering'n.
Nen hond leent bi'j gin mense grote kapitaal'n
Deet-e dan verget terugge te betaal'n.
Hee steet nooit te pronk'n met andermans veer'n,
En hee zal gin mense discrimineer'n.
Hee steet nooit te roddel'n of te klets'n,
Of zo maor in 't wilde weg te zwets'n.
At 't neudig is, löt-e ziene stemme wal heur'n,
En mangs wil-e wal is een mense veskeur'n.
Maor dat hef-e dan van zien'n baas eleerd.
Van nature döt nen hond niks verkeerd.
Een mense kan van nen hond nog völle leer'n.
En steet neet zo hoge, at-e zelf wal wil beweer'n.
Fenna Buter

[GerritHondelink]

He löt de moodveeren hangen.
Moodveeren = staartveren van een haan.
Hij is neerslachtig door tegenspoed. Geeft de moed op.
De uitdrukking komt van hanengevechten die hier vroeger werden gehouden.






AOVERLEED'N KAMMERAOD
Nen dag kump en nen andern geet
Maor störig veul ik dat verdreet,
Aoveral löp herinneringe mi'j nao,
Waor ik bun en waor ik gao.
In miene dreum'n kom ie op mi'j too
En kiekt, of ik oe piene doo.
Ik heb oe toch neet vot ezond'n?
Het noodlot hef den band ontbond'n.
Wi'j mot noe allene wieter gaon.
Ie, in oen onbekend bestaon.
En ik op disse concrete eerde.
Hef dat zonder oe nog weerde?

Fenna Buter

[GerritHondelink]

In ’t land van belaoven gao’j dood van de honger.
Aan beloftes heb je niets.
In het land van belofte sterft men van armoede.





Wet ieleu wa dat spruutjes heel gezoond zeend. Ik wet ok wa dat spruutjesloch bekeand steet um zien vieze loch.
Mear dat hooft helemoal nich zo slim te roekn. Ie mot ze gewoon kort kokn. In spruutjes zit namelijk zwavel en
dizze stof veroorzaakt die nare loch a’j het te lang kokt.
Dus gewoon kort kokn en knapperig ettn. Of ie könt ze in oamn doon met spekjes, room en kees! Dat vult wà
mear is ok wa heel aarg lekker!
goodgaon gerrit

[GerritHondelink]

Diesels meien is diesels zeien .
Distels maaien is distels zaaien: Je moet de distels er echt uittrekken, om ze definitief kwijt te raken.
Als men verkeerd handelt, ondervindt men daar zelf de gevolgen van.





SKOSSTEEN
Sunte Kloas en Zwatte Piet,
ik mot nog eav'n wat an oe kwiet.
Doarum zit ik hier biej 'n heerd,
met lekkers in 'n kloomp veur 't peerd.

't Geet biej miej nich in 't verstaand
dat Zwatte Piet zich nooit hef braand.
'n skossteen is ja gleunig heet!
maak miej nich wies da'j dat nich weet.

Mien va en mo hebt 'r ok noar kekk'n
mer 't kan ze bliekbaar niks verekk'n.
Temet verbraandt oe nog 'n zak,
dat gef onmeunig ongemak.

Dus luuster good wat ik noe zeg
Wiej nemt gewoon 'n aandern weg!
Iej blieft miej biej 'n skossteen vot
en ik loat vannacht 'n deur van 't slot...........

[GerritHondelink]

Anwaeien.
Dat is um van de weend nich anwaeit. Dat heeft een bepaalde oorzaak gehad.
De griep weaeit oe zo mar vanzölf an. De griep kun je zo maar in een keer krijgen.
’t Kuemp oe nich anwaein. Je krijgt niet vanzelf.





"Ken ie ut onderscheid tussen ne breev’nbus en de kont van 'n peerd?" vrög Willem.
Jan dach effen nao, to zaer e: "Nae, dat wee'k nich".
"Dan kan'k oe mar een ding raon," zae Willem, "ie mot nooit gin posbode wodden."

[GerritHondelink]

RTV Oost Kasnachtdienst in Soasveeld, zoaterdag 19 december: Verskil van dag en nacht!
Dit joar wordt een kasnachdienst van RTV Oost op-enömmen in Plechelmus in Soasel op zoaterdagoawend 19 december. Iederene van harte welkom. In Vilsteren veurig joar was de koarke völs te klean. Doar zö’j dit joar gin last van hebben, want der köant onmeunig völle leu in. Thema: Verskil van dag en nacht.
De duren goat lös um 19.00 uur en het begint um 19.30 uur. Vuurgangers domie Klaas van de Kamp en vicaris Ronald Cornelissen. Vuur de muziek zorgt de koren Da Capo oet Soasel en het Borns Kleinkoor. Jongenssopraa Hendrik Pros van het Stadsjongenskoor oet Olnzel is ook te heuren. Achter ’t örgel zit Marije de Jong. ’n Kasnachtdienst wordt oet-ezeunden op kasoawend en een eersten kasdag.

Mer a’j eerst nog sunterkloas weelt hoolden; lustert dan nog eawen wier noar ne gouwe ouwe https://www.youtube.com/watch?v=S2lP0vCIZFA

[GerritHondelink]

Hee hef d'r gin haand water tegn.
Geen schijn van kans hebben, er niets tegen kunnen uitrichten er niet tegen opgewassen zijn.
Hij kan er niet tegenop. Hij kan er niet bij in de schaduw staan.




Twee jungskes waar'n in d'n bos an't spölln.
To zagen ze daor 'n rood leluk eendje staon.
Zo te zeen zat d'r gin mens in en toch leek ut of ut bewoog.
"Ik gao effen kieken," zaer Wilmke. Too he weer trug kwam zaer e:
"Ut is krek zoas mien va altied zeg, ze heb nog gin boks an de kont, maor wal ne auto".

[GerritHondelink]

’n Veage van ’n wief is sloddereg met ’t wark en in de proat, mor ze kan wel opschieten.
Hanneke was n leef wichtke en t was ok ne veag, netzoa as ’t antrökken was. Hanneke was een lief meisje , maar ook een feeks, al naar het haar uitkwam.
Wee een vaege van een wief trouwt, hef zien menneken etroffen. Wie een helleveeg van een vrouw trouwt, heeft zijn gelijke getroffen.





Achterdoch (1)
Schat-rieke isse, zaeden de leu, maor hee dut net as offe nog gin naegel hef umme
de konte te krabb'n.
Jao, waor ut rookt is ok vuur. Met andere weurde; daor zol toch wal wat van-an waen.
Too d'n vezekeringsagent op ne mooien zaoterdagnommedag in meert naor 'um too gink,
zat Gait veur de schoppe steene te bikken. Ut metselwark hadde wal laoten an-bestaen,
maor met de steene, dee eers weg e-brokken waar'n, wasse an't ofbikken. Dat schell'n
alweer 'n heel stuk in de konte, want dee steene koj nog bes weer gebroeken.
Köj dat wark neet better deur de knech laoten doon,' zae d'n vezekeringsman, umme
'n begin te kriegen en daorbie kekke naor de twee groote hunde, dee d'r neet zoo vrendeluk oetzogen. `Dan mo'k de knech weer betaaln en ak ut zelf doo kost ut niks', zae d'n boer, zonder van zien wark op te kieken. 'Dan bu'j ok neet völle weerd,' hadde daorop willen zeggen, maor hee bedach zik bietieds en zae: 'Ik wol oew effen geld komm'n brengen.'
'0o, da's good, dat köwwe wal gebroeken,' zae Gait onder 't bikken deur, 'woovolle is ut?'

[GerritHondelink]

Wat dén in de kop hef, hef e nich in de kont.
Als hij ergens zijn zinnen op heeft gezet geeft hij niet gauw op.
Gezegd van iemand die erg van zichzelf overtuigd is




Achterdoch (2)
`Dree-honderd-zes-en-veertig gul'n en vief-en-dattig cent!' `Zoo, is ut dat, da's ok nog gin kattendrek, doo ut maor hier,' zae-te en bikken vedan. '0o,' dach d'n agent, `daor kan nog gin kopken koffie of. Den boer is wal zoo pinneg, den gebroekt de pier'n nog as schoonveters.' Hee hadde zonne twaalf kilometer e-fietst, umme den boer op te zeuken,
den nog ne mooien ende achter ut Grolse gasfebriek an ne zandweg wonn'n.
`Jao', zae-te, `das de oetkering veur dat ongeval van ton, ie wet wal.' Gait zae niks,
hee stapeln de steene op en dach: `Laot ie maor is heur'n wa'j te vetelln heb.'
Ik hebbe oew ut geld ofgepast medde e-brach', zae d'n agent en haaln 'n pampier oet eene van ziene teske. Hee vooln ut pampier los en zae: 'A'j daor effen wilt teek'n.' Gait kek sluuks aover ’t pampier en zae: ha'j e-dach, ik teek'n nargens veur!'
Intusken was de vrouwe d'r ok bie komm’n staon en zae: `Wat geet hier veur?
Den kaerl zeg datte geld kump brengen en dan wille da'k daorveur teek'n.'
`Jao', veklaorn d'n vezekeringsagent nog is, 'da's de oetkering van dat ongeval,
da'j veurig jaor met de knech e-had heb. As Gait hier effen ziene handtekeninge zet,
dan buwwe weer oet mekaare.' Daat he'j oew mooi oet e-dach', zae Graade en tegen Gait,
`denk d'r an da'j nargens veur tekent, want dan teek'n ie oew zoo van ut boeltjen of.'
`Jao maor', zae d'n agent, 'da's geld waor ieleu rech op hebt!' kan wal waen en
as dat zoo is, dan kö'j ut ok zoo wal geev'n.'